قزوین (دربارهٔ این پرونده تلفظ راهنما·اطلاعات)(به پارسی میانه: کاسپین) یکی از شهرهای بزرگ ایران در باختر و مرکز استان و شهرستان قزوین است. این شهر در بلندای ۱٬۲۷۸۸ متری از سطح دریا واقع شده است. ریشه شهر قزوین متعلق به دوران ساسانیان است که به دستور شاپور رونق یافت. قزوین در زمان حکومت صفوی ۵۷ سال پایتخت ایران بوده است و به همین دلیل دارای اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری می‌باشد.
ایوان سنگی نیاق
در روستای نیاق از توابع قزوین صخره‌ای نسبتاً مرتفع قرار داره که در دل این صخره حفره های بزرگ توسط عوامل طبیعی ایجاد شده. در داخل بعضی از این حفره‌ها حوضچه‌هایی مستطیلی شکل توسط ساکنان احتمالی حفر شده. این حوضچه ها به هنگام بارندگی از آب باران پر می‌شن. ساکنان محلی بر این باورند که محمد حنفیه در بالای این ایوان قصری ساخته بوده که امروزه از این قصر به جز تکه‌هایی سفالی چیزی باقی نمونده.
باغستان های سنتی قزوین
باغستان های سنتی قزوین به مجموعه باغ هایی گفته می شه که نیمه جنوبی شهر قزوین رو در بر گرفته. این باغات بیش از ۲۵۰۰ هکتار وسعت دارن و در گذشته گرداگرد شهر رو فرا گرفته بودن. عمده محصولات این باغستان ها، بادام و پسته ست. این باغستان های سنتی بیش از یک هزار سال قدمت دارن. به طوری که ناصر خسرو در سفرنامه خود، شهر قزوین رو این گونه توصیف می کنه: (باغستان بسیار داشت ؛بی دیوار و خار، و هیچ مانعی از دخول در باغات نبود.)
مسجدالنبی قزوین (مسجد سلطانی)
مسجد النبی معروف به مسجد سلطانی، مسجدی در شهر قزوینه. این مسجد که مساحتی نزدیک به ۱۴۰۰۰ متر مربع داره، کتیبه‌هایی داره که بر طبق اون فتحعلی‌شاه قاجار بانی مسجد ثبت گردیده. اما شواهدی دال بر وجود مسجد در دوران صفوی نیز وجود داره، و معمار بنا رو شخصی بنام استاد میرزای شیرازی معرفی کردن.
گنبد مسجد دو پوسته، و صحن مسجد چهار ایوانیست. این مسجد، همانند مسجد جامع قزوین شبستان داره. این مکان محل گردهمایی نمازگزاران در هر جمعه در قزوین برای نماز جماعته. مسجد سلطانی قزوین همراه با مسجد سلطانی بروجرد و مسجد سلطانی تهران از ساخته های دوران فتحعلی‌شاه قاجارند.
آبشار ورچر
آبشار ورچر که از جاذبه‌های گردشگری قزوینه، در ۶ کیلومتری شرق روستای رزجرد قرار داره. ارتفاع این آبشار به بیش از ۳۰ متر می رسه و محصور شدنش در بین صخره‌های عظیم، زیبایی خاصی به این آبشار بخشیده. از گونه‌های گیاهی منطقه می‌توان به بید و ون اشاره کرد. مردم این منطقه به آبشار چر می‌گن و چون این آبشار در اطراف این منطقه‌ست ورچُر (یعنی کنار چُر) نامیده می‌شه.
منطقه شکار ممنوع رودبار الموت
منطقه شکار ممنوع رودبار الموت در استان قزوین واقع است. منطقه الموت با مساحت ۱۱۸ هزار هکتار جزو مناطق شکار و تیراندازی ممنوع استان قزوین است. وجود مراتع مناسب، زیستگاه های صخره ای و پوشش جنگلی در برخی از نقاط به حضور گونه های حیات وحش متنوع در این منطقه کمک قابل توجهی کرده. الموت در منطقه کوهستانی بین استان های مازندران، تهران، بخش مرکزی قزوین و رودبار شهرستان واقع شده است. راه های ارتباطی منطقه، جاده آسفالته قزوین- الموت، جاده خاکی اکبرآباد و جاده بهرام آباد است که عمده ترین تردد از مسیر جاده آسفالته قزوین - الموت صورت می گیرد.
دریاچه زیبای اُوان در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله ۷۵ کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد.
دریاچه اوان
این دریاچه که بیش از هفتاد هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و هشتصد و پانزده متری از سطح دریا واقع شده‌است. طول آن در طویل‌ترین قسمت ۳۲۵ متر و عرض آن ۲۷۵ متر می‌باشد.
تنها از آب چشمه‌های کوچک زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌شود و بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تأمین می‌شود اما به صورت سطحی و خیلی کم. عمیق‌ترین بخش آن که توسط یک تیم غواصی در ۱۸ مرداد ماه سال ۹۲ با استفاده از دو دستگاه دایو کامپیوتر سوانتو اندازه‌گیری شده است ۶٫۸ متر با دمای آب ۲۳ درجه سانتیگراد و میدان دید در زیر آب کمتر از یک متر می‌باشد که در جنوب شرقی آن واقع شده‌است البته برخی از مردم محلی عمق‌های متفاوتی را برای این دریاچه عنوان نموده‌اند که تیم غواصی چنین چیزی را تأیید نکرد. بستر دریاچه مملو از لجن و رسوبات ته‌نشین شده می‌باشد که حالت چسبندگی بسیاری دارد. از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌تنی و قایق‌رانی و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی سواری است.
برج باراجین (میل باراجین )
این برج تاریخی در ضلع غربی روستای عربشاه از توابع بیجار واقع شده. فرم، مصالح و نوع گنبد که سابقاً بر روی برج استوار بود، نشانگر آثار قرن پنجم و ششم هجری قمری است. در حال حاضر دیوارهای آجری برج باقی مانده و بخش بزرگی از ساختمان آن قبلاً تخریب شده است. بنا به گفتهٔ اهالی، این برج به نام باباشاه معروف است و به موجب کتیبه گچی که با دست بر سر در آن نوشته شده است، در سال ۱۳۲۲ شخصی به نام علی اشرف بانی تعمیر این محل شده است. نام اصلی این شخص علی اشرف میرزا محمدی عربشاهی است. این برج آجری متعلق به دورهٔ سلجوقی است.
غار شمس کلایه
این غار در بخش رودبار الموت در شهرستان قزوین قرار داره که بسیار تو در تو بوده و دارای آثار ساختمانیه. هوای درون غار بسیار سرده و از دیواره های آن آب می چکه. پیمایش این غار بدون تجهیزات لازم از جمله طناب و نردبان تقریباً غیرممکنه.
پیست اسکی کامان
