شائبه‌های انتخاباتی سفر‌های استانی قالیباف

روزنامه همدلی: جنجال و حرف‌وحدیث‌ها درباره سفر قبلی‌اش به خوزستان هنوز تمام نشده که راهی مقصد دوم شد! محمدباقر قالیباف در جایگاه رئیس مجلس سعی‌ می‌کند به مناطق محروم سفر کند؛ سفرهایی که از نگاه فعالان سیاسی بیشتر یک فعالیت انتخاباتی است تا وظیفه رئیس مجلس شورای اسلامی. البته سفرها فقط به مناطق محروم هم محدود نمی‌‌شود و بازدید از جایی مثل بیمارستان محل بستری بیماران کرونایی هم به آن اضافه شده است.

در این میان اما سفرهای استانی قالیباف که به نظارت میدانی معروف شده این شائبه را ایجاد کرده که او فعالیت انتخاباتی خود را با این سفرها آغاز کرده است و می‌خواهد چند ماه قبل از انتخابات تحت لوای نظارت میدانی دیدار با مردم در استان‌های مختلف را آغاز کند. مسئله‌‌ جایی جالب‌تر می‌شود که رویکرد قالیباف در این مسئله‌‌ بیش از آنکه به جایگاه ریاست مجلس که قوه تقنینی و نظارتی است بخورد بیشتر به جایگاه ریاست‌جمهوری که قوه اجرائیه کشور است شباهت دارد.

با توجه به این‌که احتمالاً انتخابات سال آینده هم با مشارکت پایین مردم مواجه خواهد شد به همین منظور طیف‌های مختلف اصول‌گرایان، این بهترین فرصت برای رسیدن به ساختمان پاستور را به راحتی از دست نخواهند داد. ضمن این‌که با تکذیب نامزدی ابراهیم رئیسی برای شرکت در این انتخابات به نظر‌ می‌رسد نزدیک‌ترین فرد برای ریاست جمهوری سیزدهم کسی نیست به جز محمدباقر قالیباف که هم اکنون ساکن ساختمان هرمی شکل مجلس در بهارستان شده است و در سفر اخیرش به استان خوزستان هم نه در قامت یک رئیس مجلس، بلکه در حال قسمت کردن وعده‌هایش به مردم منطقه است. یک نمونه از سفرهای جنجالی او، دو ماه پیش به استان خوزستان بود. او در روز اول سفر خود به خوزستان از شهرستان آبادان، خرمشهر، شادگان و ماهشهر دیدن می‌کند.

در روز دوم سفر به امیدیه، بهبهان، رامهرمز، ایذه و مسجدسلیمان و روز سوم به شوشتر، اندیمشک، احمد فداله و شوش سفر می‌کند و در روز چهارم سفر خود به خوزستان در اهواز و سوسنگرد حضور می‌یابد.

ظاهرا قالیباف قصد دارد به سبک محمود احمدی‌نژاد طی یکسال آینده به همه استان‌ها سفر کند و همانطور که طرفدارانش به او لقب داده‌اند در لباس جهادی، با مردم محروم‌ترین نقاط کشور رو در رو صحبت کند.

در ارتباط با این موضوع جلال جلالی‌زاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب در واکنش به سفرهای قالیباف به «همدلی» می‌گوید:«سفر مقامات به استان‌های مختلف و از نزدیک مردم را دیدن، فی‌نفسه بد نیست و حتی امری ستودنی است. این‌که مسئولان از نزدیک مصائب و مشکلات مردم را ببینند. اما اگر این سفرها به خاطر نفع شخصی و جنبه ابزاری داشته باشد، کار درستی نیست. هر چند که وظیفه رئیس جمهور و وزرای کابینه است که به استان‌های کشور مسافرت کنند و در این شرایط در کنار مردم باشند و وضعیت را از نزدیک مشاهده کنند.»

