فرجام رقابت پنهان عارف و لاریجانی

روزنامه آفتاب یزد: کشمکش سوم بر سر انتخاب شهردار اصلاح طلب در شورای شهر پنجم. این بار بر سر پیروز حناچی معاون شهرسازی شهرداری تهران و عباس آخوندی وزیر سابق راه و شهرسازی. نتیجه این شد؛ روز گذشته پیروز حناچی با 11 رای توانست شهردار تهران شود و آخوندی علی رغم استعفایش از وزارت راه وشهرسازی به امید سکانداری خانه بهشت، نتوانست به رویای بعد از وزارت برسد.

انتخاباتی کاندیدای محبوب اصلاحات در سال 88 بود را کنار می‌گذارند و شخصی دیگر را به او ترجیح می‌دهند محل پرسش بسیاری است.

در این میان بسیاری هم گامی که شورای شهر در حذف آخوندی از شهرداری در این رابطه برداشته است را مورد شماتت قرار می‌دهند و عده‌ای هم اختلافات وی با حسن روحانی رئیس‌جمهور را دلیل کنار زدن وزیر مستعفی از شهرداری تهران ارزیابی می‌کنند چرا که معتقدند وقتی آب شهردار و رئیس‌جمهور در یک جوی نرود کار تهران نیز به پیش نخواهد رفت.

اما حقیقت این است که پشت پرده رقابت پیروز حناچی و عباس آخوندی در روز گذشته شورای شهر، نه یک رقابت درون جناحی بلکه خط و نشان سیاسی دو طیف متفاوت درباره انتخابات 1400 ریاست جمهوری بود. طناب کشی بر سر انتخاب شهردار تهران و نگاه منفی برخی از اعضای اصلاح طلب به عباس آخوندی به دلیل شخص دیگری بود به نام علی لاریجانی... یعنی همان رئیس مجلس شورای اسلامی فعلی و کاندیدای احتمالی ریاست جمهوری 1400.

علی لاریجانی همان طور که در فکر انتخابات 1400، همه این سال‌های اخیر را با نزدیکی و پایداری رفاقت با حسن روحانی سعی کرد تا برخی از گزینه‌های مورد نظر خود را به عنوان وزیر در دولت به کار گمارد و سهمیه‌های کلیدی تاثیرگذار در انتخابات آتی ریاست جمهوری را از آن خود کند، گوشه چشمی نیز به شهرداری تهران داشت.

واقعیتی که طی این روزها از چشم بسیاری پنهان بود نزدیکی دیرینه لاریجانی و آخوندی است. عباس آخوندی بر خلاف تصورات اکثریت مردم و البته برخی احزاب جناح چپ، نه کاندیدای اصلاح طلبان بلکه نامزد مورد علاقه و حمایت علی لاریجانی در شهرداری تهران بوده است.

حضور پنهان وپشت پرده لاریجانی در تاثیرگذاری در انتخابات شورای شهر در حالی صورت می‌گیرد که تا پیش از این هیچ کس حتی به مخیله‌اش نمی‌گنجید که ممکن است سودای انتخابات 1400، رئیس مجلس را به این وادارد تا حتی با نفوذ در اصلاح طلب ترین شورای شهر تهران در همه این اعصار، تلاش کند گزینه مطلوب خود را به خانه بهشت بفرستد.

همین موضوع باعث شد تا از سویی دیگر جریان نزدیک به محمد رضا عارف -رئیس شورای‌عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان - در تقابل با این نفوذ پیروز حناچی را مورد حمایت قرار داده تا با این کار میدان را به رقیب احتمالی دوره سیزدهم انتخابات ریاست جمهوری واگذار نکند.

لاریجانی با علم به ریاست جمهوری 1400 و تاثیری که شهردار تهران می‌تواند در حوالی انتخابات آن دوره به نفع او داشته باشد، عباس آخوندی یار شفیق خود را به صورت نامحسوس روانه انتخابات شهرداری تهران کرد.

عباس آخوندی که از بیست‌وپنج‌سالگی در عرصه سیاست و امور اجرایی کشور حضور داشته یک چهره با صبغه اصولگرایی - از نوع معتدل امروزی و نزدیک به طیف لاریجانی ها- است او همانی است که در دوران وزیر کشوری ناطق نوری - رقیب جریان اصلاحات در سال 76- به سمت معاون سیاسی اجتماعی وزارت کشور منصوب شد.

