| |
به گزارش خبرخودرو، عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت گفت : بر اساس رده بندی بین المللی،هم اکنون قطعه سازان در دنیا در 4 رده قرار دارند که به ترتیب از رده اول تا چهارم شامل مجموعه سازانی که مستقیماً با خودروسازان صاحب برند در ارتباطند ، تأمین کننده های زیر سیستم ، تأمین کننده های قطعات مجزا و تأمین کننده های متریال و قطعات استاندارد می شوند.
دکتر اوستا گودرزی در ادامه گفتگو با خبرخودرو، افزود : حال با توجه به تدوین استراتژی توسعه صنعت خودرو و بحث ایجاد حداقل 5 قطعه ساز جهانی تا سال 1404 ، این سؤال مطرح می شود که اصولاً منظور از قطعه ساز جهانی در این استراتژی توسعه صنعت خودرو چیست؟ آیا هدف قطعه ساز رده یک جهانی است که مجموعه ساز بوده و به شرکتهای بزرگ مجموعه صادر می کند؟
وی در خصوص وجود قطعه ساز جهانی در ایران گفت: هم اکنون برخی از قطعه سازان ایرانی در رده ملی فعالیت دارند که تأمین کننده قطعات داخلی هستند اما در رتبه جهانی نهایتاً قطعه سازانی محدودی در رده 3 و 4 می باشند که آنها نیز تنها تأمین و صادرات قطعات کوچک ،مثل پیچ، مهره و یا فنر را بر عهده دارند.
وی همچنین با اشاره به فعالیت چند کارخانه رده 3 و 4 ایران در بازارهای بین المللی خاطر نشان کرد: اما سؤالی که باز در این ارتباط بحث قطعه ساز جهانی مطرح می شود رده این 5 قطعه ساز جهانی است زیرااگر منظور رده یک باشد موضوع کاملاً نادرستی است چرا که هم اکنون قطعه سازان رده یک دنیا نیز در حال ادغام بوده و روز به روز از تعدادشان کاسته می شود بنابراین شاید تا 15 سال آینده ، بیش از 4 یا 5 قطعه ساز بین المللی در دنیا وجود نداشته باشد که ما بخواهیم 5 قطعه ساز در این رده را تا آن سال داشته باشیم.
عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت همچنین با اشاره به اینکه قطعه ساز رده یک جهانی دارای وظایف مشخصی می باشد ،افزود : در حال حاضر قطعه سازان رده یک دنیا، علاوه بر مجموعه سازی در بحث تحقیق و توسعه فن آوری ، مشارکت در فرایند طراحی و پرداخت هزینه ها نیز فعالیت دارد به طوری که هر چه در هرم قطعه سازی به نوک هرم نزدیک تر می شویم ، مسئولیتهای قطعه ساز سخت تر و سنگین تر می شود.
گودرزی اظهار داشت : اما قطعه ساز رده سه و چهار، صاحب تکنولوژی نبوده و به دستور العملهایی که از رده های بالاتر به آنها ارائه می شود عمل می نماید ، بنابراین در این دو رده آخر ، بیشتر از آنکه تعداد شرکتها و آن هم در حد جهانی اهمیت داشته باشد ، حجم تولید و کیفیت و قیمت تمام شده محصول مهم است.
وی در ادامه در راستای ایجاد قطعه ساز جهانی به بحث ادغام اشاره و خاطر نشان کرد : این موضوع باید در مزیت نسبی کشور ها مشخص می شود اگر مزیت نسبی کشور ما در این راستا دانش باشد باید به سمت مدلهای توسعه دانش محور حرکت نمود چرا که دستیابی به رده 2 قطعه ساز جهانی نیازمند سرمایه گذاری در توسعه دانش است اما زمانی که قطعه سازی راه تولید محور را در پیش می گیرد ، بحث ادغام مطرح می شود آن نیز در قطعه ساز رده سه و چهار که باید حجم تولیدش اقتصادی بوده و هزینه های تولید را نیز کاهش دهد که در این صورت نیازی به توسعه طراحی و سرمایه گذاری در این ارتباط نیست بلکه باید بر اساس دستور العمل مشخص و با کیفیت خوب ، قطعه تولید شود.
