| |
در سالهای پایانی جنگ شاهد بودیم که بسیاری از همرزمان شما در عرصه دفاع مقدس، از سپاه خارج شدند و به سایر بخشهای نظام وارد شدند. به نظر شما علت اصلی این اتفاق چه بود؟
در جریان دفاع مقدس عمده نیروهای متخصص، متعهد و ولایی بر اساس فرمایش حضرت امام (رحمتاللهعلیه) و به جهت ضرورتی که احساس میشد، در قالب بسیج و سپاه در جبههها حضور یافتند. پس از پذیرش قطعنامه، چون آن ضرورت از میان برداشته شده بود، بسیاری از این نیروهایی که به سپاه آمده بودند، جدا شده و به دنبال کار، تحصیل و یا تخصص خود رفتند. البته این جدایی هم طبیعی بود. چون تا آن زمان پاسدار بودن شغل نبود؛ بلکه کاری تکلیفی بود که انجامش، آن هم در شرایط سخت نشاندهنده این بود که پاسداران فراتر از معادلات معمول انسانی فکر میکردند. حتی یادم هست که تا سالهای 68 و 69، دولت وقت هنوز سپاه را آن چنانکه باید، از نظر حقوقی به رسمیت نشناخته بود بهگونهای که پاسداران از ملزوماتی همچون بیمه نیز محروم بودند.
مگر وزارتخانه سپاه برای پیگیری این اتفاقات بهوجود نیامده بود و آن زمان فعال نبود؟
وزارتخانه سپاه داشتیم اما روحیات بچههای سپاه اینگونه نبود که بخواهند در قبال وظیفهای که انجام دادهاند، حق و حقوقی برای خود طلب کنند. اینگونه شد که هرکس بهدنبال کار خودش رفت. البته تعداد زیادی هم در سپاه ماندند و رفته رفته بازنشسته شدند که با جدایی از سپاه وارد عرصههای مختلف در ابعاد علمی، سیاسی و... شدند. توان بسیار بالایی که این اعضای سابق سپاه داشتند، باعث شد تا از تجربیات و تخصص آنها در برخی مقاطع حساس نیز استفاده کنند و باز بنا بر همان تکلیفی که حضرت امام برای آنها مشخص کرده بود، بر اساس نیاز جمهوری اسلامی و انقلاب در عرصه سیاست حضور یافتند.
شما به عنوان یکی از فرماندهان سپاه در جنگ تحمیلی حضور داشتید. چطور شد که بعد از پایان دفاع مقدس، از سپاه جدا شده و وارد سیاست شدید؟
من قبل از اینکه بخواهم در کسوت نظامی دربیایم، در فعالیتهای سیاسی بودم؛ چه در قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب. من قبل از انقلاب و در دوران دانشجويي فوتبالیست بودم و اصلا فکر نمیکردم روزی برسد که ردای نظامیگری بر تن کنم. اما بر اساس نیازی که شرح دادم و برای حفظ درستاوردها و ارزشهای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی وارد سپاه پاسداران شدم. باید با توطئههای استکبار و عوامل داخلی آنها و نفوذ گروهکهای وابسته چپ و راست، مقابله فکری و عقیدتی میشد؛ بنابراین، مجموعهای عقیدتی به نام سپاه پاسداران لازم بود تا جلوی انحرافات را بگیرد.
چه شد که سوم شعبان مصادف با روز تولد امام حسین (علیهالسلام) بهعنوان روز پاسدار نامگذاری شد؟
در همان مقطع سال 58 هم که در حال نوشتن قانون اساسی بودند، لیبرالها و چپها بهدنبال این بودند که به جای سپاه، گارد ملی ایجاد شود. هنوز هم مذاکرات آنها در اسناد ملی موجود است که چگونه بنی صدر و دوستانش بهدنبال ایجاد گارد ملی بودند. نیروهای راستین انقلاب، گارد ملی را قبول نداشتند و بنابر تشخیص حضرت امام، بهدنبال آن بودیم که از آقا اباعبدالله الحسین (علیهالسلام) الگو بگیریم. به همین خاطر روز تولد حضرت سیدالشهدا (علیهالسلام) روز پاسدار نامیده شد که ما هم به آن افتخار میکنیم.
چه شد که وارد دنیای سیاست شدید و به فکر حضور در مجلس افتادید؟
حدود سال 85 من از سپاه به ستاد کل نیروهای مسلح مأمور بودم. در بین مجموعه جبهه متحد اصولگرایان به این نتیجه رسیده بودند که از نیروهای باسابقه سپاه یک نفر را در لیست خود قرار دهند. گویا ابتدا یک لیست اولیه 75 نفری تنظیم شده بود که اسم بنده نيز در آن بوده است. اما وقتی که به لیست 30 نفره رسیدند، با من تماس گرفتند و موضوع را مطرح کردند و گفتند که تو را میخواهیم در لیست تهران قرار دهیم.
شش ماه قبل از نامنویسی، زمان بازنشستگی من از سپاه فرا رسیده بود و از این نظر هم مشکلی نداشتم چون تقریبا نزدیک 31 سال خدمت کرده بودم. در ابتدا خودم راضی نبودم اما وقتی اصرار دوستان را دیدم، به آقای دکتر فیروزآبادی نامهای نوشتم و از ایشان اجازه خروج از ستاد کل را گرفتم. سردار فیروزآبادی با درخواست من مبنی بر خروج از سپاه موافقت نکرد و من هم خوشحال شدم که این کار انجام نگرفت. اما برادران مجموعه اصولگرایان که بر نظر خود اصرار داشتند، نامه استعفای من را گردش کار زدند و خدمت مقام معظم رهبری بردند تا موافقت ایشان را گرفته و من را بازنشسته کنند تا بتوانم در کسوت نمایندگی حضور پیدا کنم.
چه شد که وارد کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی شدید؟
قبل از اینکه مجلس بیایم، در ستادکل نیروهای مسلح مسئول مدیریت امنیت ستادکل را بر عهده داشتم. همچنين نماینده تام الاختیار ستاد کل نیروهای مسلح در شورای امنیت بودم و قبل از آن نيز شورای تأمین استان شرکت میکردم. بنابراين طبیعی بود که وارد این کمیسیون شوم.
در این چند سال دلتان برای بازگشت به سپاه تنگ نشده است؟
قطعا اینچنین است. در دوره نهم مجلس نیز من قصد نداشتم ادامه بدهم. نمیخواستم که بیایم ولی اوضاع به شکلی پیش رفت که بحث تکلیف و تأکید بر این موضوع مطرح شد. من هم در عرصه ماندم ولی اگر همین الان هم دوستان مرا رها میکردند و اجازه میدادند، حتما به سپاه پاسداران برمیگشتم
