«هیس...»، درد مشترک همه انسان‌ ها

روزنامه شرق: فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» به کارگردانی «پوران درخشنده» با حضور این فیلمساز ایرانی در بخش «زنان در میدل‌ایست» در دانشگاه برکلی آمریکا به نمایش درآمد.

«هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» تاکنون در جشنواره‌های مختلفی در داخل و خارج از کشور و به‌خصوص در کشورهای آمریکا و کانادا به نمایش درآمده و جوایز متعددی کسب کرده است، ازجمله؛ جایزه فیلم منتخب تماشاگران در سی‌ویکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در سال۱۳۹۱، جایزه بهترین فیلمنامه برای «پوران درخشنده» و جایزه بهترین بازیگری زن برای «طناز طباطبایی» و لوح تقدیر بهترین فیلم بخش مسابقه داستانی در جشنواره فیلم‌های مستقل زنان در آمریکا، جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره بین‌المللی فیلم «رنگین‌کمان» در انگلستان، جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در جشنواره بین‌المللی فیلم «ارواین»در آمریکا، جایزه بهترین فیلم از چهارمین جشنواره فیلم‌های ایرانی لندن در انگلستان...

 «هیس...» در آخرین حضور بین‌المللی خود در بخش ویژه فیلم‌های ایرانی در هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم الهام در شهر «پرت» مرکز ایالت استرالیای‌غربی روی پرده رفت. این جشنواره در روزهای ۱۲ تا ۲۲تیر امسال (سوم تا 13ژوئن 2014) در کشور استرالیا برگزار شد. همچنین فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» در آخرین حضور بین‌المللی خود در بخش رقابتی دهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم اوراسیا در شهر آلماتی قزاقستان به نمایش درآمد.

این جشنواره در روزهای 24 تا ۲9شهریور(15 تا 20سپتامبر 2014) در کشور قزاقستان برگزار شد. فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» روز پنجشنبه 27شهریور (18سپتامبر 2014) در بخش «زنان در میدل‌ایست» در سالن استفان در دپارتمان مطالعات زنان در دانشگاه برکلی آمریکا با حضور این کارگردان به نمایش درآمد و مورد استقبال دانشجویان قرار گرفت.

گفت‌وگو  با پوران درخشنده را در این زمینه می‌خوانید:

برنامه نمایش فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» در دانشگاه برکلی چگونه شکل گرفت؟

در حقیقت از فیلم سینمایی «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» دعوت شد تا در چندین دانشگاه معتبر در آمریکا به نمایش درآید و با حضور دانشجویان درباره آن بحث و گفت‌وگو شود. برنامه فیلم در ساعت 7 بعدازظهر روز پنجشنبه 27شهریور جاری (18سپتامبر 2014) در بخش «زنان در میدل‌ایست» در سالن استفان در دپارتمان مطالعات زنان در دانشگاه برکلی آمریکا آغاز شد و مدیر جلسه توضیحات مختصری درباره سینمای ایران و فیلم‌های من ارایه کرد و پس از آن هم جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد.

استقبال از نمایش فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» چگونه بود؟

استقبال از فیلم خیلی خوب بود. برای خودشان هم این استقبال تماشاگران جالب بود، به‌طوری که جا برای نشستن وجود نداشت و مجبور شدند تعدادی صندلی به سالن اضافه کنند و برخی هم روی زمین نشستند. در این مراسم زنان از کشورهای مختلف مثل سوئد، ترکیه، هند و کشورهای عربی حضور داشتند و بعد از نمایش فیلم دغدغه‌های خود را بیان کردند.

پیرامون فیلم چه سوالات و مسایلی مطرح شد؟

خب در این جلسه دانشجویان از ملیت‌های مختلف حضور داشتند که البته با موضوع فیلم آشنایی داشتند. موضوعاتی همچون Rape، Abuseو Padophile از مسایل مهم جامعه آمریکاست. منتها حرفشان این بود که با وجود قوانین علیه چنین خشونت‌هایی و اقدام، مقابله و مخالفت‌هایی که علیه این مسایل وجود دارند، اما همچنان چنین اتفاقاتی می‌افتد و در مواردی هم متاسفانه روبه‌گسترش است.

در آن جلسه برخی‌ها معتقد بودند از این طرف هم وظیفه هنرمندان و دانشگاه‌ها این است که آنقدر در این‌باره اطلاع‌رسانی کنند و سطح آگاهی مردم را بالا ببرند تا همه متوجه شوند که نباید در مقابل آن موضع منفعلانه گرفت. مثلا یکی از پرسش‌های جدی این بود، با وجودی که انسان اشرف مخلوقات است، اما چرا به همنوع خود رحم نمی‌کند و حتی این خشونت را هم نسبت به حیوانات تسری داده‌اند! خانمی از کشور ترکیه مطرح می‌کرد که در جامعه ما هم چنین مسایلی وجود دارد و چقدر خوب است که فیلمی نظیر «هیس...» ساخته شد و فرهنگ‌های دیگر هم با این مسایل آشنا می‌شوند.

اصلا چنین فیلم‌هایی باید در جوامع دانشگاهی نمایش داده شود تا بحث‌های جدی و اساسی در جامعه راه بیندازد و توجه سیاستمداران، جامعه‌شناسان و روانشناسان را جلب کنند تا راهکارهای برون‌رفت از آن را پیدا کنند. برخی‌ها هم می‌گفتند موضوعی که شما در فیلم مطرح کردید، در حقیقت درد مشترک همه انسان‌هاست و در بیشتر جوامع اتفاق می‌افتد.

فقط شما جسارت کردید و این موضوع را در فیلم مطرح کردید و از این طریق توانستید مخاطبان گسترده‌تری را آگاه کنید. چون از طریق هنر سینما باید این مسایل را فریاد زد تا به گوش همگان برسد. چرا که همین الان چنین فجایعی در آفریقا و در کشورهای درحال جنگ دارد رخ می‌دهد و زنان و کودکان بیشترین قربانیان آن هستند.

برنامه بعدی شما چیست؟

به محض اینکه به ایران برگردم، می‌خواهم تولید فیلم «خانم! مال معرفی کنید» را آغاز کنم.