چرا قیمت خودروهای داخلی در کشور ما رقابتی نیست؟

به گزارش خبرخودرو، با توجه به تغییر مرجع و شیوه قیمت گذاری خودرو از شورای رقابت به سه گانه سازمان حمایت، کمیته خودرو و ستاد تنظیم بازار، به گفتگو با عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی در این ارتباط پرداخته ایم، دکتر سید علی جزایری مهم ترین مساله در قیمت گذاری خودرو را تولید و فروش سالانه حداقل یک میلیون خودرو توسط خودروساز برای دستیابی به قیمت رقابتی می داند.

دکتر سید علی جزایری در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو در خصوص تغییر مرجع و شیوه قیمت گذاری خودرو، گفت: در بحث قیمت گذاری خودرو، مساله اول این است که خودروساز باید خودرویی بسازد که قیمت تمام شده اش رقابتی باشد. در حوزه خودروسازی و سواری سازی در تمام دنیا همواره عدد یک میلیون در سال مطرح است.

وی تصریح کرد: اگر خودروسازان قادر به تولید بیش از یک میلیون دستگاه و نیز فروش بالای یک میلیون دستگاه خودرو در سال باشند، قیمت رقابتی خواهد شد. یکی از بزرگترین معضلاتی که در صنعت خودرو گریبان کشور ما را برای سالیان دراز گرفته، این است که ما به دلایل مختلف قادر به تولید خودرو با تیراژ بالا نیستیم. در واقع، خودروسازی ما علیرغم وجود ظرفیت، قادر به تولید تیراژ بیش از یک میلیون دستگاه در سال نیست.

وی افزود: ظرفیت خودروسازی در کشور وجود دارد و ما یکی از 6 یا 7 خودروساز بزرگ و قدر دنیا به لحاظ ظرفیت هستیم و سایپا و ایران خودرو هر دو خودروسازان قدرتمندی از نظر ظرفیت هستند ولی به دلایل مختلف، قادر به تولید این تیراژ –بجز در مقاطع خاص- نبوده و نیستیم. بنابراین قیمت در کشور ما رقابتی نیست.

وی تصریح کرد: وقتی قادر به تولید بیش از یک میلیون خودرو در سال نبوده ایم دیگر قیمت در کشور ما رقابتی نیست؛ یعنی برای صادرات باید سوبسید اختصاص دهیم و برای خودرو داخلی نیز قیمت ها چشمگیر نخواهد بود و این به این معنا است که اگر واردات خودرو آزاد شود رغبت برای خرید خودرو خارجی به مراتب بیش از داخلی است. در این شرایط، قیمت ها قیمت های خوبی نخواهند بود. دلیل اصلی آن نیز هزینه های تولید و قیمت تمام شده کارخانه در بدو تولید است. این قیمت، قیمت خوبی نیست که حالا اگر قیمت گذاری نیز روی آن انجام شود به همین قیمت های فعلی که قیمت های خوبی نیستند و به شرایط حاضر می رسیم. در واقع این قیمت ها واقعی نیستند و حال با این قیمت ها توان خرید مردم چگونه خواهد بود؟!

عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی افزود: یک مساله اساسی در قیمت گذاری واقعی، عرضه و تقاضا است؛ ولی کارخانه ها باید سعی کنند در مقابل قیمت تمام شده، یک قیمت واقعی ارائه دهند که مردم توان خرید داشته باشند و نیز قیمتی باشد که سودجویی در آن وجود نداشته باشد و مسائل دیگر که اینها تماما یک بحث اقتصادی است.

جزایری افزود: این بحث اقتصادی، اساسا مطرح نبوده و نیست و در واقع در کنار این قضیه، کاهش قدرت خرید مردم نیز مطرح است؛ مردمی که اولویت اولشان در این شرایط تامین مایحتاج خورد و خوراک و مسکن و ... است. برای بعضی نیز ممکن است خودرو منبع درآمد باشد ولی درمجموع، مشکلات عدیده ای که تمام کشور را در برگرفته صنعت خودرو را نیز در برگرفته و صنعت خودرو مستقل از این امر نیست. جدا از اینکه چه سیاست گذاری ای برای قیمت گذاری و خرید قرار است لحاظ شود، خودروسازی ما دچار مشکلات اساسی بوده و در شرایط فعلی، مشکل مضاعف نیز برای آن ایجاد شده است.

وی در خصوص پیش فروش خودرو توسط خودروسازان و تحویل بلند مدت در این طرح ها گفت: پیش فروش می تواند یک منبع سرمایه ایجاد کند و این سرمایه اگر درست مدیریت شود، می تواند بهبودی ایجاد کند ولی متاسفانه در صنعت خودرو، پیش فروش ها و سایر مسائل به جای یاریگری در حال آسیب رساندن هستند.

وی افزود: مشکل اصلی در این زمینه این است که پولهای گردآوری شده را به جای سرمایه گذاری، صرف پرداخت حقوق کارکنان و مسائل اینچنینی می کنند و در واقع، مشکلات مقطعی کارخانه ها را حل می نمایند و طبیعتا این امر مشکلات کارخانه را در کوتاه مدت حل خواهد کرد اما در دراز مدت، آسیب آن بیش از منفعت است.

عضو هیات علمی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی افزود: البته مساله ای نیز وجود دارد که مشتری و مصرف کننده به دنبال سودجویی است، به این صورت که قصد دارد با قیمت پایین خریداری کند و با قیمت بالا بفروشد. ولی در کارخانه اتفاق مثبتی نمی افتد یعنی کارخانه ها به شکلی مدیریت نمی شوند که از این فرصت ها و گردآوری سرمایه، استفاده صحیح شود و این سرمایه به شکل مقطعی استفاده خواهد شد و بهره دراز مدت ایجاد نمی کند.

وی افزود: گردآوری این سرمایه باید از طریق بازار بورس انجام شود، به این صورت که در بازار بورس بتوانند بورس سهام را بالا برده و درآمد خوبی را گردآوری نموده و از منبع آن درآمد، قادر به سرمایه گذرای شوند و در واقع راه نجات و فرجی برای صنعت خوردو شود و نه اینکه به فکر گردآوری سرمایه از مشتری و مردم باشند زیرا این امر جوابگو نخواهد بود.

جزایری در خصوص کمبود نقدینگی خودروسازان و اقداماتی که دولت می تواند برای جبران این کمبود انجام دهد، گفت: صنعت خودرو ما در گذشته و نیز همین حالا بعد از صنعت نفت از نظر ظرفیت، نیروی انسانی و از نظر ابعاد، صنعت بزرگی است و سرمایه های مورد نیازش سرمایه های کوچکی نیست. در شرایط و مقطع فعلی، دولت باید تمام مسائل را بازنگری و اولویت بندی کند تا مشخص شود با منابع محدود موجود ارزی و ریالی، اولویت ما برای خودرو چیست؟ در کجا قرار داریم؟ قصد انجام چه کارهایی را داریم؟ و بر این اساس دولت دست به یک برنامه ریزی بلند مدت مثلا 50 ساله زند و نه یک برنامه ی حداکثر 5 ساله. آنگاه در راستای این برنامه، گام به گام قدم برداشته شود. اگر این کار را انجام دهیم نتایج خوبی خواهیم گرفت وگرنه تصمیمات کوتاه مدت و مقطعی راه فرج و نجاتی برای خودرو سازی ما به وجود نخواهد آورد.