|
«به علت نبود راه مناسب، امکان استفاده از کالسکه در ایران وجود نداشت. چرا که کالسکه ها در راه های شوسه می توانند حرکت کنند. ژنرال "تره زل" فرانسوی از فرستادگان ناپلئون به ایران در عهد سلطنت فتحعلی شاه آشکارا میگوید در ایران استعمال کالسکه ی سفری را مردم نمی دانند. "بارون فیودور کوف" که ایام سلطنت محمد شاه قاجار را در تهران درک کرده است می گوید"در ایران مسافرت با کالسکه معمول نیست". در عهد سلطنت ناصری با بروز دگرگونی هایی در سیمای اجتماعی کشور استفاده از کالسکه نیز رواج یافت ولی قدر مسلم آن است که کالسکه در نیمه ی دوم سلطنت این پادشاه رواج عام یافت. از خاطرات خانم "مونس الدوله" متولد ربیع الاول 1288 ه ق /1251 خ بر می آید که حتی در نیمه ی دوم سلطنت ناصری، مسافرت در ایران با همان وسایل قدیمی صورت می گرفته است ، یعنی تخت روان و کجاوه و پالکی.»1
1-مجید پورشافعی، اقتصاد کوچه، تهران، گام نو، 1385، ص 102 – 103