| |
گروه بین الملل خبرخودرو : نمايش مكرر برنامه‌ها با هر ميزاني از تحريك در يك محيط كودكانه، ممكن است به اجبار، رشد فكري و احساسي كودكان را تحت تأثير قرار دهد. اين تأثير ممكن است از طريق ايجاد مدارهاي ويژه (عادات ذهن) باشد يا از طريق محروم ساختن ذهن از تجارب ديگران.
به اعتقاد متخصصان اعصاب، رخدادهاي طبيعي و از جمله آنها تلويزيون، به طور چشمگيري بر ذهن در حال رشد كودكان تأثير مي‌گذارد و به آن شكل مي‌دهد. اين تأثير، اغلب ابعادي زيان‌بار و مخاطره‌آميز پيدا كرده است، از همين رو ضروري است بزرگسالان براي كاهش اين تأثيرات مخرب، تهميداتي بينديشند.
در وبلاگ "دژپل ژورناليسم" مطلبي به نقل از AAP.com آمده است كه در ادامه آن مي‌خوانيد: با پخش برنامه‌هاي جديدي كه براي كودكان يك ساله در نظر گرفته شده است، والدين پرسش‌هاي زيادي در مورد اين كه تلويزيون چگونه مي‌تواند تأثير بهتري بر كودكانشان داشته باشد، مطرح كرده‌اند. متخصصان اطفال مي‌توانند به زوج‌هاي جوان كمك كنند تا تصميمات خردمندانه‌اي در مورد ميزان استفاده از رسانه‌هاي خانوادگي اتخاذ كنند. متخصصين اعصاب نشان داده‌اند كه رخدادهاي محيطي، به طور چشمگيري، ذهن در حال رشد كودكان را شكل مي‌دهد و اين به دليل شكل‌پذيري پيوندهاي عصبي آنان است.
نمايش مكرر برنامه‌ها با هر ميزاني از تحريك در يك محيط كودكانه، ممكن است به اجبار، رشد فكري و احساسي كودكان را تحت تأثير قرار دهد. اين تأثير ممكن است از طريق ايجاد مدارهاي ويژه (عادات ذهن) باشد يا از طريق محروم ساختن ذهن از تجارب ديگران.
هر چند محرك‌هاي ويژه، شكوفايي ذهن را افزايش مي‌دهند، اما محيط‌هايي كه انفعال فكري و رفتار ناسازگار (مانند شتابزدگي و خشونت) را تشويق مي‌نمايند، ذهن را از فرصت‌هاي مهمي كه امكان مشاركت فعال در روابط اجتماعي را فراهم مي‌سازد، محروم مي‌سازند. همچنين تصاوير و سرگرمي‌هاي خلاقانه و حل جداول و پازل‌هاي پيچيده، ممكن است پيامدهاي زيان‌بار و غيرقابل برگشتي به همراه داشته باشد.
علاوه بر اين، تلاش براي درگير كردن بچه‌ها با آموزش آكادميك، در زماني كه آنها بايد شخصاً جهان واقعي را مورد بررسي قرار دهند، ابعاد فرعي ولي مهم پرورش آنان را به مخاطره مي‌اندازد.
