هادی غفاری: بزرگان پادرمياني کنند
هادی غفاری یکی از مشاوران مهدی کروبی در روزنامه اعتماد نوشت:
در شرايط کنوني جامعه دو مساله مطرح است؛ اول مساله دفاع از انقلاب اسلامي و دستاوردهاي آن که ابزارهاي خاص خود را مي طلبد. با برخوردهاي تند و خشن نمي توانيم اين دستاوردها و آرمان ها را حفظ و مراقبت کنيم. بايد با مهرباني و تواضع برخورد کنيم. برخوردهاي تند هيچ گاه راهگشا نبوده است. ممکن است موقتاً غائله يي را سرکوب کند ولي در درازمدت پايه هاي يک نظام را سست مي کند. يک نظام بايد بر دل هاي مردم حکومت کند.
به قول معروف بر سر نيزه مي توان تکيه داد ولي روي سر نيزه نمي توان نشست. با برخوردهاي خشونت آميز نمي توان اهداف متعالي انقلاب اسلامي را محقق ساخت. نظام جمهوري اسلامي اگر به مطالبات مردم گوش دهد و در جهت آرام تر کردن فضا حرکت کند پايه هاي خود را نه تنها در ايران بلکه در دنيا مستحکم تر خواهد کرد. اما به کارگيري برخي شيوه هاي تند تاثير معکوسي خواهد داشت.
پيشنهاد من اين است که دوستان حکومتي ما با چهره مودت و محبت و رفتارهاي پدرانه افراد را جذب نظام جمهوري اسلامي کنند و همان طور که مقام معظم رهبري هم اعلام کردند در جهت جذب حداکثري و دفع حداقلي حرکت کنند. اين گونه اعمال و رفتارها به جذب حداکثري و دفع حداقلي کمکي نمي کند. اگر مي خواهيم يک نظام بر دل ها حکومت کند و يک نظام با جان و دل مردم آميخته و عجين شود، نبايد به برخي رفتار هاي تند دامن زده شود. اين گونه اعمال خدايي نکرده بداخلاقي، بدبيني و بي اعتمادي اجتماعي را سبب خواهد شد. مثلاً آقاي جنتي به جاي اينکه در خطبه هاي نماز جمعه از اعدام دو نفر اظهار خوشحالي کنند بهتر بود اظهار تاسف مي کردند. در روايات اسلامي هم داريم وقتي پيامبر يا اميرالمومنين فردي را به خاطر فساد اخلاقي حد مي زدند، حتي حضرت گريه مي کردند و اظهار خوشحالي نمي کردند.
اسلام دين رحمت، مغفرت و برکت است، دين خشونت و تندي نيست. پيامبر دوست نداشتند چهره خشني از اسلام ترسيم شود بلکه تلاش مي کردند چهره يي مهربان و رئوف از اسلام را ارائه کنند و از اين طريق هم توانستند افراد زيادي را جذب اسلام کنند. البته در مقاطعي لازم بود با قاطعيت و قدرت از سرنوشت و هويت دين دفاع کنند ولي حتي المقدور پيامبر و اميرالمومنين تلاش مي کردند با مهرباني و عطوفت جامعه را اداره کنند. حتي بعد از فتح مکه پيامبر در برابر کساني که شعار «اليوم يوم الملحمه» يعني روز انتقام گيري را مي دادند، فرمودند «اليوم يوم المرحمه» يعني روز، روز رحمت است نه روز انتقام گيري. حضرت افرادي مثل ابوسفيان و هند جگرخوار را بخشيدند.
اين نهايت بخشش و عظمت روحي پيامبر را مي رساند و اين شيوه پيامبر سبب شد بعد از فتح مکه افراد زيادي متواضعانه به اسلام گرويدند. بنابراين نبايد جوزده شويم و به خشونت دامن بزنيم. ثانياً نبايد تابع اين جو خشونت باشيم. محاکمه ها بايد برابر موازين قانوني و اخلاقي برگزار شود، يعني جلسات بايد رسمي و علني و قانوني باشد و افراد خودشان يا با کمک وکيل حق دفاع از خودشان را داشته باشند، قاضي بدون جانبداري حکم را صادر کند و چشمانش را روي حب و بغض هاي سياسي ببندد و جرم سياسي توسط هيات ناظر تاييد شود.
در زمان اميرالمومنين زماني که جدال بين ايشان و فرد يهودي به دادگاه کشيده شد، اميرالمومنين از اينکه قاضي ايشان را با نام کنيه شان يعني اميرالمومنين خطاب قرار داده بود، برآشفتند و گفتند چرا مرا اميرالمومنين خطاب کردي و آن فرد را به نام خودش و به قاضي گفتند در مقام قضا نبايد پست و مقام مرا به رخ مقابلم مي کشيدي. بعد هم قاضي با قاطعيت از اميرالمومنين خواست براي حرف هايش شاهد بياورد.
امروز بخش وسيعي از انديشه هاي اسلامي به عنوان يک فضاي قدرتمند از اين موضع دفاع مي کند. ما مي توانيم يک شمشير برداريم و گردن هر کسي را که حرف ما را قبول ندارد، بزنيم ولي اينکه شيوه اسلامي و مسلماني نيست، بايد بر اساس موازين اسلام عادلانه، قانوني، حقوقي و بدون حب و بغض و در يک جو آرام به حفظ و دفاع از اسلام و مباني نظام بپردازيم. نبايد يک چهره خشن، بداخلاق و ناامن از جامعه را ترسيم کنيم. مي توانيم جامعه يي سرشار از عطوفت و آرامش را بسازيم و اجماع جهاني عليه خودمان ايجاد نکنيم. مردم ايران مردم باشعور و فهيمي هستند. اگر خواسته يي دارند بايد منطقي با آن خواسته برخورد شود.
مردم ما شرايط کشور را درک مي کنند، دوست و دشمن را مي شناسند، بيگانه را مي شناسند و مي دانند بيگانه هيچ گاه دلش به حال ما نمي سوزد. اگر رفتاري کرديم و برخوردي انجام داديم که مردم را تحريک کرد بايد درصدد جبران آن برآييم، والا خشونت فارغ از حق يا باطل بودن آن، خشونت مي آفريند. به عقيده من مديران کشور بايد با سعه صدر و مهرباني و اشراف بر اطلاعات و اخباري که مي رسد، تصميم گيري و با مردم برخورد کنند.
هر دو جريان بايد رعايت اعتدال را کنند، انقلاب اسلامي يک انقلاب قدرتمند، داراي ريشه هاي مستحکم و اهداف متعالي است. ما براي اين انقلاب خون هاي زيادي داده ايم. شهيد بهشتي ها، باهنرها و رجايي ها را به خاطر اين انقلاب داده ايم. همه جريانات بايد به سمت مهرباني، اخلاق و عطوفت بروند. باز هم تاکيد مي کنم من منکر قانون و اجراي عدالت نيستم اما بين حق انتخاب کردن و حق انتخاب دادن با خشونت تفاوت زيادي وجود دارد. بايد در مواقع ضروري به خشونت رو آورد. ما هنوز فرصت داريم با بفرما و بنشين از انحرافات جلوگيري کنيم.به عقيده من بزرگان بايد پادرمياني کنند.
