| |
نادران گفت: درمورد ديدگاه‌ها، مواضع وبرنامه‌هايم مي‌توانم بگويم كه عضو جمعيت ايثارگران انقلاب اسلامي هستم. برنامه‌هايم همان‌هايي است كه در جبهه‌ي متحد اصولگرايان تدوين و اعلام عمومي شده است.
ایسنا: مناظره ابراهيم اصغرزاده و الياس نادران از سوي بسيج دانشجويي دانشگاه علم وصنعت برگزارشد.
اصغرزاده در اين مناظره اظهاركرد: ديدگاه من ناظر بر يك نوع هماهنگي و همزيستي بين دموكراسي و عدالت‌خواهي است و من در ديدگاه خود تركيبي ازگرايش به مساوات طلبي و احترام به نظر آحاد جامعه را ملاك قرار داده‌ام.
در ادامه نادران گفت: درمورد ديدگاه‌ها، مواضع وبرنامه‌هايم مي‌توانم بگويم كه عضو جمعيت ايثارگران انقلاب اسلامي هستم. برنامه‌هايم همان‌هايي است كه در جبهه‌ي متحد اصولگرايان تدوين و اعلام عمومي شده است.
وي افزود: در ايران به دليل اينكه ما داراي احزاب و تعريف مشخص سياسي نيستيم، يا احزاب فوق‌العاده محدود هستند، مانيفست‌هاي محدودي از افراد نداريم و سطح اختلافات ما به سطح كساني مي‌رسد كه با راديو آمريكا يا سفير آلمان گفت‌وگو مي‌كنند.
نادران با اشاره به تفاوت رويكردي بين مجلس هفتم با مجالس گذشته و دولت احمدي‌نژاد و دولت‌هاي ديگر، اظهارداشت: البته بنده نقدهايي هم به مجلس هفتم و دولت نهم دارم ولي از رويكردهاي مجلس هفتم و دولت نهم دفاع مي‌كنم و معتقدم مجلس هشتم نبايد ضعف‌هاي رويكردي مجلس ششم و ضعف‌هاي كاركردي مجلس هفتم را داشته باشد.
در ادامه اين مناظره اصغرزاده در پاسخ به سوالي در خصوص سياست فعالانه يا منفعلانه گفت: سياستي كه دنبال مي‌شود بر اين امر بوده كه بهترين دفاع براي مواضع كشور، حمله است؛ اما بايد گفت كه ما قرار نيست دنيا را به هم بريزيم و نبايد حرفي بزنيم كه جامعه ما فكر كند نمي‌توانيم با جامعه جهاني گفت‌وگو كنيم، بلكه بايد با تمام وجود از منافع ملي خود دفاع كنيم.
وي در ادامه تاكيد كرد: ما نمي‌توانيم راجع به مطالبي كه درباره مرزهاي كشورمان اتفاق مي‌افتد، سكوت كنيم و بي‌تفاوت باشيم و بايد پاسخ بخواهيم؛ زيرا سياست خارجي ما نمي‌تواند مخفي باشد و در واقع تاكتيك‌ها و استراتژي‌هاي سياست خارجي را به گونه‌اي بايد به كار گرفت تا آن چيزي نشود كه ديگران مي‌خواهند.
نادران نيز درباره پاسخ به همين سوال گفت: بنده هم مانند شما مسئوليت رفتار هيچ كس را نمي‌پذيريم، اما بايد متذكر شوم كه در كشور براي سياست خارجي دو طرح مطرح شد كه يكي ازآن مربوط به دوره اصلاحات بود كه آقاي خاتمي گفت‌وگوي تمدن‌ها را مطرح كرده‌اند و ديگر هم مربوط به آنچه مي‌شود كه اصولگرايان قبول دارند و براساس آن عمل مي‌كنند.
نادران با اشاره به برنامه‌ي چهارم توسعه كه در آن مهم‌ترين مشكل ما پيوستن به WTO مطرح شده بود، گفت: در اين برنامه بيان شده بود كه مهم‌ترين مانع ما، رفع مسائل‌مان با اسرائيل و آمريكاست و براي اينكه ما در تركيبات امنيتي منطقه حضور پيدا كرده و مسائل اجتماعي خود را حل كنيم بايد از اين مانع بگذريم كه اين يعني انفعال و اين انفعال پذيرفتني نيست و در واقع ما بايد با زبان و ادبيات خود آنها با آنها صحبت كنيم؛ زيرا ذلت‌پذيري در مقابل آمريكايي‌ها آنها را جريح‌تر مي‌كند.
نادران بيان كرد: اينكه ما از موضع عزت با آنها صحبت كرديم به معناي دعوا با دنيا نيست كه البته اين امر هم هزينه دارد، اما اينكه تاكتيك‌هاي دولت چگونه است و اينكه دولت در رويكرد كلي و استراتژي‌ها چه تصميمي مي‌گيرد در اختيار خود دولت است و در واقع ما بايد يك جريان فكري را با هم نقد كنيم نه اينكه درباره مصداق‌هاي رفتاري افراد بحث نماييم.
