| |
سحرگاه روز 15 ذي الحجه هنگامي كه خورشيد اشعه تابناك خود را بر روي زمين مي‌گسترد مولود مسعود خاندان رسالت حضرت امام علي النقي (ع) ديده بر جهان بازگشود.
نويسنده وبلاگ "منتظر آقا" در تازه‌ترين پست وبلاگ خود موضوعي را با عنوان "نيم نگاهي به زندگاني دهمين آفتاب" مطرح كرده است.
نام: علي
لقب: هادي نقي
كنيه: ابوالحسن
نام پدر:محمد
نام مادر: سمانه مغربيه
تاريخ ولادت : 15 ذي الحجه يال 212 هجري
محل ولادت : مدينه طيبه
مدت امامت : 33 سال
مدت عمر :42 سال
تاريخ شهادت : 3 ماه رجب سال 254 هجري
علت شهادت: طعام زهر آلود
نام قاتل : متوكل عباسي
محل دفن : سامراء
تعداد فرزندان : 4 پسر و1 دختر
ميلاد فرخنده :
سحرگاه روز 15 ذي الحجه هنگامي كه خورشيد اشعه تابناك خود را بر روي زمين مي گسترد مولود مسعود خاندان رسالت حضرت امام علي النقي (ع) ديده بر جهان بازگشود نوزادي كه باعث سربلندي وافتخار اسلام گرديد وعمر خود را در راه اعتلاي تعاليم ارزنده اسلام مصروف داشت ودر پيشبرد هدفهاي الهي از هيچ نو كوشش وفعاليت ومجاهده مضايقه ننمود
.
او در تيره ترين دوران اختلافات خلفاي عباسي همانند پدر بزرگوارش به توسعه وگسترش آئين اسلام پرداخت واصالت تعاليم اسلامي را از گزند حوادث وآفات محفوظ داشت .
او از همان دوران نوجواني از آن هنگامي كه در مكتب پدر بزرگوارش درس علم ومعرفت مي اموخت به راهنمائي وارشاد مردم مي پرداخت ودر مكتب عالي دانش وفضيلت خود ، گروههائي از علاقه مندان وارادت ورزان خاندان نبوت را مي پروراند .
او در عصر خود در دانش وفضيلت وشرف انساني ، مجاهدتهاي اسلامي نظير وهمتا نداشت وعلاقمندان همچون پروانه گرد شمع وجودش مي گشتند واز خرمن علم ودانش وفضيلت او بهره ها مي بردند .
*سال ولادت :
دهمين ثمره باغ ولايت ودوازدهمين نهال خعصمت وطهارت ونخستين فرزند برومند پيشواي نهم در سال 212 هجري در يكي از محلات مدينه شهر نوراني پيامبر بزرگوار اسلام در محلي كه موسوم به « صريا» بود ديده بر جهان گشود وبه زيباترين نامي مه در خاندان رسالت سابقه ديرين وخوش خاطره اي داشت موسوم گرديد ؛ پدر ارجمندش براي وي نام « علي » را برگزيد .
او كه همانند جد بزرگوارش مأ موريت دفاع از اسلام واحياي حقوق مسلمانان را از جانب پروردگار عالم بعهده داشت همان كنيه ي جدش را بر خويشتن انتخاب كرد وبه ابوالحسن موسوم گرديد .
لقب ابن رضا درخشان ترين عنوان وشهرت او وديگر پيشوايان معصوم بعدي بود كه آنروزها همچون ستاره درخشان در ميان دهها القاب ديگر بر تارك وي مي درخشيد . از ديگر القاب آن حضرت مي توان هادي ، ناصح ، عالم ، فقيه ، امين ، عسگري ، دليل ، فاتح ، نقي و مرتضي را نام برد چنانچه امروز بيشتر دوستداران وشيعيان او را با لقب مشهور « هادي » ميشناسند .
آن حضرت تحت تربيتهاي الهي ومعنوي پدر ، هفت سال واندي زندگي كرد وبعد از وفات پدر درخشان ترين وشامخ ترين چهره ي اسلام بود كه مشكلات فقهي وعلمي جهان اسلام را با دانش وبينش خود حل وفصل مي نمود .
*مادر :
مادر عزيز ومهربانش ، بانوي با فضيلت وتقوي ودانشمدندي يود در نهايت فداكاري ودلسوزي كه يكي از بانوان صالح ودرستكار شايسته ي روزگار خود محسوب مي گشت بحدي كه خود امام 0ع) درباره ي او چنين ميفرمايد :
« مادرم عارف وآشنا به مقام امامت وولايت بود . او با عنايت ولطف پروردگار اهل رحمت وبهشت است . هرگز فريب شيطان ومكر و كيد تجاوزكار وستكگر را بخود نديد واز نظر رتبه ومقام كمتر از مادر انبياء ومردان شايسته ي الهي نبود ...» .
نام گرامي وي « سمانه » معروف به سيده وصاحب كنيه « ام الفضل مقربيه » از شاهزادگان رومي بود كه به اسارت لشكر مسلمانان در آمده بود وبه عنوان « ام ولد » آزاد گرديد وافتخارهمسري امام را پيدا نمود او يكي از آشنايان حقيقي به مقام ولايت كبري واز مدافعين سرسخت زعامت وخلافت الهي بود .
