اگر فرصتها از دست بروند امیدی به نجات خودروسازان نیست

به گزارش خبرخودرو ، وقتی با دقت به شرایط حاکم بر اقتصاد کلان ، صنعت و از جمله خودروسازی کشور نظاره می شود و مؤلفه های آن در کنار هم چیده شده و مورد تحلیل قرار می گیرند نتیجه ای  نگران کننده حاصل می شود و آن اینکه اگر فرصت ها به همین شکل از دست بروند امیدی به نجات صنعت خودروسازی کشور نخواهد بود،

فزونی مشکلات ناشی از کمبود و یا نبود نقدینگی که خود حاصل عوامل مختلف داخلی و خارجی است ، نارضایتی عمده ذینفعان از جمله مشتریان، سهامداران ، کارکنان و جامعه ، همچنین احتمال تشدید محدودیت های بین المللی از یک طرف ، و قرار گرفتن در شرایط سیاسی حاکم بیم آن را ایجاد می کند که مسئولین اجرایی کشور، پرداختن به امور این صنعت سرنوشت ساز و در واقع پیش قراول صنعت کشور که از آن به عنوان صنعت صنایع و لکوموتیو صنعت یاد می شود را از اولویت خارج کرده و حتی به فراموشی بسپارند کما اینکه علی رغم وضوح کاملاً شفاف شرایط ایجاد شده در این صنعت تعیین کننده هیچ اقدام عملی و اثربخشی توسط هیچ از مراجع ذی صلاح صورت نگرفته و کماکان شاهد سیر نزولی منحنی تولید محصولات شرکت های خودروساز و قطعه ساز و بعضاً حتی تعطیلی شرکت های قطعه ساز هستیم.

 براستی چگونه می شود پذیرفت که لوکوموتیو صنعت، که تاثیرات بسیار وسیعی را در اقتصاد کلان کشور و همچنین موضوع بسیار حیاتی اشتغال و حتی شرایط سیاسی کشور دارد به همین سادگی مورد غفلت قرار گرفته و پیامدهای ناگوار آن که می تواند دردسرهای زیادی را ایجاد نماید نادیده گرفته شود.

وقتی صحبتهای رییس محترم کمسیون صنایع با رسانه ها را مرور می کنیم تاسف انسان بیشتر می شود که چرا جلودار صنعت کشور دستخوش سلایق و علایق افرادی قرار می گیرد که اساسا دلسوز سرنوشت کشور نیستند، لذا با هم قسمت هایی از سخنان ایشان را مرور می کنیم:

·          الان در کشوری مثل آلمان از هر هفت نفر یکی در صنعت خودرو اشتغال دارد و کارشناسان معتقدند بعد از نفت، مهم‌ترین صنعت به شمار می‌رود. با این حال متاسفانه ما از مزیت‌های صنعت خودرو استفاده نکرده‌ایم.

·         الان قطعه‌سازان ما به اروپا صادرات دارند، آن وقت خودروهای خودمان در سطح کیفی مناسبی نیستند و این ناشی از سهل انگاری ماست.

·         مشکل اصلی عدم توسعه صنعت خودرو و دولتی بودن این صنعت است.

·         حرفم این است که با صنعت خودرو بد تا می‌کنند، صنعتی که اشتغالزایی داشته و از بین رفتن آن اثرات اقتصادی و اجتماعی منفی زیادی به همراه خواهد داشت

·         الان شرایط فرق کرده. خودروسازی ما مشکل دارد، نباید با پتک بر سرش بکوبیم.

·         بنیاد دموکراسی آمریکایی (همان که تحریم‌ها علیه ایران را برنامه ریزی می‌کند)، در گزارش ماه ژوئن خود به باراک اوباما توصیه کرده که تحریم صنعت نفت کار خود را کرده و حالا باید بروی سراغ صنعت خودرو ایران. در واقع آنها درست تشخیص داده‌اند ، منتها ما حواسمان نیست و اگر هم هست لج می‌کنیم.

·         به جای اینکه به خودرو سازان بگوییم آقای خودروساز! ما پارسال به تو اینقدر پول داده ایم و امسال چون ارز گران شده و مشکل پیدا کرده ای پول بیشتری در اختیارت می گذاریم،پول که نمی دهیم هیچ،توی سرش هم می زنیم.

·         متاسفانه در مملکت یک عده هستند که فکرشان کوچک است و با مسائل شخصی برخورد می کنند،متاسفم که صنعت خودرو هم از کوچک فکران در امان نمانده است.

به هر حال این ها واقعیت هایی است که بر سر صنعت ما از جمله خودروسازان سایه افکنده و حال این که آیا واقعا چنین رفتارهایی در شان مملکتی است که می خواهد در افق 1404 سرآمد کشورهای منطقه باشد یا نه، سوالی است که خودروسازان نیز بدنبال پاسخ آنند.