بدترین جاسوسی در تاریخ صهیونیست ها
به نوشته هفته‌نامه امریکن‌فری‌پرس، صهیونیست‌ها چگونگی لو رفتن برنامه‌های اسرائیل در زمینه تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک را بدترین جاسوسی در تاریخ رژیم صهیونیستی می‌دانند.
به گزارش فارس، هفته‌نامه "امریکن‌فری‌پرس " در گزارشی به قلم "ریچارد واکر " به موضوع سلاح‌های شیمیایی پرداخته و در خصوص چگونگی لو رفتن برنامه‌های اسرائیل در زمینه تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک می‌نویسد: وقتی پای پتانسیل تسلیحات کشتار جمعی اسرائیل به میان کشیده می‌شود، این رژیم همه تلاش‌های خود را به‌کار می‌بندد تا ساخت و نگهداری انواع سلاح‌های سمی و بیولوژیک که طی دهه‌های متمادی در موسسه تحقیقاتی بیولوژیک رژیم صهیونیستی (تاسیس شده در سال 1952 در "نسزیونا " (Ness Ziona) در جنوب تل‌آویو) انبار گردیده، مخفی باقی بماند.
اتحاد شوروی سابق، به‌خاطر نفوذ جاسوس خود در قلب موسسه تحقیقاتی نسزیونا، در رابطه با قابلیت‌های عوامل گاز اعصاب اسرائیل همه چیز را به‌خوبی می‌دانست. جاسوس این کشور یک یهودی روسی‌تبار و متخصص بیماری‌های واگیردار به نام دکتر "مارکوس کلینگبرگ " (Marcus Klingberg) بود که در سال 1941 به‌عنوان پزشک در ارتش سرخ خدمت کرده و در سال 1948 به اسرائیل مهاجرت و به شرکت‌های علمی - تحقیقاتی وزارت جنگ اسرائیل پیوسته بود. در خلال یک دهه، وی به تاسیسات مخفی نسزیونا منتقل و به کمک‌های خود به‌عنوان هدایت‌گر علمی ادامه داد. البته در سال 1983 به جاسوسی وی پایان داده شد، چرا که "موساد " (Mossad) اطلاعاتی را توسط یکی از جاسوسان خود در "ک.گ.ب " مبنی بر خیانت وی دریافت کرده بود.
به خاطر جلوگیری از فرار دکتر کلینگبرگ، موساد به وی اطلاع داد به تخصص وی جهت تحقیق در مورد آتش‌سوزی در تاسیسات شیمیایی مالزی نیاز است و باید سریعا چمدان‌های خود را برای سفر آماده سازد.
صبح روز بعد، وی توسط عوامل سرویس اطلاعاتی اسرائیل همراه چمدان‌های خود دستگیر و مخفیانه از "تل‌آویو " به مقصدی نامعلوم انتقال داده شد و آنجا پس از ده روز بازجویی سخت، به جرم خود اعتراف کرد.
وی به اتهام جاسوسی در دادگاهی ویژه محاکمه و به بیست سال زندان محکوم گردید. دکتر کلینگبرگ نهایتا پس از تحمل 16 سال زندان و 4 سال بازداشت خانگی آزاد گردید. رژیم صهیونیستی تاکنون به این قضیه به‌عنوان بدترین جاسوسی در تاریخ خود نگاه می‌کند. حتی آن‌را بدتر از افشای زرادخانه تسلیحات اتمی خود توسط "مردخای وانونو " (Mordecai Vanunu) که مدراکش در روزنامه ساندی‌تایمز انگلستان در سال 1986 چاپ گردید، به‌شمار می‌آورد.
واکر با بیان اینکه افشای برنامه تسلیحات هسته‌ای اسرائیل در مقایسه با افشای زرادخانه تسلیحات شیمیایی به‌طور گسترده‌تری مورد پوشش خبری قرار گرفت، می‌نویسد: به هرحال در سال 1990 با انتشار گزارشی توسط آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده، در اختیار داشتن منطقه آزمایش سلاح‌های شیمیایی در صحرای نقب مورد تایید قرار گرفت. یکی از مهمترین شواهدی که ساخت سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی توسط اسرائیل را به اثبات می‌رساند، وقتی به‌دست آمد که هواپیمای ترابری اسرائیل بر فراز آمستردام در سال 1992 سقوط کرد. در این هواپیما 190 لیتر مواد شیمیایی برای ساخت تسلیحات گاز اعصاب "سارین " (sarin) وجود داشت. بارنامه این هواپیما نشان می‌داد این مواد شیمیایی به مقصد پایگاه نسزیونا بارگیری شده است. فرستنده آن نیز یک شرکت آمریکایی بود که مجوز صادرات آن توسط وزارت دفاع صادر گردیده بود. اما تا سال 1998 طول کشید تا اسرائیل بپذیرد که مقصد نهایی این محموله مواد شیمیایی خود اسرائیل بوده است. در هر حال از سوی این رژیم ادعا گردید که این مواد، برای کاربردهای غیرنظامی خریداری شده است.
وی در پایان نوشت: اگرچه در سال 1993 اسرائیل تحت فشار واشنگتن، کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی را امضا کرد ولی اعضای این کنوانسیون نه آن را تایید و نه اشاره‌ای به برخورداری اسرائیل از عوامل گاز اعصاب و تسلیحات بیولوژیک کردند. با این وجود در سال 1998 فاش گردید هواپیماهای f-16 اسرائیل مانوری جهت مقابله با بکارگیری این‌گونه سلاح‌ها از سوی دشمن و هم‌چنین استفاده از آن‌ها برگزار کرده‌اند.