*تعيين امامت آن حضرت :
پيشواي نهم جز علي وموسي فرزند ديگري نداشت واز آنجا كه ميان علي وموسي در دانش وتقوي وپرهيزكاري وفضايل معنوي از وجود تا عدم واز زمين تا آسمان فاصله وجود داشت براي هيچ انساني اين شبهه پديد نمي آمد كه او پيشوائي رقيب امام هادي (ع) گردد بخصوص كه بارها حضرت هادي از طرف پدر عاليقدرش امام جواد (ع9 تصريحاً به امامت تعيين گرديده بود .
*در مرگ پدر :
هشت سال از عمر شريفش نگذشته بود كه غبار يتيمي بر چهره اش نشست در سال 220 هجري در آخر ماه ذيقعده پدر بزرگوار وجوان خود را از دست داد ؛ پدري كه نمونه بارز علم وتقوي وفضيلت وشجاعت مظهر مبارزه با ظلم وستم وپناه درماندگان وبيچارگان بود .
مدت عمر وزندگي اش از نظر زمان بسيار محدود بود چون فقط 25 سال در اين جهان زندگي كرد كه هفت سال وچند ماه دوران پدر ئهفده سال بعدي از وي دوران امامت وپيشوايي او بود كه دخترش ام فضل را به عقد ازدواج او درآورد سپس دوران حكومت معتصم را ديد كه در اوايل حكومت او بود كه امام جواد در بغداد به شهادت رسيد و در كنار قبر جد بزرگوارش امام موسي بن جعفر (ع) مدفون گرديد وامروز به نام كاظمين معروف ومشهور است .
*سالهاي امامت :
سالهاي امامت آن حضرت مصادف بوده است با قسمتي از خلافت معتصم و تمام خلافت متوكل و منتصر و مستعين و در زمان خلافت المعتز بالله وفات يافتند
امام هادي (ع) در مدينه اقامت داشتند تا اينكه متوكل در سال 232 ق به خلافت رسيد. چنانكه در تواريخ مذكور است متوكل به حضرت امير (ع) و اهل بيت كينه شديدي داشت و كساني كه دور و بر او بودند به بغض و عداوت با آل علي شهرت داشتند و از جمله آنها عبد الله بن محمد بن داود هاشمي معروف به «ابن اترجه» بود
متوكل از امام جهت مسافرت به بغداد دعوت نمود و يحيي بن هرثمه را مأمور اين كار كرد ، هرثمه آن حضرت را در سال 233 ق به سامرا برد
رفتار متوكل با امام به ظاهر محترمانه بود ولي پيوسته او را تحت نظر داشت و گاهي به حبس، توقيف و يا جستجوي منزل آن حضرت امر ميكرد.
*آثار آن حضرت
1 ) رساله اي در رد اهل جبر و تفويض و اثبات عدالت و منزلت بين المنزلتين .
2 ) مجموعه پاسخهايي كه به پرسشهاي يحيي بن اكثم قاضي القضات بغداد داده اند .
3 ) مجموعه اي از احكام دين كه ابن شهر آشوب در مناقب از خيبري و حميري و از كتاب مكاتبات الرجال از عسكريين نقل كرده است .
*زيارت در كلام امام هادي(ع)
زيارت انسانهاي وارسته,موجب بقا و استمرار حيات علمي و معنوي آنان مي گردد, آنچنان كه در حديتي از پيامبر اكرم (ص)1 اتر زيارت امامان و پيامبران بعد از مرگ همسان اتر زيارت ايشان در حيات است و همان آتار و سازندگي را براي انسان دارد.
يكي از برترين زيارات ائمه (ع) كه با فقرات بلندش به اوج وجود ائمه اطهار وبلنداي هستي آنان نظر دارد و زمينه معرفت و عرفان كاملتر انسان را فراهم مي سازد, زيارت جامعه كبيره است كه امام علي النقي(ع) آن را به شاگرد خويش2 آموخته است كه در فصاحت و بلاغت احسن و اكمل زيارات است.
اين منشور بلند,هر چند كه در لباس شرح فضايل و كمالات انسانهاي كامل و خلفاي برجسته الهي بيان شده است, ليكن معارف عميق توحيدي آن اساس شرك را بر مي كند و وجود انسان را از حقيقت و نور ولايت و معرفت سيراب مي كند.
امام هادي (ع) در اين زيارت ائمه اطهار (ع) را با جلوه هاي گوناگون معرفي كرده تا زائر از دريچه هاي مختلف, ايشان را الگو و اسوه خويش قرار دهد و بر تعالي خود همت گمارد. زيارت جامعه در مقام امامت جايي خالي نمي گذارد تا ديگران آن را پر كنند.
ابتداي زيارت با بهترين تحيت و بزرگداشت, سلام, آغاز مي شود و در ادامه بالاترين معارف اعتقادي انبيا و ائمه (ع) را ,كه هر كدام در عين سادگي نياز به تشريح و تبيين دارد, بر مي شمارد ; باشد كه به تاسي از اين ذوات مقدسه وجودمان لبريز از ايمان شود:
السلام عليكم يا أهل بيت النبوة وموضع الرسالة ومختلف الملائكة ومهبط الوحي ومعدن الرحمة وخزان العلم ومنتهى الحلم وأصول الكرم وقادة الأمم وأولياء النعم وعناصر الأبرار ودعائم الأخيار وساسة العباد وأركان البلاد وأبواب الإيمان وأمناء الرحمن وسلالة النبيين وصفوة المرسلين وعترة خيرة رب العالمين ورحمة الله وبركاته السلام على أئمة الهدى ومصابيح الدجى وأعلام التقى وذوي النهى وأولي الحجى وكهف الورى وورثة الأنبياء والمثل الأعلى والدعوة الحسنى وحجج الله على أهل الدنيا والآخرة والأولى ورحمة الله وبركاته…..
