کدام جیپسی کینگز؟

بی تا یاری در فرهیختگان نوشت: به اشتباه انداختن مخاطب با انتخاب نام‌های نزدیک به نام برندهای شناخته‌شده، سال‌هاست به‌عنوان اولین حربه سوداگران بازار کالاهای تقلبی/ فیک‏ (کپی‌های غیراصل) برای بهره‌برداری از یک نام تجاری مشهور، استفاده می‌شود و چه تاسف‌برانگیز که امروزه این مساله به تجارت موسیقی نیز کشیده شده است.

از سال 93 که تازه بعد از سه دهه، پای موزیسین‌هایی چون کیتارو به تهران رسیده بود این مساله به‌طور مشخص مطرح شد و با مشخص شدن ماجرا ختم به خیر شد. در آن روزها دفتر موسیقی درخواست‌های زیادی را از سوی شرکت‌های تهیه‌کننده و برنامه‌گزار دریافت می‌کرد که اعلام می‌کردند گروه‌ها و موزیسین‌های مختلفی را می‌خواهند به تهران بیاورند.

 آوردن گروه جیپسی کینگز و نوع طرح آن در همان روزها نیز حاشیه‌های فراوانی داشت و سرانجام مشخص شد گروه مدنظر شرکت کنسرت‌گزار، ربطی با گروه پرآوازه جیپسی کینگز ندارد و تنها اعضای فامیل و بستگان آن گروه معروف هستند. این مساله همان سال خاتمه یافت اما حالا در دو شب گذشته تالار وحدت میزان 6 سانس کنسرتی بوده که بنا به ادعای برگزارکننده و شرکت تهیه‌کننده آن «کنسرت اسپانیایی با اجرای خواننده جیپسی کینگ Paul Reyes» است. در حالی که نام خواننده گروه مشهور جیپسی کینگز Gipsy Kings، نیکولاس ریس Nicolas Reyes است و آن‌گونه که در شناسنامه این گروه آمده است پاول ریس تنها یکی از نوازندگان گیتار گروه و همخوانان است.

 این مساله نشان می‌دهد که تهیه‌کننده برنامه با استفاده از شهرت این گروه پرآوازه و آوردن یکی از نوازندگان گروه به تهران با زیرکی توانسته است، افکار عمومی را به سمتی سوق دهد که گویا خواننده اصلی گروه جیپسی کینگز را به ایران آورده و اکنون این گروه جیپسی کینگز هستند که در تهران برنامه اجرا می‌کنند. علاوه‌بر آن، وب‌سایت رسمی گروه جیپسی کینگز نشان می‌دهد این گروه 13 و 14 آگوست یعنی دقیقا 23 و24 مرداد در نیواورلئان (در ایالت لوئیزیانا) و نشویل (مرکز ایالت تنسی) آمریکا درحال برگزاری کنسرت‌اند. در نتیجه مشخصا این گروه یا هیچ‌کدام از اعضای آن نمی‌توانند در جای دیگری از جهان به کنسرت بپردازند مگر اینکه قبلا از عضویت گروه خارج یا اخراج شده باشند. اما با این همه و پس از مشخص شدن تمام این ماجراها و نوع بهره‌برداری از افکار عمومی و شهرت این گروه بین مردم در سال 94-93 ، اکنون مشخص نیست که چرا این کنسرت با این نام امکان برگزاری یافته است؟ آیا تجارت و سودآوری باید همه چیز را تحت الشعاع خود قرار دهد؟

 ضمن اینکه مدت‌هاست مخاطبان جدی موسیقی نسبت به برگزاری چند سانس کنسرت در یک روز اعتراض دارند و با توجه به روند تجاری شدن همه چیز در موسیقی این مساله را تنها به سود کنسرت‌گزارانی می‌دانند که برای آنها کیفیت و حظ مخاطب در درجه چندم اهمیت قرار می‌گیرد. اما با این همه هنوز مرجعی به این اعتراض‌ها وقعی ننهاده است و کنسرت‌گزاران سوداگر نیز در بهره‌برداری هرچه بیشتر می‌کوشند.