رقابت سنگین در سفر به مریخ

 

 

به مدت چندین سال ناسا دائما در مورد ارسال بشر به مریخ و راکت عظیم جدیدش، سیستم پرتاب فضایی(SLS) و فضاپیمای جدید به نام اوریون صحبت کرد. اما ناسا حتی پس از انتشار برنامه ۳۶ صفحه‌ای اکتشاف مریخ در اکتبر ۲۰۱۵ نیز نگفت در نظر دارد چگونه از سخت‌افزار جدید ۴۰ میلیارد دلاری‌اش استفاده کند.

شاید عاقبت یک برنامه در نظر گرفته شود.

در ۲۱ مارس، رئیس جمهور دونالد ترامپ یک قانون جدید امضا کرد که حکم می‌کند ناسا تا سال ۲۰۳۳ انسان را به مریخ ببرد. سپس یک هفته بعد، آژانس فضایی دقیق‌ترین برنامه خود را با جزییات برای دسترسی به سیاره سرخ منتشر کرد.

این طرح به هیچ عنوان برای بیماران قلبی مناسب نیست:  این برنامه شامل محبوس کردن فضانوردان در یک فضاپیمای تیوپ شکل، ارسال آن‌ها به اعماق فضا به مدت سه سال، و ندادن هیچ نوع راه فرار اضطراری در آن‌سوی ماه می شود.

فضانوردان در سال ۲۰۳۳ به دور مریخ گردش خواهند کرد و هرگز برای فرود تلاشی نخواهند کرد.

این موارد بر اساس یک سند نوشته شده توسط ویلیام اچ گرشتنمایر، رئیس اکتشافات و عملیات انسانی ناسا است که وی در طی یک جلسه مشورتی در ۲۸ مارس آن را ارائه داد.

ناسا طی یک کنفرانس خبری در مورد برنامه جدید اظهار داشت: «ناسا مشغول هدایت قدم‌های بعدی به سمت اعماق فضا و نزدیک ماه است، جایی که فضانوردان سیستم های مورد نیاز  ماموریت چالش برانگیز سفر به مریخ را خواهند ساخت.»

رسیدن به مریخ در پنج مرحله

 

 

برنامه گرشتنمایر برای رسیدن به مریخ پنج مرحله را لیست می‌کند.

مرحله ۰ شامل استفاده از ایستگاه فضایی بین‌المللی  به عنوان یک بستر آزمایش  نمایش قابلیت  اکتشافات کلیدی  و عملیات ها استفاده خواهد کرد، و همین‌طور صنعت فضایی تجاری را گسترش خواهد داد که این کار با همکاری شرکایی مانند اسپیس اکس، بوئینگ، اوربیتال ATK، و سایرین انجام خواهد شد. ما در حال حاضر در این مرحله قرار داریم.

مرحله ۱ بلند پروازانه است و شامل شش پرتاب می شود که در دوره زمانی ۲۰۱۸ الی ۲۰۲۵ انجام خواهند شد.

ابتدا ناسا می‌خواهد راکت SLS(یک راکت عظیم‌الجثه ۹۸ متری که طراحی شده است تا  رقیب راکت های Saturn V باشد که فضانوردان آپولو را به ماه برد) خود را پرتاب کند.

فرض کنیم این پروازهای جدید و آزمایشات فضاپیمای اوریون جدید خوب پیش رود، آژانس فضایی پنج راکت SLS دیگر نیز پرتاب خواهد کرد.

اولین این پنج پرتاب، کاوشگر Europa Clipper را به مشتری خواهد فرستاد، که در آنجا قمر یخ زده آن و اقیانوس مخفی اش را برای وجود حیات بررسی خواهد کرد.

چهار ماموریت دیگر هرکدام قطعه دیگری از ایستگاه فضایی جدید را پرتاب خواهند کرد که دروازه اعماق فضا(DSG) نام دارد. این ایستگاه فضایی در مداری نزدیک به ماه در منطقه‌ای موسوم به سیس لونار قرار خواهد گرفت و چهار فضانورد به سر هم کردن آن کمک خواهند کرد.

مرحله ۲ متکی بر ایستگاه فضایی ماه و پرتاب DST به آن در سال ۲۰۲۷ است. سپس حدود سال ۲۰۲۸ یا ۲۰۲۹ چهار فضانورد خوش شانس ۴۰۰ روز را داخل تیوب ۴۱ تنی گذرانده و در مدار ماه گردش خواهند کرد.

ماموریت آن‌ها: اطمینان از اینکه DST کار می‌کند و هیچ‌چیز حیاتی از کار نمی‌افتد.

با فرض این که DST و خدمه اش هیچ مشکلی نداشته اند، فاز ۳ حول حوش سال ۲۰۳۰ آغاز می‌شود. یک پرواز SLS دیگر، فضاپیما را تجهیز و سوخت رسانی می کند، با ین حال هنوز یک پرتاب دیگر باید انجام شود تا چهار خدمه نیز وارد آن شوند.