x
کد خبر: ۱۲۶۲۱۹
تاریخ انتشار: ۱۲:۲۴ - ۱۷ آبان ۱۳۸۹

آیا شاد بودن ژنتیكی است؟

ایسنا: همواره درست تصمیم گیری کنید، چه، هنگامی که شریکی را در نظر دارید، یا وقتی که دودل هستید به کلیسا یا مسجد بروید یا نه، و یا این که چگونه از بدن خود مراقبت کنید.

همواره درست تصمیم گیری کنید، چه، هنگامی که شریکی را در نظر دارید، یا وقتی که دودل هستید به کلیسا یا مسجد بروید یا نه، و یا این که چگونه از بدن خود مراقبت کنید.

بر اساس مطالعه تازه ای، این تصمیم ها می تواند تاثیر چشمگیری بر موقعیت کلی زندگی شما داشته باشد. این مطالعه نظریه ای را که معتقد است شادی ما در زندگی تا حد زیادی به وسیله ژن ها از پیش تعیین شده، به چالش می کشد.

بر اساس نظریه «نقطه تعیین» که به میزان وسیعی پذیرفته شده، شادی درازمدت یک فرد تمایل به آن دارد که پایدار باشد، زیرا که عمدتا به عوامل ژنتیکی بستگی دارد.

این نظر تا اندازه ای بر مطالعاتی پایه گذاری شده که نشان می دهد دوقلوهای همسان در مقایسه با دوقلوهای ناهمسان به میزان مشابه تری از زندگی رضایت دارند.

این نظریه چنین القا می کند که میزان شادی در زندگی ما ممکن است گاه گاه با واقعه های مهمی از تعادل خارج شود، اما این تغییر طی دو سال به میزان پیش تعیین شده باز خواهد گشت.

بروس هدی و همكارانش از دانشگاه ملبورن در استرالیا برای آزمودن این نظریه، که آیا برای افراد میزان مشخصی شادمانی از پیش تعیین شده یا خیر، افرادی را در آلمان درباره شغل، شیوه زندگی، و کنش های اجتماعی و مذهبی شان مورد پرسش قرار دادند.

این بررسی ابتدا با شرکت سالانه ۳۰۰۰ نفر آغاز شد، اما در پایان دوره ۲۵ ساله اش، تعداد شرکت کنندگان در آن به ۶۰ هزار نفر در سال افزایش یافت.

پژوهشگران دریافتند تغییرات مشخص در شیوه زندگی افراد به تغییرات چشمگیر درازمدتی در رضایتمندی گزارش شده از زندگی شان منتهی شد، برخلاف نظریه «نقطه تعیین» كه بر اساس آن باید این تغییرات، انحراف موقتی در میزان شادی از پیش تعیین شده باشد.

یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر میزان شادمانی یک فرد میزان روان رنجورخویی شریک زندگی آن فرد بود.

افرادی که شریک زندگی آن ها در آزمون های روان رنجورخویی نمره های بالایی آوردند، احتمال بیشتری داشت که ناشادمان باشند و تا هنگامی که آن رابطه ادامه دارد، ناشادمان باقی بمانند.
نظر شما
پربازدید ها
طراحی و تولید: "ایران سامانه"