اولین مقتل‌خوان عاشورا که بود؟

 حجت‌الاسلام والمسلمین رمضان تیموری اظهار کرد: مقتل‌خوانی و تدوین کتب روایی و بیان مباحث پیرامون شهادت و حیات هر یک از حضرات معصومین(ع) به ویژه سیدالشهدا(ع) به سال‌های اولیه اسلام برمی‎گردد.

وی  بیان کرد: با روی کار آمدن خلفا و ممنوعیت ثبت و ضبط احادیث و کینه و عداوت نسبت به خاندان رسالت در طول سال‌ها، جامعه شیعی در این عرصه با مشکلات عدیده‌ای مواجه شد.

این مدرس دانشگاه لرستان با بیان این‌که شهادت امام حسین(ع) از جمله حوادث تلخ تاریخ اسلام محسوب می‎شود که نمی‎توان به آسانی از کنار آن گذشت، تصریح کرد: سوگواری سیدالشهدا(ع) و تعزیت خاندان و یاران بزرگوار ایشان، در قاموس آزادمردان جهان و نخبگان فضل و دانش از اعظم شعائر دینی و شایع‌ترین سنت اسلام ناب محمدی در بیداری ملت‌های تحت ستم است.

نویسنده کتاب «مقتل‌خوانی» با اشاره به سابقه دیرینه مقتل‌خوانی، افزود: این امر عظیم با خلقت آدم ابوالبشر(ع) شروع شده و تا صحرای محشر با ناله‌های حضرت صدیقه(ع) ادامه خواهد یافت.

وی ادامه داد: شهادت امام حسین(ع) یک امر قطعی بوده که همه انبیا و ملائکه از پیش، آن‌ را به‌عنوان یک حادثه مهم دانسته‌اند؛ کما اینکه اولین مقتل‌خوان عاشورا را جبرئیل امین دانسته‌اند که به حضرت آدم(ع) خطاب فرمود: «ای آدم! آن‌قدر عطش بر حسین(ع) غلبه می‎کند که عطش ما بین او و آسمان همچون دود حائل می‎شود.»

تیموری اضافه کرد: اولین نویسنده مقتل سیدالشهدا(ع) «اصبغ بن نباته» از اصحاب حضرت علی(ع) است که بعد از سنه ۱۰۰ قمری از دنیا رفته است و بعد از او بنابر تحقیق عالمان و دانشمندان کتاب مقتل «ابو مخنف لوط بن یحیی اذدی غامدی» متوفای ۱۵۷ قمری است.

وی گفت: البته نباید غافل شد که افراد حاضر در کربلا مانند امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) به‌همراه اسرا از دیگر راویان صحنه‌های کربلا هستند و یکی از وقایع‌نگاران کربلا همان شخصی بود که در لشگر عمرسعد دست به نگارش لحظات شهادت اصحاب سیدالشهدا(ع) زده است.

این کارشناس مذهبی اظهارکرد: نمی‎توان قرنی را تا به امروز یافت که ارباب مقاتل و تاریخ کتابی پیرامون کربلا و شهدای آن به انحا مختلف تالیف نکرده باشند.

این مدرس دانشگاه لرستان بیان کرد: این اقبال جهانی به نهضت بزرگ حسینی که آمیزه‌ای از عشق و عرفان، حماسه و ایثار است ما را موظف می‎کند نهضت حسینی را آن‌گونه که اتفاق افتاده است معرفی کنیم نه آن‌گونه که می‎خواهیم، لذا برای خروج از نقایص و بدعت‌های ناخواسته از طرف دوستان غافل و دشمنان ستیزه‌جو بهترین راه مقابله ترسیم درست و ارائه اصل حادثه در قالب معرفی منابع معتبر به جامعه است تا دست هوس اهریمنان یزیدی از ساحت قدسی نهضت حسینی به‌گونه‌ای مستدل و روشن برای همیشه کوتاه شود.