|
بخشی از گفت و گوی روزنامه صبح نو با کارگردان پایتخت، سیروس مقدم:
برخی از کاربران فضای مجازی نسبت به نمایش برخی سکانسهای خشن اعتراض داشتند، آیا شما پایتخت را سریالی خشن میدانید یا با روندی واقعی؟
آن چیزی که در انتهای سریال پایتخت میبینیم، شاید یک هزارم آن چیزی است که در واقعیت وجود دارد. ما در همین صفحات مجازی صحنههای خشن و دردناکی را از سربریدنها و شقاوتها و... از داعش میبینیم که ما بنابر ملاحظاتی،سعی کردیم آن را تلطیف کرده و در حد مجاز و منطقی ارائه دهیم. ما نمیتوانیم و اجازه نداریم که واقعیتهای هولناک و تلخ را بیخاصیت و فارغ از نگرانی ارائه دهیم وگرنه تأثیرگذاریاش کم میشود.
آیا سازمان اوج سکانس خاصی را حذف کرد؟
فیلمنامه پایتخت در یک تعامل سه گانه بین ما، مؤسسه اوج و صداوسیما شکل گرفت. بنابراین صحنه خاصی گرفته نشده که در پخش مورد سانسور قرار گیرد. ما همواره وظیفه داریم تا خودمان را به ضوابط پخش نزدیک کنیم و این به معنی سانسور نیست. و در نهایت باید بگویم که مؤسسه اوج نه تنها صحنهای را سانسور نکرد که اتفاقاً حمایت تمامقدی از پخش سریال داشت و مدافع سریال بود.
از فضای سیاست زدهای که در مقابل پایتخت ایجادشده خسته نیستید؟
چرا، به شدت خسته شدهام. متأسفانه جامعه ما دچار سیاستزدگی افراطی شده و همه چیز را از کانال سیاسی نگاه میکنیم. قبل از آنکه در مورد خود اثر هنری قضاوت شود، دیدگاههای فرامتنی معیار میشود و قضاوتهای شتابزده و عجولانهای هم، از بعد سیاسی به اثر هنری میشود. هر کسی و هر جناحی از ظن خود، اثر را بررسی میکند و مانیفست سیاسی خود را بر علیه جناح دیگر صادر میکند. بسیاری از مردم فارغ از این دعواهای جناحی و سیاسی سریال را دیدند و بدون پیشداوری قضاوت کردند و لذت بردند.
جناحهای سیاسی به جای آنکه از سریالی که باعث شده مردم فارغ از سلیقههای گوناگون و دیدگاههای حتی متضاد و دعواهای جناحی ابراز خوشحالی و رضایت کنند شمشیر میکشند و اوقات مردم را تلخ میکنند. شاید همین مسأله است که باعث شده سلائق جناحها با سلائق مردم دارای زاویه شده و روز به روز هم این فاصله بیشتر میشود.