در ادامه مناظره اصغرزاده با بيان اينكه پرونده هسته‌يي ايران، پرونده‌ي جديدي نيست و به قبل از دوران آقاي خاتمي نيزبرمي‌گردد كه در دوران او بارور شد و توانست باب گفت‌وگو را با اتحاديه اروپا پيش ببرد و پرونده ايران وارد شوراي امنيت نشود، گفت: خارج كردن پرونده ايران از شوراي امنيت كار آساني نيست و ديپلماسي ترفندهاي مختلف دارد. همان طور كه زماني كه آقاي خاتمي به قدرت رسيد سفراي كشورهاي غربي به ايران برگشتند و ايران به عنوان يك كشور مهم مطرح شد. اينكه آمريكا به دست داشتن در كودتاي 28 مرداد سال 1332، اعتراف كرد نيز برگ برنده‌اي بود و ما مشاهده نموديم كه در زمان خاتمي ديپلماسي ما بهبود پيدا كرد و از فشار اقتصادي به ايران كاسته شد.
اصغرزاده با بيان اينكه برنامه چهارم از برنامه‌هايي بود كه توسط سازوكارهاي قانوني تصويب شد، اظهار كرد: ما بايد در جامعه جهاني حضور داشته و با جامعه جهاني تعامل و داد و ستد داشته باشيم. نبايد اين گونه باشد كه دولت‌ها به مردم پول دهند يا دلار را به لايه‌هاي پايين جامعه پمپاژ كنند؛ بلكه دولت‌ها بايد جامعه را آنقدر قوي كرده كه مردم به دولت ماليات دهند.
در ادامه نادران با بيان اينكه تحولات پرونده هسته‌يي ايران از زمان آغاز به كار مجلس هفتم آغاز شد، گفت: ما در مجلس هفتم براي كمك به تيم هسته‌يي ايران، تصويب كرديم كه اگر شوراي حكام پرونده ايران به شوراي امنيت ببرد جمهوري اسلامي ايران اجازه دارد كه تعليق را ارجاع نكند و من رفتن پرونده ايران به شوراي امنيت را نقطه ضعف جامعه بين‌الملل مي‌دانم نه دولت ايران و بايد پرسيد چه رفتار خلاف عرف بين‌الملل كرده‌ايم كه پرونده‌ي ما بايد به شوراي امنيت برود.
نادران افزود: اينكه 16 نهاد امنيتي آمريكا اعلام كرده‌اند كه پرونده هسته‌يي ايران صلح‌آميز بوده و هيچ نقطه‌ي سياهي در آن نيست آيا اين به معني تعامل نيست و آيا اينكه قطع‌نامه‌ي شوراي امنيت كه به توصيه افرادي در داخل تصويب شد اين تعامل است.
وي افزود: آيا كساني كه به آمريكا چراغ سبز نشان مي‌دهند اين‌ها خيانت مي‌كنند يا كساني كه در راستاي منافع ملي ايران حركت مي‌كند. درواقع در نزاع بين نظام سلطه با جمهوري اسلامي ايران ما بايد به نقطه‌ي مطلوب تعامل برسيم كه البته آن پذيرش شروط نظام سلطه نيست بلكه با رفتار ايران اسلامي حقوق خود را مي‌گيريم و تعامل مي‌كنيم.
نادران با بيان اينكه از رويكرد و كاركرد مجلس هفتم در جريان پرونده هسته‌يي ايران دفاع مي‌كنم، اظهار كرد: سوال من اين است كه چرا افراد غيرمسئول سياسي مذاكره مي‌كنند و مسير مذاكره را هم منتشر نمي‌كنند.
اصغرزاده با بيان اينكه از تماس افراد سياسي با سفراي خارجي بايد دستگاه وزارت خارجه مطلع باشد، گفت: توجه به اينكه بايد با هر ترفندي آمريكا را از منطقه دور كرد، استراتژي‌اي بود كه در دولت‌هاي آقاي خاتمي و هاشمي دنبال مي‌شد و اختلافي هم وجود نداشت ولي اتفاقي كه اخيرا افتاده، اين است كه استراتژي قبلي غيرقابل رويت شده است.
نادران در ادامه اظهار كرد: تنها وجه مميزي ما با مجلس ششم اين بود كه آنها جزئي‌ترين مسائل را كه مسائل مهم جامعه نبود فرياد مي‌زنند ولي ما اين كار را نمي‌كرديم و در واقع مجلس ششم رفتار حزبي و فراكسيوني نداشت.
نادران گفت: اگر عضو تيم مذاكره‌كننده به سفير فرانسه بگويد كه براي فشار به دولت ايران قطعنامه را صادر كنيد ما اين را خيانت مي‌دانيم. ممكن است دولت در سياست‌گذاري‌ها خطا داشته باشد ولي حرف من روي رويكرد‌هاست كه خود بايد تصميم بگيريم كه در اينجا دانشجويي سوال كرد آيا تصميم غلط گرفتن خيانت كردن نيست كه در اينجا نادران پاسخ داد: برخي تصميماتي كه اتخاذ شد غلط است كه بايد روي آن بحث علمي كرد. ولي هيچ‌كدام از چيزهايي كه سياست‌هاي راهبردي نظام است را افراطي نمي‌دانم.
