| |
روزنامه گلوب اند ميل در مقاله اي در پايگاه اينترنتي خود به بررسي عدم تمايل کشورها به اتخاذ هرگونه اقدام جدي در مقطع کنوني پرداخت.
اين روزنامه نوشت اکنون طناب ضخيم نزاکت ديپلماتيک صدمه ديده و حقيقت محض که در ميان ان قرار دارد نمايان شده است، لحظه اي که باعث شد دولت بوش در اخرين ماههاي تصدي خود شعار بين المللي اش را به زبان بياورد. رئيس جمهور امريکا در اخرين ديدار خود از لندن سعي دارد به روزنامه نگاران اطمينان دهد که روابط بين المللي به خوبي پيش مي رود، و اينطور نيست که چون جهان در انتظار امدن جانشين وي است تمام امور در دنيا متوقف شده باشد. اما نخست وزير انگليس با زبان صريحش سخناني مي گويد که منعکس کننده بي تابي جهانيان است. وي بر خلاف رئيس جمهور امريکا که روابط متقابل را خوب توصيف مي کند مي گويد :"مي ترسم روابط دو کشور بد شده باشد، ... روابط بر اساس انچه که رئيس جمهور مي خواهد، اما چيزهايي که واقعا اهميت دارد در ان مورد بي اعتنايي قرار مي گيرد... و دوستي که براي ما قلدري مي کند ديگر يک دوست نيست."
البته مکالمات بالا از يک کمدي اقتباس شده، اما شايد اين حرفها در واقعيت مصداق پيدا کند. مسئله اين است که در مورد روابط امريکا و انگليس، برخي اين مسئله را مطرح مي کنند که شايد برخي از سياست گذاريها و نيز اقدامات بين المللي بايد تا پس از برگزاري انتخابات رياست جمهوري امريکا به تعويق انداخته شود تا مبادا جمهوريخواهان از برخي بي دقتي ها به نفع خود استفاده کنند و موقعيتشان را بهبود بخشند.
تاريخ بيست و يکم ژانويه 2009 از تاريخهاي بسيار مهم در سياست است. ديپلماتها و بسياري مقامات ارشد ديگر در چندين کشور مي گويند تا ان روز، اتفاق مهمي در جهان روي نخواهد داد. تاکنون هيچ کشوري براي پيوستن به تلاشها براي حمله به ايران، چه اقدامي مثبت باشد و يا منفي، اعلام امادگي نکرده است. و اين هفته هم بوش اعلام کرد هر گونه کاهش نيرو در عراق به بعد از ژانويه موکول خواهد شد.
خلاصه اين که نکته اصلي اينست که همه مي گويند ماداميکه بوش رئيس جمهور است، دليلي براي شروع اقدامي مهم وجود ندارد، و حالا که مي شود با صبر کردن براي رئيس جمهور بعدي فرصتهاي زيادي بديت اورد چرا الان دست به اقدام بزنيم.
