| |
مهر: او که ساکن یک روستا در شرق چین است، پس از آنکه دیگر نتوانست از عهده هزینه های بیمارستانی دیالیز برآید، این دستگاه دیالیز را از ظروف آشپزخانه و وسایل پزشکی کهنه ساخت.
"هو سانگون" در سال1993 وقتی بیماری کلیوی اش تشخیص داده شد دانشجو بود. کلیه های او با این بیماری دیگر توان تصفیه و پاکسازی خون از مواد زاید را نداشتند.
دیالیز او در بیمارستان انجام می شد اما پس از گذشت شش سال، هو دیگر برای این کار پولی نداشت. راه حال او ساخت دستگاه دیالیزی بود که هزینه ای برایش نداشته باشد.
هزینه هر بار دیالیز خانگی او فقط 6 پوند است که 12 درصد هزینه های بیمارستانی دیالیز را تشکیل می دهد. او سه بار در هفته تحت دیالیز قرار می گیرد.
با وجود آنکه دو تن از دوستانش پس از ساخت و استفاده از دستگاه مشابهی جان خود را از دست داده اند اما او از استفاده از دستگاه دیالیز خانگی خودش منصرف نشده است.
این دستگاه مانند یک کلیه خارج از بدنی کار می کند از دو محفظه ساخته شده توسط یک غشا( ساختار نوار مانندی که فقط به مواد اجازه عبور می دهد) ساخته شده است.
خون به یک نیمه از دستگاه پمپ می شود در حالی که مایع دیالیز به نیم دیگر راه می یابد.
هو مایع دیالیز را از ترکیب کلرید پتاسیم، کلرید سدیم و بی کربنات در آب خالص ساخته است.
برای این درمان او دو لوله را به بازوی خود وارد می کند که به دستگاه دیالیز مرتبط می شوند. خون از یکی از این لوله ها پمپاژ می شود و پس از تصفیه شدن از طریق لوله دیگر به بدن باز گردانده می شود.
هو به طور خطرناکی میزان زیادی ماده معدنی پتاسیم و سدیم در خون خود دارد. از این رو حلال دیالیزی ساخته است که میزان پتاسیم و سدیم آن مشابه خون سالم انسان است.
این مواد معدنی اضافی در طول دیالیز از طریق غشای مایع از خون او حذف می شوند. پس از هر بار استفاده این غشای مایع دور ریخته می شود.
پزشکان به هو هشدار داده اند که در معرض خطر عفونت های جدی و عوارض طولانی مدت ناشی از عدم استفاده از آب استریل برای تولید این مایع است.
پس از رسانه ای شدن وضعیت هو، دولت چین برای درمان و دیالیز، به او کمک هزینه پرداخت می کند.
