| |
ايرنا: روزهاي سپيد يا ايام البيض، به روزهاي سيزدهم،چهاردهم و پانزدهم ماه هاي رجب، شعبان و رمضان گفته مي شود که در اين ميان اعتکاف در اين سه روز در ماه رجب، شب هاي پرستاره و درخشاني را مي سازد که به سپيدي قلوب مومنين است.
در حديثي از پيامبر اسلام آمده است هنگامي که "آدم" خطايي که ترک آن اولي بود را انجام داد بدنش سياه شد. پس از آن بر قلبش الهام شد که روزهاي سيزدهم،چهاردهم و پانزدهم را روزه بگيرد. هر روز از اين روزها را که روزه گرفت، بخشي از بدنش سفيد شد، وقتي سه روز تمام شد، تمام بدنش سفيد شده بود. به همين دليل اين روزها را روزهاي سفيد گفته‌اند.
از همين رو شيعيان ، به ويژه در ايام رجب اين سه روز را معتکف مي شوند تا دل از ياد غيرخدا، پاک و سپيد سازند.
در خصوص واژه اعتکاف، درقرآن مجيد ،"عکف"
اما اعتکاف چيست؟ در کتاب "اعتکاف خلوت انس" در اين باره آمده است: واژه اعتکاف از ماده عکف يعني رويکرد به چيزي با توجه و مواظبت بي‌آنکه روي ازآن برگردانده شود؛ گرفته شده است.
پيامبر گرامي اسلام (ص)، در بيان فضيلت اعتکاف، در سخني گران بها فرمودند: "معتکف، همه گناهان را در بند مي‌کشد."
يعني آن که خويشتن را براي مدتي در مکاني محبوس کرده تا به توفيق انس با خداوند و رسيدن به لذت مناجات نايل آيد.
به نوشته "مستدرک الوسائل" تاليف ميرزا حسين نوري، در گفتاري از اميرالمومنين عليه السلام درباره مراقبات اعتکاف آمده است: "معتکف بايد در طول اعتکاف، مسجد را ترک نکند، پيوسته به ذکر خدا و تلاوت قرآن و نماز مشغول باشد. درباره مسائل دنيوي سخن نگويد. شعر نسرايد. فحش و سخنان زشت بر زبانش جاري ننمايد. جدال و خودنمايي نکند و هر اندازه بتواند از سخن گفتن لب فرو بندد، بهتر است."
اعتکاف از نظر زمان، محدود به وقت خاصي نيست، ولي چون لازمه اعتکاف روزه گرفتن است، در دو روز عيد فطر و قربان که روزه حرام است، نمي‌توان معتکف شد. البته بهترين زمان براي اعتکاف دهه آخر ماه مبارک رمضان و روزهاي سيزدهم تا پانزدهم ماه رجب است که در کشور ما، اعتکاف در سه روز ماه رجب رواج دارد و اين سه روز، از چند جهت داراي اهميت است؛ اول اينکه ماه رجب، ماه حرام است و مطابق روايات، اعتکاف در ماه‌هاي حرام از فضيلت بيش تري برخوردار است و دوم اينکه روزه در ماه رجب فضيلت خاصي دارد.
مرحوم علامه مجلسي درباره کمال اعتکاف مي‌نويسد: "کمال اعتکاف در آن است که انديشه ، دل و اعضا بر مجرد عمل صالح وقف گردد و بر در خانه خداي جليل و در برابر اراده مقدس او به حبس درآيد و به زنجير مراقبت او به بند کشيده شود و از آن چه روزه دار از انجام آن خودداري مي‌کند، به طور تمام و کمال بازداشته شود "
رهبر معظم انقلاب اسلامي نيز درباره اعتکاف مي فرمايند: " توصيه من اين است که در اين سه روزى که شما در مسجد هستيد، تمرين مراقبت از خود بکنيد؛ حرف که مى‌زنيد، غذا که مى‌خوريد، معاشرت که مى‌کنيد، کتاب که مى‌خوانيد، فکر که مى‌کنيد، نقشه که براى آينده مى‌کشيد، در همه‌ى اين چيزها مراقب باشيد رضاى الهى و خواست الهى را بر هواى نفستان مقدم بداريد؛ تسليم هواى نفس نشويد. تمرين اين چيزها در اين سه روز مى‌تواند درسى باشد براى خود آن عزيزان و براى ماها که اين‌جا نشسته‌ايم و با غبطه نگاه مى‌کنيم به حال جوانان عزيزمان که در حال اعتکاف هستند. با عمل خودتان به ما هم ياد بدهيد."
آيت الله جوادي آملي درباره حکمت اعتکاف در کتاب "حکمت عبادات" مي نويسد: "عبادت ذات اقدس اله، شئوني دارد. گاهي به صورت فکر و ذکر و شکر است، گاهي به صورت حرکت و زماني به صورت سکون. تا معبود (عزوجل) چه دستور دهد.
پس معبود گاه دستور حرکت و هروله مي‌دهد، نظير سعي بين صفا و مروه، گاهي دستور گردش به دور خانه خود را لازم مي‌داند، نظير طواف در حج و عمره، گاهي هم وقوف و عکوف و اقبال همراه با تعظيم و بزرگداشت را در خانه خود، واجب يا مستحب مي شمارد، نظير اعتکاف. از اينکه اعتکاف در کنار طواف و عدل رکوع و سجود قرار گرفته، معلوم مي‌شود که از بازترين مصاديق بندگي در پيشگاه ذات اقدس اله است."