جلالی‌زاده ادامه می‌دهد: «اما اگر قرار باشد مسئولی از بودجه بیت‌المال برای تبلیغات شخصی استفاده کند، از موقعیت خود سوءاستفاده کرده و باید پاسخگو باشد. چون عملکرد آنها زیر ذره‌بین مردم است و باید جواب پس بدهند. مخصوصا در این شرایط که کرونا در همه جای کشور در وضعیت قرمز و هشدار است. این در حالی است که این کارها را می‌توان به صورت مجازی هم انجام داد یا در شهرستان‌ها از نمایندگان و شوراهای شهر می‌توان آمار گرفت. بنابراین خیلی از این سفرها اساسا ضروری نیست.

به صورت از نظر قانونی هم هر گونه سوءاستفاده از امکانات دولتی برای منافع شخصی جایز نیست و نباید انجام بگیرد و قطعا این سوءاستفاده نتیجه معکوس خواهد داشت. مردم هم اگر متوجه شوند که یک مسئول از امکاناتی که در اختیارش قرار گرفته استفاده تبلیغاتی می‌کند، مطمئنا به او استقبال نشان نمی‌دهند. بعضی‌ها شاکر نیستند. این همه امکانات در اختیار آنها قرار داده شده و در سمت‌های مختلف مقام گرفته‌اند اما همچنان تشنه قدرت هستند و نمی‌دانند استفاده از امکانات دولتی برای منافع شخصی ظلم به مردم است.» این فعال سیاسی اضافه می‌کند: «از طرفی‌ می‌توان این گونه برداشت کرد که قالیباف در زمان ریاست مجلس هم‌ می‌خواهد به سبک و سابق اداره شهرداری تهران عمل کند، یعنی در میدان حاضر شود، پروژه افتتاح کند و ناظر مسایل اجرایی باشد.

با وجود آنکه حضور او و محمود احمدی‎نژاد در شهرداری تهران به این مسئولیت وجهه‌ای سیاسی داد، اما جایگاه ریاست مجلس بالاتر است و این قالیباف است که باید تغییر رویکرد دهد. اوست که اگر قصد نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ندارد باید نوع رفتار و علامتی که از او به جامعه مخابره‌ می‌شود را تغییر دهد و رسما اعلام کند دیگر به دنبال ریاست جمهوری نیست.»

جلالی‌زاده توضیح می‌دهد: «سفرهای استانی آن هم در سطح رئیس مجلس چیز عجیب و غریبی نیست، کما این‌که علی لاریجانی هم در دوران ریاستش بر قوه مقننه بارها از این سفرها رفته بود و روسای قبل‌تر از لاریجانی هم در کارنامه خود سفر استانی داشته‌اند، اما برداشت انتخاباتی از سفر به خوزستان محمدباقر قالیباف تنها به یک یا دو رسانه محدود نبوده و نیست، بلکه قریب به اتفاق رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی چنین نگاهی دارند و شاید این نگاه بی‌ارتباط با سوابق قالیباف و زمزمه‌های زمان انتخابات هیات رئیسه درباره فیل قالیباف و هندوستان خیابان پاستور نباشد که سبب شده انتخاباتی بودن این سفرها بیشترین رنگ را در تحلیل‌ها داشته باشد.»

سفرهای قالیباف درحالی است که بسیاری از کارشناسان و تحلیل‌گران حوزه سیاست داخلی این گونه سفر‌ها را غیرضروری می‌دانند. استدلال مخالفان این است که اولا هر شهر و استانی نماینده دارد و رسیدگی به مشکلات آنجا یا حتی شنیدن حرف‌ها و درد دل مردم آن منطقه به عهده همان فردی است که از مردم منطقه رای گرفته است نه رئیس مجلس. ثانیا این‌که رئیس در قوه مقننه جایگاه مدیریت ویژه‌ای ندارد که قرار است صرفا بلندگوی مجلس باشد، لذا انجام این‌گونه سفر‌ها و بازدید‌ها منطبق با شرح وظایف ایشان نیست. ثالثا آنکه مجلس شورای اسلامی قرار است به دو وظیفه قانون‌گذاری و نظارت پرداخته و دستی در حوزه اجرا ندارد. بنابراین رئیس مجلس چطور می‌تواند به مناطق محروم و غیرمحروم سفر کرده و برای حل مشکلات مردم قول‌ها و وعده‌هایی بدهد که تحقق آن از جمله وظایف یک قوه دیگر است؟!