شاخص امید به زندگی در تهران

 طباطبایی در خصوص گزارش منفی نشریه اکونومیست از وضعیت زندگی در تهران گفت: در ابتدا باید به این مسئله توجه داشته باشیم که امروز شهرها مکان زندگی اکثریت ساکنان کره زمین است و بر مبنای پیش بینی‌های جهانی‌، روند رو به رشد شهرنشینی کماکان ادامه دارد به طوری که  هم اکنون 82 درصد جمعیت آمریکای شمالی، 80 درصد آمریکای لاتین،  73 درصد اروپا، 71 درصد اقیانوسیه، 48درصد آسیا و 40 درصد جمعیت قاره آفریقا شهرنشین هستند.

وی با تاکید بر اینکه این شهرنشینی جهانشمول باعث شده است که سازمان‌ها، نهادها و مؤسسات بین المللی تحقیق در باره شهرها در زمینه‌های مختلف را در دستور کار قرار دهند و در ابعاد مختلف به مطالعه و مقایسه شهرها بپردازند، خاطرنشان کرد: یکی از شاخص‌هایی که مؤسسات متعددی به سنجش آن و رتبه بندی شهرهای جهان بر مبنای آن مبادرت می‌کنند، امنیت شهری است.

مدیر مسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری با اشاره به اینکه نشریه اکونومیست هرساله اقدام به رتبه بندی شهرهای بزرگ جهان در زمینه‌های مختلف می‌کند، خاطرنشان کرد: در سال 2015 این نشریه اقدام به رتبه بندی شهرهای جهان بر مبنای شاخص امنیت کرده که طبق گزارش این نشریه، توکیو به عنوان امن‌ترین شهر انتخاب شده و بعد از آن شهرهایی مانند سنگاپور، اوزاکا، استکهلم و آمستردام قرار دارند.

مدرس دانشگاه خوارزمی با تاکید بر اینکه در این رتبه بندی که بر اساس 40 شاخص در حوزه هایی مانند امنیت دیجیتالی، امنیت در زمینه بهداشت و سلامت، ایمنی فردی و ایمنی زیرساختها و تأسیسات صورت گرفته است شهر تهران در بین 50 شهر امن جهان قرار داشته و جزو 25 پایتخت امن جهان است، یادآور شد: از سوی دیگر بر مبنای این رتبه بندی تهران به لحاظ درآمد جزو شهرهای متوسطی که بین 10 تا 30 هزار دلار درآمد سرانه شهروندان است، قرار دارد.

وی با تاکید بر اینکه از نظر شاخص امید به زندگی نیز تهران در وضعیت مطلوب 77 سال در بین شهرهای جهان قرار دارد، گفت: خوشبختانه این شاخص در تهران بالاتر از شهرهایی مانند واشنگتن، ابوظبی، جاکارتا، استانبول، مسکو، بانکوک و ریودوژانیرو قرار دارد.

نائب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه از منظر هزینه زندگی نیز جایی که سنگاپور گرانترین شهر جهان محسوب می‌شود، تهران در بین ده شهر ارزان جهان در کنار شهرهایی همچون دهلی و دمشق قرار دارد، افزود: اما در زمینه دموکراسی شهری که عددی بین 1 تا 167 به شهرهای مختلف اختصاص داده شده و 1 رتبه دموکراتیک‌ترین شهر است، تهران عدد 157 را که جزو رتبه‌های پایین و کمتر دموکراتیک است، احراز کرده است که بنظر می‌رسد در این زمینه نگاه نشریه اکونومیست از روی ناآگاهی و یا احتمالاً مغرضانه است.

طباطبایی در این خصوص توضیح داد: الگوی مدیریت شهری تهران نزدیک به دو دهه است که به مانند بسیاری از شهرهای پیشرفته جهان از مدل شورا شهردار تبعیت می‌کند و به گونه‌ای است که شهردار با رأی اعضای شورای شهر انتخاب می‌شود و اعضای شورای شهر نیز در فضایی کاملا رقابتی و دموکراتیک توسط شهروندان انتخاب می‌شوند علاوه بر اینها وجود ارکان و نهادهای دیگری مانند شهرداری‌های مناطق و نواحی، شورایاری‌ها، شورای محلات، سرای محله، و به طور کلی اهتمام شهرداری به مشارکت شهروندی گواه سازوکار دموکراتیک مدیریت شهری در تهران است و از این رو باید گفت اگر این نشریه بدون غرض ورزی به بررسی وضعیت تهران می‌پرداخت نتایج بسیار واقع بینانه تری از روند رو به رشد تهران ارائه می‌کرد.

گفتنی است چندی پیش نشریه اکونومیست، تهران را جزو 10 شهر بد دنیا برای زندگی عنوان کرده بود.