احمدی‌نژاد از بازیگران دوران شاه تعریف کرد

احمدی نژاد: یک فیلمی را آقای کمال تبریزی ساخته بود، به من گفت که آقای فلانی اجازه پخش نمی‌دهد. گفتم بیاورید خودم ببینم. نشستیم و فیلم را در آمفی تئاتر نهاد دیدیم و کلی هم خندیدیم. گفتم شما هم خوب ما را می‌زنید، ولی کمی بی انصافی هم کرده‌اید، اما بگذارید مردم هم کار شما را ببینند. اصلا اگر باب نقد به حاکمان بسته شود که بخشی از بستن فضا با همین هدف است، دیگر چه می‌ماند؟ یک عقبگرد است!

دیده‌بان ایران: احمدی نژاد: یک فیلمی را آقای کمال تبریزی ساخته بود، به من گفت که آقای فلانی اجازه پخش نمی‌دهد. گفتم بیاورید خودم ببینم. نشستیم و فیلم را در آمفی تئاتر نهاد دیدیم و کلی هم خندیدیم. گفتم شما هم خوب ما را می زنید ولی کمی بی انصافی هم کرده‌اید، اما بگذارید مردم هم کار شما را ببینند. اصلا اگر باب نقد به حاکمان بسته شود که بخشی از بستن فضا با همین هدف است، دیگر چه می ماند؟ یک عقبگرد است!

واقعا شرایط من اقتضاء نمی کند که حتما و دائما به سینما بروم، اما در جریان روند امور هستم. قبل از انقلاب هم سینما می رفتیم. فیلم هایی مانند "ده فرمان" را دیده ام که آن زمان جزو فیلم های برجسته بود، فیلم هایی مانند " قیصر" ، " گوزن ها" و "رضا موتوری" را هم دیده ام. بازی خوب بهروز وثوقی که خودش سطح فیلم را بالا می برد. یعنی آنقدر بازی اش خوب بود که خودش به تنهایی سطح فیلم را بالا می برد. فیلم های زیادی دیدیم. آن زمان فردین فیلم های زیادی بازی می کرد. دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود.

متن گفت و گوی سینمایی رئیس دولت پیشین به شرح زیر است:

مجری: به نام خدایی که هستی از اوست و ما هر چه داریم همه لطف اوست. خدمت شما بینندگان عزیز و ارجمند و همراهان صمیمی عرض سلام دارم. با دکتر محمود احمدی نژاد درباره موضوع سینما یک گفت و گوی اختصاصی داریم. من اجازه می خواهم وارد بحث شوم و راجع به وضعیت سینما در جهان و در کشورمان از گذشته تا به امروز با ایشان صحبت کنم.

آقای دکتر احمدی نژاد خیلی لطف کردید که فرصت و اجازه دادید این گفت و گو ترتیب داده شود. به عنوان مقدمه بفرمایید شناخت شما از سینما، چقدر است؟ اصلا سینمایی هستید؟

دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

من هم سلامی دارم خدمت شما و همه کسانیکه این برنامه را می بینند و امیدوارم این گفت و گو برای همه کسانیکه این برنامه را می بینند و می شنوند مفید باشد.

واقعا شرایط من اقتضاء نمی کند که حتما و دائما به سینما بروم، اما در جریان روند امور هستم. قبل از انقلاب هم سینما می رفتیم. فیلم هایی مانند "ده فرمان" را دیده ام که آن زمان جزو فیلم های برجسته بود، فیلم هایی مانند " قیصر" ، " گوزن ها" و "رضا موتوری" را هم دیده ام. بازی خوب بهروز وثوقی که خودش سطح فیلم را بالا می برد. یعنی آنقدر بازی اش خوب بود که خودش به تنهایی سطح فیلم را بالا می برد. فیلم های زیادی دیدیم. آن زمان فردین فیلم های زیادی بازی می کرد. دوره ما دوره فردین و بیک ایمانوردی بود.

مجری: وقتی انقلاب شد شما چند سالتان بود؟

دکتر احمدی نژاد: 22 سال داشتم.

مجری: پس کاملا می توانید راجع به سینمای قبل از انقلاب صحبت کنید.

دکتر احمدی نژاد: آن زمان فیلم های سیاسی هم می دیدیم. مثل فیلم کُندو و فیلم های دیگر.

مجری: یا مثلا فیلم گاو؟

دکتر احمدی نژاد: بله، فیلم گاو را هم دیده ام. البته کُندو ایرانی نیست.

مجری: اگر بخواهید یک نگاه کلی به سینمای قبل از انقلاب داشته باشید، چه اتفاقی در آن افتاد؟

دکتر احمدی نژاد: اتفاقی که در حوزه های مختلف هنری می افتد، به روند تحولات در کل کشور باز می گردد. یعنی اگر برای اندیشه و پرواز روح فرصت باشد، در حوزه هنر هم اتفاقات بزرگی می افتد اما اگر محدودیت باشد و هنرمند باید در چارچوب همان محدودیت ها، یک چیزی تهیه و عرضه کند، اتفاق چندانی نمی افتد. به نظرم در دوره قبل از انقلاب فضا خیلی باز نبود و محدود بود و به خصوص ورود هنر به مسائل مهم اجتماعی سخت بود چون به جاهایی می خورد که هنرمند نمی توانست ورود کند. حالا من نمی خواهم از واژه ای استفاده کنم که کار هنرمندان را کوچک جلوه بدهد. بالاخره کار هرکسی را باید با توجه به امکانات و شرایطی که در آن کار می کند سنجید. مثلا "رگبار"، یک فیلم سیاسی بود و فیلم های زیاد دیگری هم بودند که در گوشه و کنار کار می کردند و خط را به نفع مردم و اندیشه و آزادی جلو می بردند و سعی می کردند حرف نویی را مطرح کنند.

مجری: فکر می کنم نظر شما این است که فیلم فارسی از یک سطحی نمی تواند بالاتر برود.

دکتر احمدی نژاد: موضوع بحث ما تکنیک و شیوه بازیگری نیست، یعنی آن تکنیک هایی که کارگردان به کار می برد تا جاذبه ایجاد و مطلب را منتقل کند یا فیلم خیلی روان و پرجاذبه باشد، منظورم این ها نیست، چون این ها را بلد هستند. سطح کارگردان ها و هنرمندان ما سطح جهانی است یعنی کوچکترین فرصتی که پیدا کنند، ترازشان، تراز جهانی است اما وقتی سقف کوتاه گرفته می شود، در ذیل این سقف چه باید گفت؟ چگونه باید حرف را بزند؟ باید برود در قالب ها و فضاهایی بچرخد چون نمی تواند حرفش را بزند. اگر بخواهیم در یک کلمه بگوییم، بحث ما به سطح و افق نگاه مربوط است.

مجری: یعنی فیلمساز نمی تواند وارد لایه هایی بشود که دردهایی از جامعه را باز کند؟

دکتر احمدی نژاد: بله نمی تواند. مثلا فیلم "گوزن ها" که ساخته می شود، با اینکه به بالاها و مسببین اصلی نزده است اما همان زمان هم خیلی سر و صدا می کند. بیرون می آید و وارد زندگی می شود و مردم حس می کنند جوانشان در خطر است، آینده در خطر است و یک نسل دارد آسیب می بیند. این را وارد ذهن ها می کند، حساس می کند و توجهات را به خودش جلب می کند. با این حال در آن فضا به عنوان یک فیلم سیاسی بسیار مهم تلقی شد. یعنی وقتی فضا خیلی بسته باشد، یک تلنگر هم معنای سیاسی پیدا می کند.