1- همه ما می دانیم که وارد کنندگان آدمهای بسیار شریف و دلسوزی هستند. آنها می توانند دلسوزی خود را به برخی مقامات تصمیم گیر ، واضح و آشکارا نشان دهند و آنها را قانع کنند تا تصمیمات دلسوزانه بگیرند.
2- همه ما می دانیم که در چند سال گذشته آنها توانسته اند با دلسوزی از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را با دلسوزی تمام از چین و ماچین وارد کنند. البته شاید بخش کشاورزی و صنعت کمی تا قسمتی ناراحت شده باشند. اما دلسوزان وارد کننده کار خود را بلدند و می توانند پاسخگوی اعتراضات باشند.
3- اما در نیمه اول فروردین ماه، شاهد ابراز نارضایتی مقام معظم رهبری از سیل واردات غیر ضروری بودیم نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی هم به سرعت به اعتراض به حق ایشان لبیک گفته و کاهش تعرفه واردات خودرو را لغو کردند.
4- وارد کنندگان خیلی دلسوز مردم، به ناچار عقب نشستند . اما پس از چند ماه صبر ، حوصله شان سر رفت. این بار از پنجره وارد شدند. دلشان برای اهالی روستاها به شدت سوخت و لذا در صدد رفع محرومیت از روستاها برآمدند.
5- دیروز پایگاه اطلاع رسانی دولت خبری شوک آور را منتشر کرد
" وزیران عضو کارگروه توسعه حمل و نقل عمومی و مدیریت سوخت، در مصوبه اخیر خود واردات خودروهای حمل و نقل روستایی را از پرداخت عوارض معاف کردند"
6- بند 2 ماده 2 قانون توسعه حمل و نقل عمومی، مصوب 23/10/86 مجلس شورای اسلامی، اعمال تخفیف برای ناوگان حمل و نقل همگانی کم مصرف، گاز سوز، برقی و هیبریدی را مجاز شمرده است .
7- منظور قانون گزار این نبوده که اگر ناوگان حمل بار و مسافر قابل تولید در داخل کشور بود باز هم برویم آنها را از خارج وارد کنیم و آنها را از پرداخت حقوق ورودی و سود بازرگانی معاف کنیم!!! اگر چنین بود که باید کرکره تمام خودروسازان را پایین می کشیدیم . و به جایش سالی 15 میلیارد دلار ارز خارج می کردیم و 5/1 میلیون خودرو را وارد می کردیم.
منظور قانون گزار ناوگانی مشخص ، معین و تعریف شده بود . ناوگان همگانی ای که واجد شرایطی که ذکرشان رفت باشند نه خودروهای معمولی!!
8- اگر منظور تصویب کنندگان مصوبه اخیر ، خودروهایی با شرایط و ویژگی های مشخص در قانون توسعه حمل و نقل می باشد، چرا این شرایط و ویژگی ها را در مصوبه خود منظور نکرده اند؟ اما اگر منظور خودروهای معمولی است( که ظاهراً متن مصوبه اخیر چنین امری را به ذهن متبادر می کند) پس آنگاه باید گفت:
الف- تامین نیاز روستاهای کشور حق مسلم مردمان زحمتکش روستاها است. اما برای تامین این نیازها باید بودجه خاص تخصیص داد و آن نیازها را برطرف کرد.
ب- وزرای محترم کشور و راه و ترابری پاسخ دهند در 5 سال گذشته چه میزان بودجه برای تامین ناوگان حمل بار و مسافر روستایی تخصیص داده اند و چند خودرو از خودروسازان داخلی برای این منظور خریده اند؟ نیاز امسال و 2 سال آینده روستاهای کشور چند خودرو و از چه نوعی است؟ و آیا بودجه آن تامین شده است؟
ج- آیا ظرفیت تولید خودروسازان داخلی جوابگوی درخواست دو وزارتخانه یاد شده نبوده یا نیست ؟ که عزیزان به دنبال واردات رفته اند؟
د- آیا تفاوت معنی داری بین واژگان تخفیف و معافیت وجود دارد یا خیر؟
9- حداقل درخواست بر حق خودروسازان رعایت حرمت سخنان مقام معظم رهبری است. نه نادیده گرفتن سخنان ایشان ، تحت شعار کاذب و دروغین حمایت از روستاها .
مشفقانه از تصویب کنندگان محترم این مصوبه درخواست می کنم دلایل اقتصادی- اجتماعی- سیاسی این تصمیم خود را به اطلاع ملت شریف ایران برسانند.
داوود میرخانی رشتی
دبیر سابق انجمن خودروسازان ایران 
