| |
« ... مامورین امنیت ساختمان صدای آمریکا چند سیاه پوست مرد و زن هستند که هر بار که به آنجا می‌روم باید مثل نکیر و منکر به آنها جواب بدهم. خیلی سخت می‌گیرند. امروز که به آنجا رفتم با وجود اینکه من را می‌شناختند باز هم کلی مورد بازجویی قرار دادند.»
گرچه همه سرخوردگی‌ها و نارضایتی‌های اعضای تحریریه موقت و دائم تلویزیون فارسی صدای آمریکا، به همین مساله که احمد باطبی (اپوزیسیونی که به اخیراً به این شبکه تلویزیونی پیوسته) یادآور می‌شود، ختم نمی‌شود و مشکلات کارکنان ایرانی صدای آمریکا فراتر از بازرسی‌های بدنی و بدرفتاری کلامی و فیزیکی است.
چه اینکه همین مسئله نیز می‌تواند عاملی برای سرخوردگی کارکنان یک مجموعه به اصطلاح رسانه‌ای را فراهم آورد.
گذشته از اظهارنظرهای باطبی در تارنمای شخصی‌اش درخصوص مشکلات روزافزون VOA، اخبار زیادی در مورد قطع همکاری، پرداخت نشدن به موقع حقوق‌ها یا بروز رسوایی‌هایی در میان کارکنان این مجموعه در وبلاگی که از سوی برخی کارکنان فعلی معترض به روند سیاست‌های اخیر این رسانه ایجاد شده، منعکس شده است.
پس از موج اول تغییرات مدیران کل و سردبیران تلویزیون فارسی صدای آمریکا و برکنار شدن « کامبیز محمودی »، اکنون موجی دیگری از مهاجرت کارکنان این رسانه آغاز شده است. اگر کامبیز محمودی هشتاد ساله به دلیل بی‌کفایتی از کار برکنار شد اکنون بسیاری از همکاران این رسانه شرایط کار در صدای آمریکا را مساعد نمی‌دانند.
پس از آن، «شیلا گنجی» مدیر بخش فارسی صدای آمریکا که زیر نظر BBG فعالیت می‌کند، «امیر فخر آور» و «آوی داویدی» را به دلیل بی‌کفایتی از کار برکنار کرد و در نهایت پیگیری‌های سنای آمریکا درخصوص تخلفات برخی مدیران میانی، مجریان و پرسنل بخش فارسی و رسوایی‌های به بار آمده منجر به برکناری شیلا گنجی و کامبیز محمودی از سمت‌هایشان شد.
اما بعد از ماجرای جنجالی و پر سر و صدای جدایی «لونا شاد» مجری برنامه تفریحی و سرگرم‌کننده " شباهنگ " در صدای آمریکا به دلیل اختلاف نظر میان وی و «بهروز صور اسرافیل» در پاییز 1387، عمق اختلافات و مشکلات درونی این شبکه روشن شد و این موضوع به صورت جدی مطرح شد که برخی دیگر از چهره‌های مطرح این تلویزیون نیز قصد جدایی از این مجموعه دارند.
از جمله یکی از آنها می‌توان به احمد باطبی چهره جنجالی و از دوستان نزدیک سازمان مجاهدین خلق اشاره کرد. وی که یکی از سامان‌دهندگان برپایی کمپین‌های حمایت از اردوگاه اشرف منافقین در عراق و از مخالفان برچیده شدن این پایگاه در خاک عراق بود به دلیل مشارکت در برپایی یک راه‌پیمایی همزمان با سفر محمود احمدی‌نژاد به شهر نیویورک، از سوی پلیس ضدتروریستی این شهر بازداشت و کارت خبرنگاری صدای آمریکا از وی ضبط گردید. این مساله خشم بسیاری از چهره‌های مخالف سازمان مجاهدین خلق را در VOA نسبت به وی برانگیخت.
همکاری احمد باطبی با سازمان مجاهدین خلق تا آنجا برای VOA گران تمام شد که پلیس ضدتروریست ایالات متحده برای دستگیری وی به محل دفتر VOA حمله‌ور شدند و همه جا را برای دستگیری وی زیر و رو کردند؛ اتفاقی که تاکنون سابقه نداشته است و بهروز صور اسرافیل همه این‌ها را از چشم احمد باطبی می‌داند.
یکی دیگر از مشکلات VOA، موضوع دستمز‌دها در صدای آمریکاست به طوری مثلاً احمد باطبی روایت جالبی از مشکلات مالی خود در وبلاگش می‌نویسد: " من فقط یک دست کت و شلواری را که تو مصاحبه‌ها می‌بینید دارم. همه جا با همان می‌روم . فقط کراوات‌ها رو عوض می‌کنم ... . وقتی به خانه می‌رسم پیراهنم را می‌شویم ؛ در خانه لگن ندارم و برای همین تو کشوی پلاستیکی کمدی که تو اتاق است آب می‌ریزم و مثل یک تشت ازش استفاده می‌کنم ". تارنمای شخصی احمد باطبی ( هشتم سپتامبر 2008 )
نبود امکانات و دسترسی به بدیهی‌ترین امکانات برای کار رسانه‌ای وی را وا می‌دارد تا «برای استفاده از شبکه اینترنت در مهد شاه‌راه جهانی ارتباطات، از کانکشن دزدی استفاده کند». باطبی به صراحت می‌گوید: " من اینجا اینترنت ندارم " و این نشان می‌دهد تا چه اندازه نیروهای این رسانه، علیرغم تبلیغات موجود درخصوص زندگی مناسب فراری‌ها از ایران با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند. این مشکلات نیز موجبات جدایی تدریجی احمد باطبی را از VOA دامن زده است.
