اسکار هنوز هم غیرقابل پیش بینی است

روزنامه هفت صبح: با توجه به فصل جوایز تقریبا مطمئنیم بهترین بازیگر زن یا بازیگران مکمل چه کسانی هستند اما هنوز هم بخش هایی وجود دارند که می توانند اسکار را هیجان انگیز کنند...

امسال قطعا بخش های کمی در اسکار مانده اند که نتیجه اش را ندانیم و از فرط هیجان برای برنده هایش ناخن هایمان را بجویم. در هفته گذشته جایزه انجمن بازیگران خیلی از مسائل را روشن کرد. در واقع سه جایزه از چهار جایزه بازیگری الان تقریبا قطعی شده به حساب می آید.

در مورد جولین مور (بهترین بازیگر نقش اول زن برای «همچنان آلیس»)، پاتریشیا ارکت (بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای «پسربچگی») و جی کی سیمونز (بهترین بازیگر مرد نقش مکمل برای «ویپلش») می شود گفت از همین حالا اسکارها را برایشان کنار گذاشته اند. حداقل تا الان که هیچ مخاطب سینمایی احتمال دیگری به جز این برای این بخش ها قائل نیست اما هنوز بخش هایی هستند که تعلیق زیادی برایشان وجود دارد.

 

 

بهترین بازیگر نقش اول مرد

همین چند وقت پیش بود که به نظر می رسید مایکل کیتون کسی است که برای ایفای نقش قهرمان فیلم «بردمن (مرد پرنده ای)» به عنوان بهترین بازیگر مرد انتخاب می شود. در حقیقت در رقابت های فصل جوایز حتی رقیبی هم برایش قائل نبودند.

او در فیلمی بازی کرده که بیشترین تعداد نامزدی اسکار را داشته است. تازه می توانیم به این موضوع هم اشاره کنیم که او هم جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی موزیکال را در گلدن گلوب گرفت و هم جایزه اتحادیه منتقدان را اما همین هفته گذشته جایزه بهترین بازیگر مرد اتحادیه بازیگران را به ادی ردمین (برای بازی در «تئوری همه چیز») واگذار کرد.

ردمین البته در بخش درام گلدن گلوب هم برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شده بود. چیزی که این وسط اهمیت دارد این است که آخرین باری که برنده جایزه اتحادیه بازیگران نتوانست اسکار بهترین بازیگر مرد را هم کسب کند به سال 2003 برمی گردد اما فکر نکنید که رقابت فقط بین این دو نفر است.

اگر کیتون یا ردمین در رقابت با یکدیگر حذف شوند، این وسط یک بردلی کوپر هم داریم که چون فیلمش، «تک تیرانداز آمریکایی»، دیرتر از بقیه اکران شد کمتر در فصل جوایز مورد توجه قرار گرفت. در این صورت او بعد از مارشاگی هاردن، دومین بازیگری می شود که بدون جایزه گلدن گلوب یا اتحادیه بازیگران، مستقیما اسکار بهترین بازیگر مرد را می گیرد.

بهترین انیمیشن

بزرگترین شوک اسکار امسال در زمینه انیمیشن به مخاطبان سینما وارد شد؛ وقتی انیمیشن «فیلم لگو» که همه روی اسکار گرفتنش به اتفاق نظر رسیده بودند حتی نامزد جایزه اسکار هم نشد.

خیلی ها فکر می کنند چون «چگونه اژدهای خود را تربیت کنید؟» برنده گلدن گلوب شده است پس حالا حتما اسکار را هم می گیرد اما طرفداران این انیمیشن خیلی هم نیستند. در نتیجه در برای دو انیمیشن خارجی «آهنگ دریا»ی تام مور و «داستان شاهزاده خانم کاگویا»ی ایزائو تاکاهاتا باز می شود. هر فیلمی که در این بخش برنده اسکار شود، باید حسابی از اعضای آکادمی تشکر کند که «لگو» را نامزد نکردند.

بهترین فیلمنامه (اقتباسی و اریجینال)

تقریبا همه فیلمنامه هایی که در این بخش نامزد شده اند، شانس دارند. این تنها بخشی است که هیچ گونه پیش بینی در موردش نمی توانیم انجام بدهیم.

«ردمن» ایناریتو، «پسربچگی» لینلیتر و «هتل بزرگ بوداپست» اندرسون در زمینه بهترین فیلمنامه اریجینال رقابت نزدیکی دارند و در بخش بهترین فیلمنامه اقتباسی هم «تکتیرانداز آمریکایی»، «بازی تقلید» و «ویپلش» شانس شان تقریبا با هم برابر است. البته روی «بردمن» و «بازی تقلید» برای این دو بخش بیشتر از بقیه می شود حساب باز کرد.

بهترین فیلم

هنوز فیلم بزرگ سال در هاله ای از ابهام است. برای مدتی «پسربچگی» خیلی خوب داشت در فصل جوایز جلو می رفت با کلی جایزه از انجمن های منتقدان و جایزه بهترین فیلم گلدن گلوب اما جایزه انجمن تهیه کنندگان و بازیگران را به «بردمن» واگذار کرد.

هر دوی فیلم ها در گیشه تقریبا فروش یکسانی داشتند. در طول یک دهه این اولین بار است که اسکار بهترین فیلم تا این حد غیرقابل پش بینی به نظر می رسد.