کیهان: محبوبیت روحانی زیر ۱۰ درصد است!

روزنامه کیهان در دومین سالگرد تمدید ریاست جمهوری روحانی به نقد و بررسی عملکرد دوبت تدبیر و امید پرداخت.

این روزنامه نوشت: روحانی وعده باغ بهشت از باب معاهده برجام و اجرای آن به مردم داده بود تا آن حدی که ذوق‌مرگان برجام عکس تاریخی یک دلار در برابر هزار تومان را از خود ثبت و منتشر کرده‌اند اما پس اجرای برجام بر اساس اظهارات خود دولتی‌ها هیچ عاید نشد و معیشت مردم به مراتب سخت‌تر و تنگ‌تر بود، با خروج آمریکا از برجام و همزمان شدن این مسئله با بحران ارزی به دلیل افزایش چندبرابری نقدینگی و جنگ روانی و ... وعده‌های روحانی از باب معیشت را به باد فنا داد و افکار عمومی هاج و واج ماند از این جریان که چه باید کرد.

این روزها و در سالگرد انتخابات 96 اما آن سرهم‌بندی‌ها کنار رفته و رکود تورمی وارد فاز تازه‌ای شده. هم از کارخانه‌ها و کارگران در قالب تعطیلی و عدم پرداخت حقوق تلفات گرفته و هم تورم افسار گسیخته را به کف بازار و اقتصاد و معیشت مردم سر ریز کرد.

دولتی که رقیب را با حربه دلار 5 هزار تومانی و سایه جنگ از میدان به در کرده بود خود با دلار 15 هزار تومانی، احیای برجام و تهدید‌های آمریکا درگیر است.

کار به جایی رسیده که اصلاح‌طلبان به عنوان جریانی که برای پیروزی روحانی در دو انتخابات گذشته از هیچ تلاشی دریغ نکردند امروزه با بالا گرفتن مشکلات اقتصادی در مقام منتقد جدی دولت برآمده‌اند.

علی صوفی وزیر دولت اصلاحات و مشاور خاتمی، دو ماه قبل در گفت‌و‌گو با برنامه دست خط تصریح کرد «دولت آن اعتباری را که در جریان انتخابات سال ۹۶ داشت، به سرعت از دست داد و بالاخره الان ارزیابی از محبوبیت روحانی خیلی پائین است. من زیر ۱۰ درصد شنیدم».

نکته جالب آنجاست حالا که گره‌های کور دولت روحانی زیاد شده و داد مردم از سوء مدیریت او به فلک رسیده، اصلاح‌طلبان دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اند! حال آنکه مردم هیچ گاه فراموش نمی‌کنند، دولت تدبیر و امید دستپخت کدام جناح سیاسی بوده و هست.

حالا این روزها و پس از شش سال از آن روزی که روحانی هنگام ثبت‌نام انتخابات ریاست جمهوری در حضور رسانه‌ها و در برابر چشمان ملت قسم جلاله خورد که «اگر مشکلات این کشور راه‌حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم»، حالا روحانی زمزمه «بی‌اختیاری» سر می‌دهد و خود را از تمام ناکامی‌ها و شکست‌ها مبری معرفی می‌کند.

ینکه به یک باره و درست زمانی که باید پاسخگوی عملکرد ضعیف خود باشند، بار تمام مسئولیت‌ها را بر دوش دیگری انداخته‌اند، چیزی جز آدرس غلط دادن به جامعه نیست.