جزیره ناشناخته، تنها متحد آمریکا علیه ایران

روزنامه خراسان: سرانجام بعد از حدود یک سال پرتلاطم ، آمریکایی ها ، قطعنامه تلطیف شده شان را به صحن شورای امنیت بردند تا اگر شد حداقل با وتوی چین و روسیه قطعنامه رد شود و آن وقت بگویند جامعه جهانی موافق تمدید تحریم های ایران است و فقط چین و روسیه مخالف هستند.

در حالی که ماجرا طور دیگری رقم خورد و در اتفاقی کم نظیر و شاید بی نظیر در شورای امنیت ،ایالات متحده که ترامپ با شعار اول شدن آمریکا رئیس جمهورش شده بود تنها یک رای از 14 رای اعضای دایم و غیر دایم را به دست آورد که ناظران آن را یک «افتضاح» توصیف کردند و مشاور امنیت ملی این کشور مجبور شد بگوید «ما باختیم». بی بی سی نیز این اتفاق را «شکست کامل دیپلماتیک آمریکا» نامید.

دومینیکن تنها کشوری بود که در کنار آمریکا ایستاد. اگرچه رای منفی روسیه و چین قابل پیش بینی و از قبل گفته شده بود اما این که انگلیس و فرانسه و آلمان به همراه استونی و بلژیک از اتحادیه اروپا هم رای مثبت ندهند و به رای ممتنع بسنده کنند اتفاقی نادر و یک شکست بزرگ برای آمریکایی ها بود که چند سالی است یک جانبه گرایی اش صدای همه را در آورده است . حتی تونس که از اعضای اتحادیه عرب در شوراست هم مثبت رای نداد و کشورهای فقیری همچون نیجر ، سنت وینست و ویتنام به همراه آفریقای جنوبی ترجیح دادند در کنار قلدری و زورگویی آمریکایی ها نایستند.

قطعنامه 2231 وضمیمه آن به نام برجام در 27تیر 1394 با 15 رای مثبت اعضای دایم و غیردایم شورای امنیت به تصویب رسید و حالا بعد از حدود پنج سال هیچ کشوری حاضر نیست در کنار قطعنامه ای بایستد که می تواند پایه های لرزان برجام باقی مانده را فرو بریزد. حتی اروپایی ها که به نوعی بعد از جنگ جهانی دوم قسم خورده اند همیشه باید آمریکا را همراهی کنند، در اقدامی نادر عدم همراهی خود با آمریکا را – به هر نیتی که باشد – در یکی از حساس ترین بزنگاه های دیپلماتیک نشان دادند که یک دهن کجی آشکار به اتحاد دو سوی اقیانوس اطلس بود.

رای ممتنع اروپایی ها، خلاف برجام بود

البته تروئیکای اروپایی که طرف های برجام هستند باید به قطعنامه پیشنهادی آمریکا که ضد برجام و ضد قطعنامه 2231 بود رای منفی می دادند اما همین رای ممتنع نیز برای واشنگتن گران خواهد بود. ایران همواره تاکید داشته که اروپا اگرچه به بهانه خصوصی بودن بانک ها و شرکت هایش از زیر بار کاهش آثار تحریم های اقتصادی آمریکایی شانه خالی می کند اما باید در معرکه های سیاسی آمریکا علیه ایران توان خود را نشان دهد و حرفش در پایبندی به برجام را در عمل نیز اثبات کند . روز گذشته این پایبندی را به صورت نیم بند نشان داد اما اصل داستان زمانی خواهد بود که اروپا تعهدات 11ماده ای اش در تابستان 97 را عملیاتی سازد، تعهداتی که به گفته وزیر خارجه کشورمان هنوز کمتر از 10 درصد آن هم اجرایی نشده است.

دومینیکن دقیقا کجاست؟

اولین سرزمین در قاره آمریکا که اروپایی‌ها در آن استقرار یافتند نیمی از یک جزیره است که امروز به آن جمهوری «دومینیکن» می گویند و پایتخت آن، سنت دومینگو اولین پایتخت مستعمراتی در این قاره است. نیمه دیگر این جزیره، کشور هائیتی است. دومینیکن کشوری در دریای کارائیب، در آمریکای جنوبی است که پیش از این مستعمره اسپانیا بود. کریستف کلمب در سال ۱۴۹۲ آن را مستقیماً تحت حاکمیت اسپانیا اعلام کرد اما در 1821 این کشور استقلال پیدا کرده است. دومینیکن در سال هایی که جسد کلمب از این کشور به آن کشور منتقل می شد، حدود 140 سال میزبان جسد کاشف آمریکا بود.

در دهه اخیر و به خصوص پس از زلزله مهیب و مرگبار هائیتی که با حضور نیروهای نظامی آمریکا به عنوان امدادرسان، ابعاد امنیتی و سیاسی پیدا کرد، جمهوری دومینیکن نیز که همسایه هائیتی است قرابت زیادی با آمریکا پیدا کرد تاجایی که حتی گفته می شود که فرودگاه های این جمهوری کوچک محل استقرار هواپیماهای نظامی آمریکا در اقیانوس اطلس و دریای کارائیب هستند. موضعی که البته دولت دومینیکن آن را رد می کند. با این که این کشور به دلیل دارا بودن سواحل بسیار زیبا و جذاب در کرانه های اقیانوس اطلس مقصد بسیاری از جهانگردان و گذران تعطیلات در آن بسیار گران قیمت است اما مردم این کشور که حدود 10 میلیون نفر هستند، زندگی ثروتمندانه ای ندارند و تقریبا تمام مراکز تفریحی و اقامتی و هتل ها به بازرگانان اروپایی و آمریکایی تعلق دارد. این کشور در منطقه ای قرار دارد که به بهشت پول شویی جهان یعنی پاناما نزدیک است. در سال 2016 پلیس اسپانیا از بازداشت یک تبعه اهل جمهوری دومینیکن و سرکرده یک باند بزرگ قاچاق مواد مخدر و متهم به پول شویی در این کشور خبر داد و دو سال پیش هم 14 نفر از مقام های دولتی و پارلمانی جمهوری دومینیکن به اتهام رشوه خواری بازداشت شدند.