مدالي براي يک تروريست در فرانسه
هنوز بسياري از مردم فرانسه به ياد دارند که در سال 2003 پليس فرانسه طي يک عمليات گسترده به 13 پايگاه مجاهدين خلق در شهرهاي مختلف اين کشور، مريم رجوي، رييس شوراي ملي مقاومت را به همراه 165 نفر ديگر از سرکردگان و کادرهاي بالاي اين شورا را بازداشت کرده و آنها را به اتهام انجام فعاليتهاي تروريستي و حمله به سفارتخانههاي ايران در شهرهاي اروپا، پولشويي و برنامه ترور خارج شدگان از فرقه رجوي روانه زندان کرد.
به گزارش ايسنا به نقل از سايت انجمن عدالت، روز بعد از اين بازداشتها روزنامه «نيويورک تايمز» در مطلبي هدف دولت فرانسه را جلوگيري از انتقال كانون سياسي ـ عملياتي سازمان مجاهدين خلق از عراق به فرانسه عنوان كرد. و پيير دوبوسكه ـ مسوول سازمان اطلاعاتي فرانسه ـ، در مصاحبه با روزنامه مزبور اظهار كرد: «سازمانهاي اطلاعاتي فرانسه از پاييز گذشته متوجه ورود شمار روزافزون مجاهدين خلق و پس از [آغاز] جنگ عراق، متوجه ورود شمار زيادي از سربازان آن به فرانسه شدند... مجاهدين [خلق] يك كارخانة توليد رنگ را در شهر «سنت كوئن لامون» اجاره كردند و ضمن راهاندازي يك استوديوي تلويزيوني و نصب بشقابهاي ماهوارهيي، در حال تبديل كردن آن به يك مركز ارتباطات بودند... مجاهدين براي حمله به سفارتخانههاي ايران و ساير منافع اين كشور در اروپا و ترور 25 نفر از اعضاي پيشين خود برنامهريزي كرده بودند... اين [سازمان] به هيچوجه يك جنبش سياسي و يك جنبش دموكراتيك و سياسي نبود. اين گروه خود را براي احياي دموكراسي در ايران آماده نميكند. اينها گروهي كاملاً افراط گرا هستند. فرقهاي تندرو، فاقد هرگونه نظام دموكراتيك؛ فرقه كيش شخصيت در پيروي از رهبر»
صحبتهاي اين عضو ارشد اطلاعاتي فرانسه بيش از هر چيز اين واقعيت را اثبات ميکند که شوراي ملي مقاومت چيزي نيست جز بخش ديگر از مجاهدين خلق که سالهاي طولاني است که از طرف بسياري از کشورها در فهرست گروهاي تروريستي قرار گرفته است و مسوولان و مقامات دولتي و اطلاعاتي فرانسه آن روزها به وضوح از ارتباط و يگانگي شوراي ملي مقاومت به سرکردگي مريم رجوي با سازمان مجاهدين خلق سخن ميگفته و اسناد و مدارک مختلف نشان ميدادند.
اين اسناد و بسياري ديگر همگي گواه اين واقعيت است که دولت فرانسه و ديگر کشورهاي اروپايي به طور قطعي از تروريست بودن اين گروه با خبر هستند و ميدانند که اعضاي اين فرقه هزاران نفر را به قتل رساندهاند، همچنان که مروري بر سخنان و واکنشهاي دولتمردان فرانسوي در سالهاي گذشته به ويژه در سال 2003 بهترين سند براي اثبات اين واقعيت است.
با اين حال گويا دولتمردان فرانسوي و شخص «نيکلا سارکوزي» که در سال 2003 وزير کشور فرانسه بود و با هماهنگي و اطلاع شخص او عمليات بازداشت مريم رجوي به همراه 165 نفر از اعضاي رده بالاي شوراي ملي مقاومت صورت گرفت، به فراموشي دچار شدند که اين روزها اين گروهک تروريستي با نامهاي مختلف به راحتي در خاک فرانسه به فعاليتهاي گذشته خود مشغول است و نه تنها از طرف دولت فرانسه محدوديتي براي اين گروه صورت نميگيرد که برخي از مقامات محلي فرانسه مانند شهردار ماني (آن وکسن) با حضور مريم رجوي سالني را با نام سالن تهران افتتاح کرده و مدال طلاي اين شهر را به مريم رجوي اهدا مي کند.
مسوولان فرانسوي خوب به خاطر دارند که کسي که امروز به او مدال طلاي شهر را به او اهدا ميکنند کسي است که بعد از دستگيري در سال 2003 در دستوري از اعضاي مجاهدين خلق خواست که به متمدنترين شکل ممکن! که همان خودسوزي در معابر و انظار عمموي بود!، پرداخته و با اين روش قرون وسطايي اعتراض بيمعني خود را به دولت فرانسه اعلام کنند.
دستوري که توسط برخي از افراد بيچاره سازمان اجابت شد و تعدادي از اعضاي اين فرقه به دليل اجبارهاي فراوان صحنههاي فجيعي را در مقابل پارلمان و برخي وزارتخانههاي فرانسه و ديگر کشورهاي اروپايي به نمايش گذاشتند.
اينک سوالي که سالهاست بي پاسخ مانده اين است که گروهي که روشها و مدلهاي اعتراضات مدني و متمدنانهاش خودسوزي اعضايش است، اعتراضهاي مسلحانهاش چگونه ميتواند باشد؟ اعتراضهايي که سالهاست مردم بيگناه ايران و برخي از مردم عراق مزه آن را چشيدهاند و بارها به طرق مختلف سعي کردهاند به گوش جهانيان به ويژه دولتمردان امروز فرانسه و کشورهاي اروپايي برسانند.
شايد بيان اين نکته خالي از لطف نباشد که ميگويند؛ کسي که باد بکارد طوفان درو ميکند امروز، فعاليتهاي کشور فرانسه و برخي از کشورهاي اروپايي گواه اين مدعاست. فرانسه اين روزها در دامن خود مار خوش خط و خالي را پرورش ميدهد که تجربه فعاليتهايش در گذشته اثبات کرده است که به هيچ اصول و قائدهاي پايبند نبوده و نيست و هيچ تضميني نخواهد بود که اين گروهک خطرناک در سالهاي آتي در اعتراض به حکم دادگاهي، تصويب قانوني و.... دست به اقدامات تروريستي در خاک کشورهاي اروپايي نزده و اعتراض خود را اين گونه بيان نکند.
به طور قطع اين اقدام موجب تعجب بسياري از مردم فرانسه شده است.