| |
«حق تولید انرژی هسته‌ای به معنای جامع آن در ماده 4 معاهده ان‌پی‌تی قید شده، تمامی اقدامات لازم در چرخه سوخت از جمله غنی‌سازی اورانیوم را شامل می‌شود.»
این موضوع را دن جوینر نویسنده کتاب حقوقی مرجع «تغییر معاهده منع تکثیر تسلیحات هسته‌ای» درباره ماده 4 ان‌پی‌تی عنوان کرد. طی چند روز اخیر جان کری و برخی مقامات و رسانه‌های آمریکایی مدعی شده‌اند ماده 4 ان‌پی‌تی شامل غنی‌سازی نمی‌شود.
به گزارش دیپلماسی ایرانی، جوینر که استاد حقوق مدرسه حقوق در دانشگاه آلاباما می‌باشد با اشاره به اینکه ایران خواستار به رسمیت شناختن یک واقعیت قانونی صحیح است، نوشت: بند چهارم ماده ان‌پی‌تی این موارد را شامل می‌شود؛ «هیچ چیز در این معاهده نباید به معنی تأثیرگذاری بر حق مسلم تمامی اعضای این پیمان برای تولید، تحقیق و استفاده از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز، بدون تبعیض و مطابق با بندهای یک و دو این پیمان باشد.»
وی ادامه می‌دهد: من در کتابم تحت عنوان «تفسیر پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای»، (سال 2011) به بررسی بند چهار پرداخته‌ام که حق ایران و تمامی کشورهای عضو ان‌پی‌تی است. این ماده حق کامل تمامی اعضاء است؛ نه یک حق مشروط.
این استاد ارشد حقوق ادامه می‌دهد؛ اخیراً مقامات آمریکایی شامل جان‌کری، وزیر خارجه آمریکا انکار کرده‌اند که حق غنی‌سازی اورانیوم در بند چهار وجود دارد. بااین حال اظهاراتی از این دست در تضاد با تجربه طولانی آمریکا در به رسمیت شناختن برنامه‌های غنی‌سازی در کشورهای غیر هسته‌ای، قرار دارد. در بند چهار وسعت حق اعضای ان‌پی‌تی تا فعالیت‌های تحقیقاتی، تولید و استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای ذکر شده است. تولید انرژی هسته‌ای از اورانیوم به گام‌های متعدد دیگری در چرخه سوخت نیاز دارد که استخراج از معدن و آسیاب کردن، تبدیل کردن، غنی‌سازی و ساخت سوخت پیش از استفاده از صفحه‌های سوخت در راکتور یا تولید انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای است. بنابراین حق تولید انرژی هسته‌ای به معنی جامع آن تمامی اقدامات لازم در چرخه سوخت- از جمله غنی‌سازی اورانیوم- را شامل می‌شود. این به این معنی است که دیگر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی نمی‌توانند در مورد حقوق بنیادین این کشورها تبعیض قائل شوند.
استاد مدرسه حقوق دانشگاه آلاباما در پایان تأکید کرده است: ایران مانند هر کشور دیگر عضو ان‌پی‌تی، حق غیرقابل انکار و بنیادین غنی‌سازی اورانیوم را همانند دیگر گام‌های ضروری در چرخه سوخت برای تولید انرژی هسته‌ای به منظور مصارف صلح‌آمیز دارد. درخواست ایران از گروه 5+1 برای به رسمیت شناختن این حق بخشی از راه حل مذاکره‌ای برای پایان دادن به مجادله هسته‌ای ایران است. ایران خواستار به رسمیت شناخته شدن یک واقعیت قانونی صحیح است.
