| |
محققان ژاپني مي‌گويند، مطالعه كودكان مبتلا به اوتيسم تاييدي بر اين مدعاست كه افرادي كه بهتر با ديگران همدلي مي‌كنند، براي كشيدن خميازه‌هاي مسري مستعدترند.
به گزارش پايگاه اينترنتي رويترز، "آتسوشي سنجو" يك محقق در "دانشگاه لندن" كه اين مطالعه را انجام داده است گفت، دانشمندان از مدت‌ها پيش مي‌دانستند كه شخصي كه خميازه مي‌كشد اغلب باعث مي‌شود كه ديگران نيز از اين عمل پيروي كنند اما علت اين امر چندان مشخص نيست.
وي گفت، برخي افراد معتقدند كه اين عمل تنها يك عكس العمل غير ارادي است و برخي ديگر مي‌گويند همان مكانيسم‌هايي در مغز كه باعث مي‌شود افراد احساس همدلي كنند، موجب مي‌شود زمانيكه آنها مي‌بينند فردي در حال خميازه كشيدن است، خميازه بكشند.
در اين مطالعه، محققان اين واكنش را در كودكان مبتلا به اوتيسم و كودكان عادي در زمانيكه كليپ‌هاي ويديويي افرادي را نگاه مي‌كردند كه خميازه مي‌كشيدند و زمانيكه فيلم ويديويي افرادي به آنها نشان داده مي‌شد كه تنها دهان خود را باز مي‌كنند، بررسي كردند.
محققان دريافتند، در جريان تماشاي فيلم افرادي كه خميازه مي‌كشيدند كودكان مبتلا به "اوتيسم" كمتر از كودكان عادي خميازه كشيدند.
اوتيسم‌يك بيماري تكاملي كه به شدت روي نحوه تعامل و روابط اجتماعي انسان از جمله همدلي تاثير مي‌گذارد.
سنجو به رويترز گفت، هر دو گروه كودكان زمانيكه فيلم افرادي را تماشا مي‌كردند كه تنها دهان خود را باز مي‌كردند، به يك ميزان خميازه كشيدند كه اين موضوع نشان مي‌دهد همدلي عامل اصلي در خميازه كشيدن مسري است.
محققان نوشتند، اين مطالعه از اين ادعا كه خميازه كشيدن مسري افراد بر اساس ظرفيت همدلي آنها است، حمايت مي‌كند.
محققان گفتند اين يافته‌ها نقطه شروعي را براي بررسي ماهيت اختلال اجتماعي و ارتباطي در افراد مبتلا به اوتيسم ارائه مي‌دهد.
اين مطالعه در نشريه " "Royal Society's Biology Lettersمنتشر شده است.
