حذف قطره‌چكاني بانوان از جدول موسيقي فجر

روزنامه اعتماد: اجراي موسيقي توسط بانوان در ايران همواره با مصائب زيادي همراه بوده است، چنان‌كه اين مشكلات نه فقط به جشنواره موسيقي فجر بلكه به كنسرت‌هاي مستقل بسياري از گروه‌ها نيز تعميم يافته است. نگاهي به سابقه جشنواره در توجه به حضور بانوان در دوره‌هاي متفاوت نشان مي‌دهد اهميت دادن به مشاركت اين بخش از هنرمندان باعث مي‌شد كيفيت هنري اين نحله موسيقي دست‌كم چند روز از سال مورد توجه مديران و اهالي هنر قرار گيرد. وجود همين بخش تا چند سال پيش به بازوي مهمي براي ابراز وجاهت دبيران و اعتباربخشي به تفكر هنري اين فستيوال به نظر مي‌رسيد. اما هر چند وقت يك بار با اتفاقات عجيبي مواجه ‌شديم كه فقط بايد گفت «هرسال دريغ از پارسال.»

اگر به سال ١٣٧٨ برگرديم به جشنواره مستقل «گل ياس» مي‌رسيم كه تا سال ١٣٨٤ يعني ٧ دوره برگزار شد. استقبال از اين جشنواره به‌اندازه‌اي بود كه از ٥٠گروه متقاضي، ١٣گروه به جشنواره راه بيابند و البته مورد استقبال مخاطبان هم قرار بگيرند. اما هرچه بود اين جشنواره كه توسط دفتر موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاداسلامي برگزار مي‌شد به دلايل نامعلومي تعطيل شد و در نهايت به عنوان يك بخش جانبي گاهي در جشنواره موسيقي فجر حضور يافت و گاهي هم از اين جشنواره خط خورد.
از زماني كه حميدرضا نوربخش مديريت جشنواره موسيقي فجر را برعهده گرفت اين تلقي پيش ‌آمد او كه خود از اهالي موسيقي است، بايد به هنر بانوان فعال در اين هنر نيز توجه نشان دهد. با مروري كوتاه بر جدول سه دوره گذشته جشنواره درمي‌يابيم كه از تعداد بانوان هنرمند عرصه موسيقي به صورت قطره‌چكاني كاسته شده است.

جشنواره سي و يكم
حميدرضا نوربخش در حالي مديريت جشنواره را برعهده گرفت كه پيش از او به اجراي بانوان در جشنواره بهاي بيشتري داده مي‌شد. چنانكه سالن خليج فارس به اجراي بانوان اختصاص داشت و به گفته دكتر حسن رياحي (دبير جشنواره بيست و نهم فجر) جشنواره موسيقي آن دوره به دليل اختصاص بودجه دو بخش بانوان و كودك به جدول اجراها اضافه شد. اما با سياست‌هاي تازه مديران در دوره سي و يكم تنها چهار اجرا به بانوان اختصاص يافت كه محل دعواي بسياري از اهالي رسانه در آن دوران شد. گروه‌هايي نظير بهار (به سرپرستي هنگامه اخوان)، هم‌نوازان (به سرپرستي نجمه تجدد)، مهر نوا (به سرپرستي نازلي بخشايش و پري زنگنه) و آرزو عليوا در اين سال روي صحنه رفتند.

جشنواره سي و دوم
با آنكه انتظار مي‌رفت مديريت جشنواره در سي و دومين دوره با توجه به انتقاد اصحاب رسانه و منتقدان در سياستگذاري‌هاي خود تجديدنظر كند اما نه تنها تغيير مثبتي در انديشه هنري آنها ايجاد نشد بلكه فقط سه اجرا به بخش ويژه بانوان اختصاص يافت؛ يعني حتي يك اجرا كمتر از آنچه سال پيش در جدول وجود داشت. در اين سال گروه‌هاي نگين (به سرپرستي نگين سرير)، ژيوار (به سرپرستي ژيوار شيخ‌الاسلامي) و ترنه نواحي (به سرپرستي نرگس مختاري) روي صحنه رفتند.

جشنواره سي و سوم

با توجه به آنچه در گذشته اتفاق افتاد، انتظار مي‌رفت كه بخش ويژه بانوان سي و سومين جشنواره همچنان بخش مهجور لقب بگيرد. چنان كه همين اتفاق هم افتاد و حالا ديگر تنها نام ٢ گروه از بانوان هنرمند در جدول اجراها ديده مي‌شود؛ گروه كيدي (به سرپرستي رومينا تني) و ژن دنگ (به سرپرستي آرزو بابادي) و البته اركستر نغمه باران به رهبري نزهت اميري. در اين دوره حتي از گروه‌هاي بانواني كه نام آنها به طور مرسوم در جدول اجراها قرار داشت، خبري نيست.

با اندكي تامل و نگاه موشكافانه بر سياست‌هاي سه دوره گذشته مي‌توان دريافت موسيقي بانوان جايي در نگرش كلان مديران دولتي نداشته، به طوري كه حتي يك مديري برخاسته از ميان اهالي همين هنر هم موفقيتي در آن به دست نياورده است.

برچسب ها: موسیقی فجر ، بانوان ، اجرای موسیقی ، کنسرت