وطن (watan.ir)- يكي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي زياده خواهي جوانان را علت اصلي طلاق در جامعه دانست و گفت:" اگر فرهنگ قناعت و ساده زيستي گسترش پيدا كند، آسيب هاي اجتماعي از جمله طلاق به حداقل مي رسد."
در اين خصوص چند نكته به ذهن مي رسد كه بايد به آن اشاره كرد:
از اينكه اين نماينده محترم بعد از مدت ها و جدل هاي سخت و خسته كننده سياسي فرصت پيدا كرد تا در حوزه نزديكتر به كميسيون خود يعني كميسيون فرهنگي مجلس اظهار نظر كند بسيار خوشحال كننده است و جاي تشكر دارد.
واقعيت اين است كه امروز دگرگوني سريع در رشد فن آوري، تبليغات كالاهاي مصرفي و امروزه ضروري ، نظم و نسق زندگي اجتماعي جامعه ايران را دستخوش تغييرات كرده است و به همين دليل نسل امورز نمي تواند به شيوه نسل قبل زندگي كند.
شكي نيست كه بسياري از جوانان امروز توقع دارند به همان سرعت كليك كردن و ورود به دنيايي از اطلاعات امكانات رفاهي يك زندگي مطلوب را بدست آوردند كه شايد منظور اين نماينده محترم مجلس اين عده از جوانان باشند كه اين توقع غير واقعي است و البته اين دست جوانان بسيار كم هستند و در آمار طلاق ها شايد اصلا به حساب نيايند.
اما بسياري از جوانان پيشرفت و به كار گيري درست از آنها را در امور ي كه متخصص آن شده اند را بسيار دوست مي دارند اين اشتياق شديد براي ايجاد تغيير سريع در زندگي اتفاقا چنانچه به شكل صحيح و منطقي آن تعريف شود مي تواند زمينه استفاده از نيروهاي پور شور جوانان در آباداني كشور را فراهم آورد.
ولي واقعيت در طلاق ها چيز ديگري است ،آنچه امروز زوج هاي جوان ما را به سمت طلاق هدايت مي كند ناتواني در تهيه حداقل هاي يك زندگي است؛ چيزي كه با آرامان هاي منطقي جوان امروزي شديدا فاصله دارد.
جوان امروز ايراني نه تنها شرايط را براي ايجاد تغيير سريع در زندگي خود كه طبيبعت زندگي امروز است نمي بيند كه در بسياري موارد از تهيه حداقل ها و امكانات اوليه اي چون شغل مناسب و رهن يك واحد 40 – 50 متري در پايين ترين نقطه شهر نيز عاجز است.
هزينه هاي سرسام آور زندگي در كنار بيكاري و درآمدهاي پايين تبعات جبران ناپذيري را به دنبال داشته و باعث سرخوردگي جوان مالا مال از آرزو شده و متاسفانه در بسياري از موارد زمينه هاي اعتياد آنها را فراهم مي آورد.
بي جهت نيست كه مصطفي اقليما رئيس انجمن علمي پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي علت اصلي طلاق را بيكاري جوانان، بالا بودن تورم، مشكلات تهيه مسكن و به طور كلي مشكلات مالي مي داند.
عباس جعفري دولت آبادي، رئيس مجتمع قضايي خانواده يك نير با مصطفي اقليما هم نظر است و مشكلات اقتصادي را در كنار اعتياد و نداشتن تفاهم ،علت اصلي طلاق مي داند. منظور عباس جعفري از مشكلات اقتصادي كه به صراحت آمده است نه زياده خواهي كه بيكاري و دغدغه هاي معيشتي عنوان شده است.
به نظر مي رسد مسئولان و نسل قبل به جاي اينكه مفاهيمي چون قناعت را به رخ جوانان امروز بكشد و آنها را به خاطر قانع نبودن سرزنش و مقصر آسيب هاي اجتماعي بداند زمينه هاي شكوفايي استعدادهاي اين نسل كه در پس اين توقعات نهفته است را فراهم كند.
استعدادهايي كه در صورت حمايت و به قاعده درآوردن در يك مسير برنامه ريزي شده نه تنها از آسيب هايي چون طلاق مي كاهد كه توسعه را براي يك كشور به ارمغان مي آورد.
نمي توان ناتوانايي در مديريت خواسته هاي معقول جوانان در داشتن يك زندگي حداقلي كه طبيعت زندگي بشر امروز است را به مفاهيمي چون قناعت حواله كرد و از بار مسئوليت خود در اين زمينه شانه خالي كرد. و شايد بهتر بگوييم زماني مي توان قناعت كرد كه توشه اي و امكاناتي باشد كه بايد از آن به اندازه و با درايت مصرف كرد نه اينكه بسياري قادر به تهيه و فراهم كردن كمترين امكانات نباشند و از آنان چنين توقعي داشته باشيم .
آقاي نماينده بهتر است به جاي اينكه قله هاي خواست ها و آرمان هاي جوانان امروز جامعه كه آرمان هاي ايران زمين است را به پايين بكشيم توانايي اداره اين خواست هاو تدارك شرايط تحقق اين آرزوها را البته به شكل معقول آن در كشور افزايش دهيم. و از اين ظرفيت هاي پر انرژي كشور كه اگر بيشتر بها داده شوند بهتر مي توانند كشور را به قله هاي رفيع تري برسانند و شادابي اين عنصر كمياب جامعه ما را به كشور باز گردانند .
