دخالت در آموزش و پرورش با کدام مجوز
رضا نهضت. کارشناس آموزشی در روزنامه شرق نوشت: یکم: سرتیپ پاسدار،
غلامحسین غیبپرور، رئیس سازمان بسیج، سخن از اجرای طرحی از سال آینده
داده است که گویا هیچیک از ارکان و نهادهای وزارت آموزشوپرورش، از آن
آگاهی ندارند.
مطابق این طرح، قرار است از هر مسجد،
دو یا سه بسیجی به مدرسه بروند تا مسئولان مدرسه را در کارهای تربیتی
مدرسه، یاری رسانند. صحبتهای غیبپرور اما با واکنش غیرمستقیم محمد بطحایی
روبهرو شد. او بدون اشاره به سخنان غیبپرور نوشت: «لطفا مردم را بیجهت و
به هر بهانهای نگران نکنید. اجرای هر برنامهای از سوی هر نهادی در
مدرسه باید با اجازه و هماهنگی آموزشوپرورش باشد». سخنان بطحایی آشکارا
نشان میداد که سردار غیبپرور، بدون هماهنگی با آموزشوپرورش، سخنانش را
ایراد کرده است.
معلوم نیست آیا سردار
غیبپرور دراینباره سخنان خود را با کسی در میان گذاشته است یا خیر؟ نحوه
بیان سخنان وی بهگونهای است که این طرح تصویب شده و قرار است از سال
آینده اجرائی شود. سؤال اینجاست که سردار غیبپرور با چه مجوزی سخن از
اجرای این طرح گفته است؟ آیا وی مسئولیتی در وزارت آموزشوپرورش دارد؟
شورای عالی آموزشوپرورش و بالاتر از آن، شورای عالی انقلاب فرهنگی چه نقشی
دارند؟ واکنش محمد بطحایی، بیانگر این نکته است که اصلا چنین طرحی مطرح و
نیز تصویب نشده و غلامحسین غیبپرور، بدون هماهنگی با مسئولان
آموزشوپرورش، این سخنان را بر زبان آورده است. آیا بیاعتنایی به نهادهای
قانونی نظام جمهوری اسلامی، بیتوجهی به قانون اساسی و مصداق تضعیف نظام
نیست؟ سخن بر درستی یا نادرستی این طرح نیست؛ سخن این است که یک مسئول بدون
هماهنگی و کسب نظر از نهادهای قانونی کشور، برای آنها تعیینتکلیف کند. به
فرض که طرح سردار غیبپرور طرح خوبی هم باشد، باید آن را با نهادهای مربوط
مطرح کرد و بعد از تصویب آن سخن به میان آورد. ضروری است هم شورای عالی
آموزشوپرورش و هم وزارتخانه و نیز دولت بهطور صریح نسبت به این سخنان
موضع بگیرند.
دوم: فرض کنیم که طرح سردار
غیبپرور طرح خوبی هم باشد و وزارتخانه هم، با اجرای آن مخالفتی نداشته
باشد. اولین اشکال این طرح نوع نگاه ساده و خام آن به امر تعلیم و تربیت
است. فکر کردهاند مشکلات عظیم تعلیم و تربیتی به صرف حضور دو بسیجی خارج
از نظام تعلیم و تربیت حلال مشکلات است. حضور این دو بسیجی قرار است چه
تغییری در مدارس ایجاد کند؟ مگر بسیج در مدارس نیست و معلمان و دانشآموزان
در این سازمان عضو نیستند؟ با وجود حضور این همه معلم و دانشآموز بسیجی
در مدارس، حضور دو بسیجی خارج از مجموعه، چه کمکی میتواند به تعلیم و
تربیت کند؟ ثانیا اینگونه ورود نیرو به آموزشوپرورش، مخالفت آشکار با سند
تحول، که به منزله فلسفه آموزشوپرورش کشور است و ساعتها برای تدوین آن
وقت و هزینه صرف شده، دارد. چه کسی گفته و کجا اثبات شده است که هرکسی عضو
بسیج باشد، صلاحیت تعلیم و تربیت دانشآموزان را هم دارد؟ تعلیم و تربیت،
امر پیچیدهای است که هرکسی نباید به خود اجازه دهد به صرف عضوبودن در یک
نهاد، خود را واجد شرایط حضور در آن ببیند.
مطابق
سند تحول، ورود نیرو در مدارس، تابع قوانین خاصی است. ثالثا، به فرض تصویب
حضور این افراد، چه کسی متولی پرداخت حقوق این نیروهای تازهوارد میشود؟
بیش از صد هزار مدرسه در کشور وجود دارد. با طرح سردار غیبپرور، بیش از
٢٠٠ هزار نیرو، بدون گذراندن شرایط لازم، وارد مدارس خواهند شد.
آموزشوپرورش خودش در پرداخت حقوق همین تعداد نیرو هم دچار مشکل است و
همواره بودجه آن کسری دارد. رابعا اینکه، مدارس کشور، در معرض آسیبهای
شدید اجتماعی هستند و با وجود این موضوع، بسیاری از مدارس کشور مشاور
ندارند. در کنار این، سال آینده با کمبود شدید معلمان آموزشی مواجه خواهیم
بود، با وجود این مشکلات، کدام اولویت ایجاب میکند که به اجرای طرح سردار
غیبپرور بپردازیم؟
سوم: سردار غیبپرور جوانیاش را صرف دفاع از این
نظام و کشور کرده است. از او که دغدغه حفظ نظام و ارزشهای آن را دارد،
انتظار است اولا حرمت نهادهای قانونی کشور را نگه دارد و ثانیا بهعنوان
یک مسئول تأثیرگذار نگاه دقیقتری نسبت به تعلیم و تربیت داشته باشد و از
هرگونه سادهانگاری بپرهیزد.