چشمه علي، چشمه 8 هزار ساله ري

در انتهای غربی رشته کوه بی بی شهربانوی ری،کوهی کم ارتفاع قرار دارد که از دامنه جنوبی آن، چشمه ای پرآب می جوشد. این چشمه که به نام چشمه علی شهرت دارد ، در دوران پیش از اسلام سورن نام داشته است. نام سورن برگرفته از نام سردار دوره اشکانیان است ؛ این چشمه در دوران اسلامی به چشمه علی تغییرنام داد. این چشمه سرمنشاء حیات یکی از کهن ترین تمدن های جهان و بنیاد شهرباستانی ری است. بر روی صخره چشمه علی نقش برجسته ای از دوران قاجار به چشم می خورد که به دستور فتحعلی شاه ایجاد شده است. از آنجا که ری در دوره قاجاریه به علت دارا بودن جاذبه های زیبا برای تفریح و گردش یکی از تفرج گاه ها بود، فتحعلی شاه در سال 1210 دستور داد تصویر وی و برخی از شاهزادگان قاجار را روی آن حک و اشعاری را دور ِ آن کتیبه کنند. در این تصویر پادشاه بر روی تخت قرار دارد و شاهزادگان و درباریان در اطراف وی به نمایش درآمده اند. در بخش شمالی چشمه علی، باروی ری قرار دارد که این حصار محدوده ری پیش از اسلام را نشان می دهد که دور تا دور شهر کشیده شده بود. هم اکنون 98 متر از این دیوار به ارتفاع 9 متر بازسازی شده است. اما تپه چشمه علی نیز تپه ای است که چشمه درآن قرار دارد و انسان غارنشین پس از ترک زندگی غارنشینی در کنار آن مستقر شده است.

تپه چشمه علی از سال 1312تا 1315 توسط هیأتی از نمایندگان موزه هنرهای زیبای شهر بوستون و بنیاد فرهنگی دانشگاه فیلادلفیا به سرپرستی دکتر اشمیت مورد کاوش قرار گرفت و آثاری متعلق به 8 هزارسال پیش از آن به دست آمد که برخی از آنها زینت بخش موزه های ایران و جهان است.