انتقاد دوباره از جشنواره فیلم فجر

کیهان نوشت: سی و نهمین جشنواره فیلم فجر درحالی به کار خودش پایان داد که آخرین جشنواره فجر دولت آقای حسن روحانی، و حاصل تجمیع سیاست‌ها و برنامه‌های فرهنگی این دولت محسوب می‌شود.

این جشنواره در دوران شیوع ویروس کرونا و در شرایطی که اغلب جشنواره‌های سینمایی جهانی یا به تعویق افتاده و یا به طور مجازی برگزار می‌شدند، به سبک دوره‌های قبلی‌اش به صورت فیزیکی به مرحله اجرا رسید؛ با این تفاوت که این بار فقط فیلم‌هایی به نمایش درآمدند که از سوی داوران جشنواره، نامزد دریافت جایزه به حساب می‌آمدند!

این درحالی است که از همان آغاز، صاحبان برخی از فیلم‌های برکنار مانده از بخش نمایش جشنواره اقدام به برگزاری اکران فیلم‌های خود برای اهالی رسانه و منتقدان نمودند و در مقایسه معلوم شد که برخی از فیلم‌ها نادیده گرفته شده‌اند! همان 16 فیلم نمایش داده شده در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر نیز انتقادات بسیار زیادی را برانگیختند.

فیلم‌هایی که اغلب القاگر یأس و تیرگی بودند و برخلاف نام دولت، به تبلیغ بی‌تدبیری و ناامیدی می‌پرداختند؛ طوری که در چهار فیلم به نمایش درآمده در این رویداد، خودکشی اتفاق افتاد! جشنواره‌ای که حتی نتوانست رویش‌های سینمایی این دوران را به خوبی مدیریت کند؛ فیلمسازی که با اولین فیلم‌هایش درباره انقلاب و دفاع مقدس خوش درخشیده بود، در نهایت به فیلمی در تحقیر مردم رسید. همچنانکه یک فیلمساز جوان دیگر با فیلمی موهن و کپی شده از روی یک فیلم خارجی به عقده گشایی علیه مردم پرداخت!

هر چند که در این جشنواره، بودند فیلم‌هایی که به نمایش جلوه‌هایی از تاریخ پرافتخار و حماسی انقلاب و دفاع مقدس پرداختند و آبرو و اعتبار جشنواره فجر را حفظ کردند؛ فیلم‌هایی چون «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی با روایت زندگی و مجاهدت‌های شهید ستاری برای پیشرفت صنعت هوا فضای کشور، «تک تیرانداز» با موضوع حماسه و شهادت شهید زرین از ماهرترین تک تیراندازهای جهان، «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری با روایتی کودکانه در زمینه دفاع مقدس، از معدود فیلم‌هایی هستند که بارقه‌های امیدی از استمرار و تداوم شرافت و اصالت در سینمای ایران را نمایش دادند.

البته در مراسم اختتامیه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، غیر از «یدو» که جوایزی چون بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را گرفت، اغلب جوایز باز هم به همان فیلم‌هایی که به تحقیر مردم می‌پردازند، رسید. در این مراسم که همزمان با چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار شد، کمتر نشانی از شهدا و بزرگان تاریخ انقلاب و حتی فیلم‌های انقلابی دیده شد، اما به بهانه بزرگداشت یک دوبلور، یاد فیلمفارسی و برخی از عناصر آن زنده شد! در این مراسم، حتی یادبود سینماگران درگذشته ماه‌های اخیر نیز گزینشی انجام شد و غیر از پرویز پورحسینی و چنگیز جلیلوند، دیگر هنرمندان سینما که اخیرا فوت کرده‌اند نادیده گرفته شدند.

سعید مستغاثی، پژوهشگر و منتقد سینما به برگزیده بخش مستند این دوره از جشنواره فیلم فجر ‌اشاره کرد و گفت: این جایزه در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به فیلمی داده شد که ساخت آن را می‌توان یکی از تلاش‌هایی دانست که به ‌واسطه یکی از جاسوسان قدیمی کانون‌های صهیونی یعنی «هدایت‌الله متین‌دفتری» رقم خورده

است!

در همین حال، علیرضا سربخش، منتقد سینما معتقد است که اکثریت فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره فیلم فجر سی و نهم، فیلم‌های خوبی نبودند و تعدادی از فیلم‌های به نمایش درآمده هم براندازانه بود.

مدیرعامل مؤسسه سینمایی جانبازان و از اعضاء هیئت منصفه مطبوعات به فارس گفت: وقتی ترامپ در اواخر دولتش دیوانه شده بود و گفت عملی را انجام می‌دهد که در آینده شاهد نتایج آن خواهید بود. الحق والانصاف نیروهای مسلح کشور ارتش و سپاه به خوبی ایستادند که در مقابل این یاوه‌گویی‌ها مقابله کنند.

اما متاسفانه در داخل کشور افرادی در بخش‌های مختلف دست در دست آمریکا کشور و مردم را تضعیف کردند و به جای تهییج مردم در مقابل دشمن پشت مردم را لرزاندند.در این شرایط و اوضاع و احوال در سینمای ایران هم شاهد افرادی هستیم که دست به دست دشمن دادند و در مقابل دشمن مردم را به سمت سیاست‌های آمریکا تشویق کردند و فیلم‌هایی را ساختند و در جشنواره به نمایش درآمد که مردم را تشویق به اعتراض و اعتصاب کردند این نگاه و ایدئولوژی در سینمای ایران کاملا دیده می‌شود.