صدا و سیما محصور در خط قرمزهاست!

شفاف: در بازار داغ سریالهای تلویزیونی ماه مبارک رمضان، محمدرضا زائری روحانی مسلط به رسانه که مشغول به تحصیل در دوره دکترای روابط اسلام و مسیحیت لبنان است، حرف‌های شنیدنی از دغدغه‌هایش دارد. این روحانی روزنامه نگار، حالا چند سالی است مدیر مسوول ماهنامه خیمه است.

آنچه در ادامه می‌خوانید شرح مختصری است از نقادی ها ی حجت الاسلام زائری در "همشهری آیه"، نسبت به آنچه این روز‌ها در رسانه ملی می‌گذرد.

حجت الاسلام زائری معتقد است عدم حضورتلویزیون خصوصی و مدیریت آن تحت نظام کاملاً دولتی، رسمی، تشکیلاتی و اداری منجر به نوعی برخورد تشریفاتی با حوزه تولیدات دینی شده است تا آنجا که مطابق رسم تلویزیون و یا رسانه‌های وابسته به نظام‌های حاکم هیچ حضور جدی از مخاطب در فرآیند تولیدات رسانه مشاهده نمی‌شود و شاید کار به جایی برسد که رسانه در فضایی بسته به تقابل با مخاطب بپردازد.

او اذعان دارد که آسیب‌های جدی دیگری از جمله نگاه مناسبتی و تاریخی-زمانی به مساله دین، گسترش روز به روز خط قرمز‌ها و ملاحظات، کمبود نیروی انسانی و عدم تربیت نیروی متخصص هم تهدیدهای مهمی در برنامه سازی دینی محسوب می‌شود تا جایی که عدم طراحی ادبیات گفت‌و‌گو با مخاطب عام و تکیه به ادبیات صنفی به پشتوانه فضای حوزوی و آخوندی منجر به ایجا شکاف و فاصله میان فرستنده و گیرنده و عدم تعامل میان آن‌ها شده است.

به گفته وی همین خط قرمز‌ها و کاستی‌ها منجر می‌شود که برنامه دینی به قرائت چند حدیث بی‌دردسر یا رقص و شادی بی‌محتوا در اعیاد شعبانیه تبدیل شود. اگر چه او به واسطه تسلطش بر رسانه خوب می‌داند که جامعه ما در حوزه سیاسی و اعتقادی ضریب حساسیت بالایی دارد اما معتقد است استفاده مناسب از تجربیات موفق برنامه سازی دینی در مسیحیت یا اسلام می‌تواند منجر به برنامه سازی‌های پر مخاطب و با محتوا در حوزه دین باشد.

در انتها زائری از مسابقه زنده میان طلبه‌های جوان در مالزی که از کفن کردن یک مانکن مسابقه تا جواب به بسیاری از سوالات را در خود گنجانده یا برنامه آشپزی از داخل یک «دیر»، جایی که کاهن‌ها و کشیش‌های دیرنشین از پیرمرد ۹۰ ساله تا ۴۰، ۵۰ ساله با دیالوگ‌های دینی مشغول آشپزی هستند، به عنوان الگوهای مناسب برای برنامه سازی دینی یاد می‌کند و معتقد است هنوز ظرفیت‌های بسیاری برای مانور دادن و گسترش ارزش‌ها و انتقال پیام‌ها وجود دارد که دیده نشده است.