|
به گزارش خبرخودرو، دبیرکل انجمن پالایشگاههای روغنسازی ایران به بیان چالشها و موانع پیش روی صنعت روانکارها در سال گذشته پرداخت و بر لزوم تناسب قیمت محصولات موتوری با بهای تمام شده تولید تاکید کرد.
حمیدرضا خلیلی در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو در خصوص چالشها و موانع صنعت روغنسازی در سال 98، اظهار داشت: رشد نرخ ارز، شدت کرونا از اواخر 98 تا اوایل سال 99 و نزول بهای180 HSFO (نفت کوره با گرید 180) به کمتر از 100 دلار، موجب کاهش تقاضای محصولات نفتی و افت شدید قیمت پایه برخی از مواد اولیه نفتی نظیر خوراک واحدهای روغن سازی شد.
وی همچنین افزود: بازار به تدریج در نیمه دوم سال 99، رونق گرفت. قیمت خوراک، ادتیوها و ملزومات تولید نظیر کارتن و ورق، مجددا همراه با افزایش نرخ ارز بر روی مدار افزایشی قرار گرفت و به دلیل اینکه بهای خوراک در صنعت روانکارها، تابعی از قیمت HSFO 180، نرخ ارز نیمایی و ضرایب مربوطه است، به طور طبیعی با این افزایش، قیمت لوب کات (خوراک واحدهای روغنسازی) از حدود 2 هزار تومان در ابتدای سال به حدود 11 هزار تومان تا پایان بهمن ماه رسید.
دبیرکل انجمن پالایشگاههای روغنسازی ایران با بیان اینکه قیمت خوراک لوب کات، حدودا 65 درصد از بهای تمام شده محصولات روانکار را تشکیل میدهد، گفت: بهای روغنهای موتوری به ویژه در بخشهای دیزلی و بنزینی مالتی گرید از سوی سازمان حمایت تعیین میشود و از آنجایی که افزایش قیمت تقریبا 50 درصدی که از سوی این سازمان اعمال شد، متناسب با افزایش بهای تمام شده نبود، در نتیجه قریب به اتفاق محصولات دیزلی و بنزینی در حاشیه زیان قرار گرفتند.
خلیلی در ادامه ضمن اشاره به صورتهای مالی شرکتها در سایت کدال بورس که بیانگر عدم ثبت زیان برای صنعت روانکارها در سال 99 است، در خصوص دلایل این امر تصریح کرد: بخشی از درآمدهای شرکتهای روغنسازی در سال گذشته از ناحیه صادرات اتفاق افتاد که تاثیر افزایش نرخ ارز در بخش فروش و صادرات در رشد درآمدی این شرکتها موثر بود و در واقع مقداری از زیان فروش داخلی از این ناحیه جبران شد.
وی در خصوص چشمانداز صنعت روانکارها در سال 1400 بیان کرد: ادامه این روند در سال جاری بسیار خطرناک است زیرا همراه با افت نرخ ارز، کاهش تقاضا و افت روغن پایه در بازارهای صادراتی، پیشبینی می شود. بنابراین اگر نرخ روغنهای بنزینی و دیزلی در سال جاری، متناسب با بهای تمام شده افزایش نداشته باشد، کاهش تولید با هدف کاهش زیاندهی از سوی شرکتهای روغنسازی دور از انتظار نیست که همین امر تامین بازار را با خلاء مواجه خواهد کرد.
دبیرکل انجمن پالایشگاههای روغنسازی ایران تاکید کرد: افزایش نرخ خوراک یا لوب کات، بلاتکلیفی نرخ ارز، عدم افزایش بهای روغنهای دیزلی و بنزینی متناسب با بهای تمام شده، از چالشهای اصلی صنعت روانکارها در سال جاری است.
دبیرکل انجمن پالایشگاههای روغنسازی ایران در خصوص راهکارهای مانعزدایی از این صنعت گفت: سازمان حمایت و کارگروه تنظیم بازار میبایست بر اساس مستنداتی که در خصوص بهای تمام شده شامل مواد اولیه، ملزومات تولیدی، خوراک، دستمزد و هزینههای سربار از سوی شرکتهای تولیدکننده ارائه میشود، به منظور تولید و تامین به موقع بازار، افزایش قیمتی متناسب با افزایش بهای تمام شده برای محصولات دیزلی و بنزینی اعمال کنند.
خلیلی در خصوص اقدامات حمایتی یادآور شد: با توجه به نامگذاری سال جاری تحت عنوان تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها، افزایش نرخ نهادههای تولید به عنوان یکی از موانع پیش روی بخش تولید است که نیازمند توجه و حمایت نهادهای دولتی از جمله وزارت صمت است به طوری که پس از بررسی شرایط عملکردی شرکتها و آگاهی از مشکلات آنها به ویژه در بحث بهای تمام شده، اقدام به رفع موانع تولید و تامین بازار نمایند.
وی در خصوص احتمال احیای برجام و مذاکرات و تاثیری که این موضوع بر صنعت روانکارها میتواند داشته باشد، گفت: صنعت روغنسازی در داخل کشور کاملا خودکفا بوده و توانایی دستیابی کامل به دانش فنی تولید کلیه گریدهای محصولات در بخش دیزلی، بنزینی و صنعتی را به منصه ظهور رسانده است.
دبیرکل انجمن پالایشگاههای روغنسازی ایران در پایان خاطرنشان کرد: ورود شرکتهای خارجی بیشتر در بحث واردات تکنولوژیهای جدیدتر در حوزه تولید انواع روغن پایههای جدید و بهینهسازی شرایط واحدهای تولیدی فعلی حائز اهمیت است و این موضوع، فرصتی است، برای اتصال شرکتهای داخلی با تولیدکنندگان بزرگ جهانی با هدف طراحی برندهای مشترک و کسب بازارهای صادراتی خارجی.