اما از قهر احمد باطبی از VOA که بگذریم، اتفاق سخت‌تر برای این شبکه، جدایی لونا شاد مجری جوان‌پسند این شبکه تلویزیونی بود که به نوعی ویترین این شبکه تلویزیونی با اهداف سیاسی را متفاوت می‌نمود. لونا شاد یا به عبارت صحیح‌تر، «مه‌نور شادزی» که به دلیل چهره خاص و مدل لباس‌هایش در میان مخاطبان تلویزیون صدای آمریکا از محبوبیت زیادی برخوردار بود، با قطع همکاری و عدم حضور در استودیو، نارضایتی خود را از مسئولان این رسانه اعلام کرد. گرچه در سایت V.O.A از شاد به عنوان تهیه کننده و سردبیر بخش «شباهنگ» صدای آمریکا یاد شده بود اما وی به جز مجری‌گری و برنامه‌سازی در شبکه تلویزیونی بخش فارسی صدای آمریکا، در تهیه برنامه‌های مختلفی از جمله مجله هفتگی « فصل دیگر » نیز مشارکت داشت.
این مجری و بازیگر جوان با تایید خبر قطع همکاری با VOA به "خبرنگاران صلح" گفته بود: «مشکلاتی با مدیریت و سردبیر تلویزیون داشتم. مدیریت امروز صدای آمریکا با اهدافی که در آغاز کار داشتیم، فاصله گرفته است. همین شد که تصمیم گرفتم دیگر ادامه ندهم.»
همچنین از دیگر موارد اختلاف بروز کرده در صدای آمریکا می‌توان به اختلاف میان « محسن سازگارا » کارشناس برنانه‌های صدای آمریکا با « علیرضا نوری‌زاده » از روزنامه‌نگاران سلطنت‌طلب نزدیک به بهروز صور اسرافیل اشاره کرد.
در همین حال، دیگر رسانه‌های اپوزیسیون نیز خبر از جدایی دیگر خبرنگاران VOA از این مجموعه می‌دهند. در این میان می‌توان به خبرنگارانی چون « وفا مستقیم »، « کوروش صحتی »، « نازی بیگلری » و « گیتی آرین » اشاره کرد.
اما این همه اتفاق، چرا به یکباره می‌افتد؟
ورود بهروز صور اسرافیل به بخش فارسی VOA که با اظهار تعجب و تردید بسیاری همراه بود، نقش اصلی در این ماجرا دارد. بهروز صور اسرافیل که از گردانندگان تلویزیون‌های «لس آنجلسی» بود در چند سال اخیر با مجموعه عملکردی که در کارنامه‌اش ثبت کرد خود را مورد تمسخر بینندگان شبکه تلوزیونی‌اش قرار داد و به همین خاطر بود که ورود و تصدی مسئولیت از سوی وی در VOA با اعتراض بسیاری از نیروهای دیگر این رسانه همراه بود.
اینکه VOA چه روندی را طی کرده تا اینک به بهروز صور اسرافیل رسیده است خود موضوعی مستقل است که در حوصله این نوشتار نمی‌گنجد اما ریزش نیروی شدید در VOA نشان از نگاه منفی است که به وی در میان نیروهای اپوزیسیون وجود دارد. از طرفی عملکرد نامناسب وی به خصوص برخوردهای ناشایسته‌ای که از وی در مقابل خانم‌ها روایت شده که همین نیز موجب تندتر شدن سیر جدایی نیروهای زن از این مجموعه شده است، نشان می‌دهد VOA تا چه حد به افول نزدیک شده است.
از طرفی دیگر سیر نفوذ رو به گسترش نوری‌زاده موجب خشم بسیاری از کارکنان این رسانه شده است؛ به طوری که نحوه تهیه اخبار و بر انگیختن حساسیت برخی از نیروهای این رسانه در مورد برخی مفاهیم ملی مانند استفاده از واژه‌های مجعول «خلیج» برای « خلیج فارس » یا « شط العرب » به جای « اروندرود » را از اشتباهات فاحش نوری‌زاده می‌دانند. وی که از سال‌های قبل با مطبوعات عربی همکاری داشته هیچ ابایی در به کار بردن چنین واژه‌هایی ندارد و همین موضوع درگیری دیگری را میان وی و بهروز صور اسرافیل فراهم کرده است.
تلویزیون فارسی صدای ْآمریکا که با هزینه مستقیم دولت فدرال ایالات متحده و با پول مالیات دهندگان این کشور اداره می‌شود در حالی در سال میلادی گذشته 25 میلیون دلار هزینه کرده است که عملاً با توجه به مشکلاتی که پیش رو دارد تبدیل به محفلی برای حرکات صوراسرافیل شده و با جدایی تعداد زیادی از نیروهای قدیمی، شبکه تلویزیونی صدای آمریکا تا حد یک شبکه تلویزیونی «لس آنجلسی» تنزل رتبه یافته است.
