| |
- مسمومیت گاز مونوکسید کربن ۱۰ مجروح برجای گذاشت
- اپوزیسیون گرجستان باز هم به نتایج انتخابات اعتراض کردند
- انعقاد تفاهمنامه همکاری نظامی میان عراق و عربستان
- اسپانیا برای قربانیان سیل لشکرکشی کرد
- اجرای سراسری واکسیناسیون «روتاویروس» تا ۳ هفته آینده
- بارانی شدن اقتصاد آمریکا در روز انتخابات
- ایجاد زمینه رقابتپذیری و توسعه صادرات با استاندارد برتر
- سایه انتخابات آمریکا بر بازار‌های سهام
- زمان دوری نیمار از میادین مشخص شد
- طلای جهانی به خزان نشست
- روته: عملیات روسیه موجب تضعیف ناتو میشود
- ارسالی:عرضه گسترده آپشن‌های کیت بدنه و صندوق بازکن برقی با برند لاماری
علت این همه پنهان‌کاری دولت چیست؟
دولتی‌ها اخبار و اطلاعات اقتصادی را با بی‌میلی و با تاخیر خاص رسانه‌ای می‌کنند و همواره در آخرین لحظات اجرای یک طرح اقتصادی جامعه را آگاه می‌سازند.
مثلا در بحث یارانه نقدی دولت کمترین اطلاعات را منتشر می‌کند و از تعداد حذف‌شدگان و اینکه با چه معیاری مردم از لیست دریافت یارانه نقدی حذف می‌شوند، خبری را منتشر نمی‌کند یا بعد از ابلاغ گرانی آب، برق و گاز آن را رسانه‌ای می‌کند و رسانه‌ها از آن به‌عنوان ابلاغ ناگهانی و ایجاد شوک در جامعه یاد می‌کنند یا در بحث حذف سهمیه‌بندی بنزین بدون اینکه کوچک‌ترین اطلاع‌رسانی‌ای صورت گیرد در زمانی که مردم منتظر واریز سهمیه بنزین بودند، چنین سهمیه‌ای واریز نمی‌شود تا ۴ روز بعد از آن دولت برنامه خود را مبنی بر قطع سهمیه بنزین اعلام کند.
چنین رفتارهایی در دولت یازدهم فراوان دیده شده و یکی از آسیب‌های آن از بین رفتن اعتماد عمومی به طرح و برنامه‌های دولت است. این وضعیت بسیار شبیه «قرق رسانه‌ای» است که معمولا صاحبان مسؤولیت و قدرت آن را به وجود می‌آورند. مجریان «قرق رسانه‌ای» با اطلاع‌رسانی شفاف مخالف هستند و اطلاعات را در زمانی که صلاح بدانند و آن‌طور که می‌خواهند منتشر می‌کنند.
مثلا در زمینه یارانه نقدی سخنگوی دولت بارها و بارها اعلام کرده نباید موضوع حذف یارانه نقدی رسانه‌ای شود. همچنین هر مسؤولی یک آمار ارائه می‌دهد و یک فضای غبارآلود از موضوعی که جامعه هم به آن حساس است به وجود می‌آید.
در شرایط قرق رسانه‌ای، قرق‌کننده اطلاعات و رسانه سعی می‌کند اهداف خود را با کنترل انتشار اخبار محقق سازد اما سوال اساسی این است که دولت چه هدفی از این کار دارد؟
برای پاسخ به این سوال می‌توان به آرشیو اخبار یارانه نقدی مراجعه کرد. سال گذشته ۹۷ درصد مردم برای دریافت یارانه نقدی ثبت‌نام کردند و این آمار مسؤولان را شگفت‌زده کرد. به دولتی‌ها ثابت شد مردم با وجود تبلیغات بسیار برای انصراف از یارانه نقدی همچنان خواهان دریافت یارانه هستند و این موضوع برخلاف برنامه‌ریزی مسؤولان بود. به همین علت حذف اجباری افراد از لیست یارانه نقدی می‌تواند محبوبیت دولت را کاهش دهد.
از طرفی دولتی‌ها از کسری بودجه و مشکلات به وجود آمده برای تامین بودجه خبر می‌دهند و مسؤولان، هیچ تدبیری غیر از افزایش نرخ‌ها و حذف یارانه نقدی نمی‌اندیشند. در چنین شرایطی است که مسؤولان به قرق رسانه‌ای روی آورده‌اند و تا می‌توانند از انتشار اطلاعات و اخبار شفاف در این زمینه جلوگیری می‌کنند.
در چنین شرایطی است که رسانه‌های منتقد دولت تلاش می‌کنند «قرق‌شکن» شوند و اطلاعاتی در این زمینه منتشر می‌کنند و ماحصل چنین وضعیتی بی‌اعتمادی به مسؤولان است. مسؤولان اگر می‌خواهند همراهی مردم را داشته باشند باید با جامعه روراست باشند و به جای محدودیت رسانه‌ای، به شفاف‌سازی روی آورند، چراکه نتیجه این محدودیت افزایش میزان بی‌اعتمادی به دولت خواهد بود.
