جدایی بعد از 33 سال زندگی مشترك

هموطن سلام: همسرم در روزهای اول زندگی مشتركش هیچ چیزی در زندگی اش نداشت و ما به سختی روزگار می گذراندیم تا اینكه من مشغول به كار شدم.

زن میانسال زمانی كه مطمئن شد شوهرش حاضر نیست برای ادامه زندگی با وی به امریكا بیاید به دادگاه خانواده رفت و دادخواست طلاق داد.

این زن صبح دیروز در حالی كه مقابل قاضی عموزادی- رئیس شعبه 268 دادگاه خانواده- نشسته بود در این باره گفت: 33 سال قبل در حالی كه دانشجوی رشته علوم سیاسی در دانشگاه تهران بودم با همسرم كه امید نام داشت آشنا شدم او هم مثل من یك دانشجو بود بعد از مدت كوتاهی كه از آشنایی ما گذشت امید به من ابراز علاقه كرد اما زمانی كه خانواده ام از ماجرای ارتباط من با امید با خبر شدند با این ازدواج مخالفت كردند و مایل بودند كه من هم برای ادامه زندگی به امریكا بروم اما من امید را دوست داشتم و می خواستم با او زندگی مشتركم را بسازم به همین خاطر در آن زمان مهریه ام را یك شاخه گل مریم انتخاب كردم و این طور بود كه ما با هم ازدواج كردیم.

همسرم در روزهای اول زندگی مشتركش هیچ چیزی در زندگی اش نداشت و ما به سختی روزگار می گذراندیم تا اینكه من مشغول به كار شدم. بعد از یك سال از زندگی ام صاحب فرزند شدم با تولد دخترمان زندگی رنگ وبوی دیگری به خودش گرفت تا اینكه همسرم با یكی از دوستانش وارد تجارت كیف و كفش شد.

از آن جا بود كه زندگی ام وضع بهتری به خودش گرفت روز به روز همسرم در كارش پیشرفت می كرد و ما هم وضع مالی بهتری پیدا می كردیم تا اینكه 3 فرزندم بزرگ شدند و دوست داشتن برای ادامه زندگی نزد خانواده من به امریكا بروند. من هم علی رقم مخالفت همسرم این كار را كردم.
این زن در ادامه با اشاره به مشكلات خانوادگی با همسرش داشت گفت: من برای رساندن این زندگی به نقطه اوج خیلی تلاش كردم اما زمانی كه از همسرم خواستم تا ما هم برای زندگی به امریكا برویم او مخالفت كرد. از همان زمان به بعد بود كه همسرم دیگر سر ناسازگاری با من گذاشت و این شروع اختلافات ما بود.

حالا هم كه متوجه شدم همسرم جمع كردن پول و ثروت را بیشتر از من و فرزندانم دوست دارد میخواهم از وی جدا شوم و تمام حق و حقوقی كه در طول این سالها زندگی مشترك به من تعلق می گیرد را نیز می بخشم تا بتوانم در كنار فرزندانم زندگی كنم.

در ادامه جلسه دادگاه همسر این زن نیز در حالی كه از درخواست همسرش برای طلاق ناراحت بود خطاب به قاضی گفت: من زندگی و همسرم را دوست دارم و نمی خواهم بعد از داشتن 33 سال زندگی مشترك و خوبی كه با این زن داشتم آن را نابود كنم. من می خواهم تمام عمرم را در كشور خودم بگذرانم و نمیخواهم زندگی ام را در كشور بیگانه ای كه هیچ كس را ندارم به پایان برسانم.

اما حاضر نیستم همسرم به خاطر من ناراحتی بكشد و اگر او دیگر حاضر به ادامه زندگی با من نیست به درخواستش جواب مثبت خواهم داد.

قاضی عموزادی در ادامه دادگاه با توجه به پافشاری زن میانسال برای طلاق و رضایت همسرش به صورت توافقی اقدام به صدور رای طلاق كرد و به این ترتیب پرونده مختومه شد.