اثرات مخرب ناشي از تنهايي

محققان مي گويند انزواي اجتماعي تأثيرات سوء گوناگوني بر سلامت فرد مي گذارد که اين اثرات با گذشت زمان تجمع پيدا مي کنند و در نهايت موجب بروز اختلالات شديد مي شوند.

به نوشته پايگاه اينترنتي انجمن علوم روان شناسي آمريکا، سلامت روان به علت تأثير گسترده اي که بر کارايي افراد در جامعه و خانواده مي گذارد اهميت ويژه اي دارد و گر چه در دوران گذشته سلامت روان چنانکه بايد مورد توجه قرار نگرفته است امروزه اهميت سلامت روان بيش از پيش براي کارشناسان محرز شده است. يکي از شاخص هاي مهم که مي تواند بر ميزان سلامت روحي هر فرد دلالت کند نقشي است که فرد در اجتماع بازي مي کند و ميزان تعاملي است که هر فرد با محيط اطراف خود دارد. به گفته محققان فقدان تعاملات اجتماعي مي تواند در دراز مدت با پيامدهاي ناگوار بسياري همراه باشد و در صورتي که اين مشکلات از همان ابتداي بروز مورد توجه قرار نگيرد و درمان نشود به تدريج ممکن است مراحل نهايي بيماري هاي روحي رواني را براي مبتلايان ايجاد کند. به گفته محققان با آنکه افراد تنهاي زيادي را مي توانيم در اطراف خود مشاهده کنيم که حداقل تعامل و آمد و شدهاي اجتماعي را دارند بايد دانست که تنها بودن و انزواي اجتماعي را ديگر نمي توان يک رفتار فردي معمولي دانست که مشکلي ايجاد نمي کند. به ويژه در مواردي که اين افراد سرپرست خانواده اند يا زندگي ديگران به آنها بستگي دارد چنين رفتاري مي تواند به معناي آسيب ديدن ساير افراد هم باشد. به همين علت محققان توصيه مي کنند تعاملات اجتماعي افراد تا جاي ممکن افزايش پيدا کند. گفتني است اختلالات خواب هم از پيامدهاي شايع تنهايي است که خود مي تواند مشکلات جسمي بسيار و از جمله بيماري هاي قلب و عروق را به دنبال داشته باشد.