انتقاد کیهان از نامگذاری بلواری به اسم شجریان

کیهان در گزارشی با عنوان بازی «اسم-فامیل» شورای شهر به جای حل مشکلات تهران، از تصمیم شورای شهر برای نامگذاری چند خیابان به اسامی تعدادی از هنرمندان موسیقی، نویسندگان و شاعران معاصر انتقاد کرد و نوشت:

فاصله بین انتظارات و نیاز‌های واقعی مردم و دغدغه‌های اصلاح‌طلبانی که با وعده و وعید از همان مردم رای می‌گیرند همواره در دوره‌های مختلف چه در شورای شهر و چه در مجلس یکی از ویژگی‌های برجسته این طیف سیاسی بوده است، موضوعی که در بیان برخی از فعالان سیاسی همفکر آن‌ها نیز به آن‌اشاره شده است. این ویژگی وقتی با کندی و کم تحرکی هم آمیخته شود دیگر عمق فاجعه بیشتر می‌شود. نمونه بارز این موضوع را می‌توان در اقدام دیروز شورای شهر تهران مشاهده کرد.

مصوبه دیروز شورای شهر تهران در تغییر اسامی تعدادی از معابر و خیابان‌ها و تلاش برای انتخاب پر حاشیه نام برخی افراد برای آنها، یک بار دیگر اوج دغدغه‌ها و مشغله‌های فکری اعضای آن را به نمایش گذاشت. اینکه مدیریت شهری به عظمت تهران با وجود انبوه مشکلات و نیاز‌ها در کمال آرامش مشغول برخی اقدامات شیک، شعاری و محفلی است، جای تأمل دارد.

تعجب انتقادآمیز کیهان از نامگذاری بلواری به اسم استاد شجریان/چگونه می‌شود از مشکلات بی سابقه فعلی عبور کرد؟ /طرح حذف ۴ صفر از پول ملی چه آثاری خواهد داشت؟

حمایت از هنر و فرهنگ را می‌توان از وظایف ذاتی شورای شهر و شهرداری‌ها دانست اما،‌ای کاش در همین زمینه نیز شورانشینان واقعا فرهنگی و کارشناسانه تصمیم بگیرند و دست از شوآف و ژست‌های روشنفکرانه و مضر بردارند.

با نگاهی به لیست افراد مورد نظر شورا برای ثبت‌نامشان بر روی معابر و شهر‌های خیابان‌های تهران با انتخاب‌های مسئله‌دار و عجیبی هم مواجه می‌شویم که بار‌ها بی‌اعتقادی خود به انقلاب و حتی مبانی اسلام را در کلام یا عملکرد و آثارشان نشان داده‌اند و می‌طلبد با هوشیاری بیشتری به آن توجه شود.

یکی از موارد تعجب برانگیز در لیست مورد نظر و تأیید شده اعضای شورا برای نامگذاری معابر و خیابان‌های شهر، محمدرضا شجریان است، خواننده‌ای که بخش اصلی شهرت و رشد هنری خود را مدیون دوران پس از انقلاب اسلامی است، اما بار‌ها تقابل خود با نظام اسلامی و حتی احکام اسلام را علنی کرده است.

حال سؤال اینجاست که آیا خواننده‌ای که در سال‌های اخیر در کارنامه خود حمایت و حتی حضور میدانی در فتنه ۸۸ را دارد و حتی به گفته خود آهنگی نیز در حمایت از اغتشاشگران آن سال خوانده است، طی سال‌های اخیر از سوی شبکه‎های معاند همچون تلویزیون صهیونیستی من‌وتو و فرقه‌های منحرف همچون فرقه آقاخان حمایت می‌شود و جایزه می‌گیرد، با طعنه احکام اسلام را مخالف ۱۴۰۰ ساله هنر و موسیقی می‌خواند، در گفتگو با تلویزیون ملکه یعنی BBC با صراحت از پخش تصویر امام خمینی (ه) بر روی یکی از آوازهایش انتقاد می‌کند، به فق‌های مسلمان انتقاد می‌کند و ... شایسته انتخاب برای نام خیابان‌های پایتخت جمهوری اسلامی است؟ همچنین انتخاب برخی نویسندگان و شعرای مسئله‌دار با سابقه‌های آنچنانی آلودگی فکری و سیاسی یا مبتذل سرایی برای نامگذاری خیابان‌های تهران و تلاش برای برجسته کردن چنین افراد ورشکسته‌ای را نمی‌توان جزو فعالیت فرهنگی هنری دانست.

از سوی دیگر نباید از نظر دور داشت که مصوبات و تصمیمات موثر فرهنگی فقط نامگذاری خیابان و معابر شهری به نام افراد نیست، اگر اعضای شورا واقعا دغدغه فرهنگ و هنر این شهر و ساکنان آن را دارند باید این دغدغه را در عمل و با اختصاص بودجه و ساخت و ساز فرهنگی و افزایش سرانه فرهنگی و توجه واقعی به این حوزه نشان دهند.