اما رابطه او با علی لاریجانی زمانی به اوج خود رسید که به عنوان قائم مقام وی در سازمان صداو سیما در دوران اصلاحات برگزیده شد؛ اتفاقی که پیوند او با اصولگرایان میانه رو را سبب شد و در دولت یازدهم و دوازدهم نیز علیرغم ظواهر سیاسی یکی از کلیدی ترین افراد در دولت روحانی به عنوان رابط بین دولت و اصولگرایان میانه رو قلمداد می‌شد. اما آخوندی از همان زمان همچنان به منشی که به عنوان قائم مقام علی لاریجانی داشت ادامه داد و تا امروز نیز به رئیس پارلمان ایران، خیلی بیشتر از رئیس خود در دولت وفادار مانده است.

در این میان ممکن است بسیاری این سوال را بپرسند که اگر عباس آخوندی مهره و نزدیک به علی لاریجانی است پس چگونه بود که نام یکی از روسای ستادهای کاندیدای محبوب اصلاح طلبان را در سال 88 از آن خود کرد و در طول سال‌های بعد از آن خویش را گزینه‌ای نزدیک به جریان اصلاحات تعریف.

در پاسخ به این سوال نباید فراموش کرد که عباس آخوندی در دوره حمایت از کاندیدای اصلاح طلبان نیز خود را جزو حامیان اصولگرای کاندیدای اصلاح‌طلب سال 88 معرفی می‌کرد و در کنار چهره‌هایی مانند سید رضا اکرمی روحانی اصولگرایی که اکنون در پاستور حضور دارد در ردای جریان راست از کاندیدای چپ 88 حمایت می‌کرد.

بسیاری در آن زمان حمایت‌های امثال آخوندی از اصلاح طلبان را اختلافات شدید او و علی لاریجانی با محمود احمدی نژاد تعبیر می‌کنند آن‌ها با توجه به اینکه پیش بینی می‌کردند در آینده تقابل جدی میان طرفداران لاریجانی و احمدی نژادی‌ها پیش می‌آید از در حمایت یک کاندیدای اصلاح طلب برای ریاست جمهوری برآمدند.

در طول این سال‌ها پاس‌های گلی که آخوندی و لاریجانی به یکدیگر می‌دادند کم نبود.

نامه نگاری‌های آخوندی و لاریجانی در موارد مختلف یکی دیگر از دلایل رابطه نزدیک این دو به هم به شمار می‌آید؛ نامه‌هایی که گاهی حالت درددل وزیر راه و شهرسازی سابق را با رئیس مجلس پیدا می‌کرد. درست مثل زمانی که آخوندی در نامه‌ای به لاریجانی خواستار ورود وی به اظهارنظر سخنگوی شورای نگهبان در خصوص لایحه مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم شد یا نامه بعد از استعفایش از وزارت راه که با تم دل نوشته‌هایی سوزناک، برای لاریجانی به قلم آورده بود.

اما از قرار معلوم این اواخر‌اش انتقاد از آخوندی در مجلس آنقدر شور شد که به ناچار پالس‌هایی برای آخوندی فرستادند که اگر او در سمتش در وزارتخانه بایستد سایر نمایندگان عزمشان جزم برای استیضاح اوست و از همین رو چراغ سبزهایی برای کناره گیری و کاندیداتوری آخوندی برای شهرداری به وی فرستاده است.

در این شرایط بود که علی لاریجانی بعد از حذف افشانی به عنوان دومین شهردار اصلاح طلب، تلاش کرد تا این‌بار دل را به دریا بزند و به صورت پنهان از شهرداری عباس آخوندی به عنوان قائم مقام قدیمی خود و دوست امروزش و برای آینده رقابت‌های انتخاباتی خود روی شهرداری آخوندی سرمایه‌گذاری
کند.

در چنین برهه‌ای بود که مخالفان ائتلاف اصلاح طلبان با علی لاریجانی – برای معرفی او به عنوان نامزد انتخابات 1400 - وارد عرصه شده و برای شهرداری پیروز حناچی در این زمینه تلاش کردند. رقابتی که از شورایعالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و ریاست آن محمد رضا عارف هدایت شد تا اعضای شورای شهر از میان حناچی به عنوان گزینه شناسنامه دار اصلاح طلب و آخوندی گزینه پنهان اصولگرایان، پیروز حناچی را انتخاب کنند. شاید به عبارتی دیگر بتوان این موضوع را رقابت سیاسی دیگر میان عارف و لاریجانی این‌بار اما در شهرداری تهران تعبیر کرد که البته این‌بار عارف در آن به موفقیت رسید.

هرچند که این پیروزی تعیین کننده اتفاقات سال 1400 نیست. چه بسا آن 11 نفر شورای شهر که به حناچی رای دادند و برای رای نیاوردن گزینه نزدیک به اصولگرایان تلاش کردند، در سال 1400، یا با عقب نشینی دیگری از سوی جریان اصلاح طلب یا ازسر ناچاری هشتگ #با لاریجانی تا 1404 بزنند!