جای «پدر»، «جومونگ» پخش کنید

روزنامه جوان: «پدر» به کارگردانی بهرنگ توفیق و تهیه کنندگی حامد عنقا جدیدترین سریال سیماست که تقریبا یک هفته‌ایست از قاب تلویزیون بر سفره مخاطبین نشسته است. ژانر فیلم ظاهرا «خانوادگی» است، اما چند قسمتی از فیلم نگذشته مشخص شد خانوادگی نه، «فراتخیلی» است!

از صحنه پریدن شخصیت اصلی داستان، حامد، از طبقه سوم ساختمان که تنها منجر به شکست دست او شد (!) که بگذاریم، این سریال صحنه‌های بسیاری دارد که نه در واقعیت قابل تحقق است و نه در باور کسی می‌گنجد!

به عنوان نمونه در قسمت‌های اخیر نقش اول زن سریال، لیلا، که عاشق حامد شده است در اولین برخورد با پدر حامد چنان به التماس برای پذیرفتن درخواست ازدواج با حامد افتاده بود.

گویی دختر ایرانی هیچ عزت و منزلتی نداشته و حاضر است برای بدست آوردن عشقش ملتمسانه به پای پدر شوهر خود بیفتد و در نخستین دیدار با اشک و زاری و گریه به او بگوید سه شب است از خانه فرار کرده و حاضر است برای بدست آوردن پسر او هر کاری انجام دهد!

مشغول به کار شدن حامد، با پدری میلیاردر و خیر، در کارواش و دعوای او و پرداخت چکی صد میلیونی جهت کسب رضایت شاکیان نیز از دیگر سکانس‌های فراتخیلی این سریال بود که اعتراضات زیادی را به همراه داشت.

ضعف‌های فیلم‌نامه این سریال و الگوبرداری آن از فیلم «دلشکسته» صدای کاربران فضای مجازی را نیز در آورده و در روز‌های اخیر پس از به نمایش درآمدن سریال علاوه بر داب‌اسمش‌هایی که بر اساس صحنه‌های این سریال ساخته شد، در توئیتر نیز توئیت‌های بسیاری در این خصوص منتشر گردید.

متاسفانه اشتغال تلویزیون به ساخت اینگونه فیلم‌ها و سریال‌ها حکایت از آن دارد که صداوسیما شناختی از تغییرات ذائقه و سلیقه مخاطبین نداشته و کماکان در فضای دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ سیر می‌کند!

بدین ترتیب باید ملتمسانه همچون زیرنویس‌های شبکه آی‌فیلم از تلویزیون خواست اگر تصمیم دارد این روند را ادامه دهد و تحولی ایجاد نکند همان بهتر که باز هم سریال جومونگ و یوسف پیامبر را نشان دهد و از ساخت فیلم‌های جدید خودداری کند و خاموش بماند.

چرا که این نحوه از فعالیت نه تنها موجب جذب کسانی که به کلی تماشای سیمای ملی را کنار گذاشته‌اند نمی‌شود بلکه آن‌ها را در تصمیم خود مصمم کرده و بازار ماهواره فروش‌ها را نیز داغ می‌کند!