خبرگزاری
فارس: وقتی محمد علی نجفی به عنوان شهردار تهران سکاندار ساختمان بهشت شد
در حقیقت میراث دار فعالیت‌ها و خدمات شهردار سابق شد. چنانچه بررسی عملکرد
۱۲ ساله مدیریت قبلی در شهرداری تهران نشان می‌دهد که شهردار قبلی در
پایتخت برای هر ماه حضور خود در ساختمان بهشت یک پروژه بزرگ افتتاح کرده
است.
اگر بخواهیم میراث محمد علی نجفی را در این چند ماه فعالیتش بررسی کنیم باید بگوییم این کارنامه در عرصه‌های عمرانی و پروژه‌ای تقریبا خالی است و نه تنها کاری در آن انجام نشده بلکه پروژه‌های نیمه تمام وبا درصد بالایی از پیشرفت فیزیکی هم نیمه تمام ماند. به عبارتی شهر تعطیل شد!
شاید مهمترین میراث نجفی را می‌توان به افزایش بی اعتمادی در جامعه نسبت داد، محمد علی نحفی نتوانست به شعاری که داده بود و می‌خواست روح تازه‌ای در کالبد شهر بدمد عمل کند و نه تنها دست رو دست گذاشت و تنها حرف پشت حرف گفت، فعالیت‌های عملی اش هم به آمد و شد و تغییر معاونان خلاصه شد.
نجفی در دوره ریاست شهرداری عملکرد در خوری نداشت؛ بی تدبیری در اداره شهر در بحران برف تهران بیش از پیش خود نمایی کرد تاجایی که نجفی برای حل این معضل دست به دامان مردم شد و مردم اعتمادشان در قبال شهرداری و شهردارشان کمرنگ و کم رنگ‌تر شد که این چگونه دستگاه متولی است که از عهده یک برف ساده هم بر نمی‌آید! این بی کفایتی صدای خیلی از یاران نجفی را هم در آورد.
بی اعتمادی و بدبینی در جامعه آنجایی بیشتر شد که وی برای سرپوش گذارن بر کم کاریهایش عملکرد شهرداری قبلی را زیر سوال برد و با ارائه گزارشی سیاه سعی کرد افکار عمومی را از کم کاری هایش پرت کند.
از میراث نجفی در شهر و شهرداری تهران که بگذریم عملکرد شورای پنجم در انتخاب و پافشاری بر ابقای وی با وجود دو بار استعفایش دیدنی بود و این سوال را به اذهان عمومی متبادر می‌سازد که چه حقیقتی پشت ماجرا است که شورایی‌ها قصد نداشتند نجفی از بهشت برود؟ مگر یک کارنامه خالی از فعالیت‌های موثر چقدر ارزش داشت که اصلاح طلبان توپ ضعف مدیریتی شهردارشان را در میدان دیگران انداخته و به پای فشار‌های سیاسی بگذارند و در حالیکه نجفی خود ادعا می‌کند انتخاب مجددش خیانت به شهر و شهروندان است باز هم کوتاه نیامدند تا صدای اعتراض دادستانی هم در آمد.
اما و اگر‌ها و توپ اندازی و سیاسی بازی‌ها برای ابقای شهردار منتخب جریان کارگزاران و اصلاحات فروکش کرد و مکارم تا انتخاب شهردار جدید بر سکان بهشت تکیه زد. حال این نکته قابل تامل است که شورای پنجم چقدر زمان می‌خواهد تا شهردار جدید را معرفی کند؟ شهرداری که بتواند کم کاری‌های شهردار قبلی را جبران کند و کار‌های نکرده را به سرانجام برساند؟
۷ ماه و نیم شهر تعطیل شد در حالیکه می‌شد کار‌های بسیاری انجام شود تا پایتخت ایران شاهد شکوفایی بیشتر و بیشتر باشند، اما نشد! حال شهر منتظر مدیری قوی و با کفایت است تا طرح‌های زمین مانده و حرف‌های عمل نشده را به انجام برساند و لذا این بار شورا باید سیاسی بازی هایش را کنار بگذارد و فارغ از جناح بازی‌های و گارد گیری‌های بی حاصل شهرداری صالح برای تهران برگزیند.
اگر بخواهیم میراث محمد علی نجفی را در این چند ماه فعالیتش بررسی کنیم باید بگوییم این کارنامه در عرصه‌های عمرانی و پروژه‌ای تقریبا خالی است و نه تنها کاری در آن انجام نشده بلکه پروژه‌های نیمه تمام وبا درصد بالایی از پیشرفت فیزیکی هم نیمه تمام ماند. به عبارتی شهر تعطیل شد!
شاید مهمترین میراث نجفی را می‌توان به افزایش بی اعتمادی در جامعه نسبت داد، محمد علی نحفی نتوانست به شعاری که داده بود و می‌خواست روح تازه‌ای در کالبد شهر بدمد عمل کند و نه تنها دست رو دست گذاشت و تنها حرف پشت حرف گفت، فعالیت‌های عملی اش هم به آمد و شد و تغییر معاونان خلاصه شد.
نجفی در دوره ریاست شهرداری عملکرد در خوری نداشت؛ بی تدبیری در اداره شهر در بحران برف تهران بیش از پیش خود نمایی کرد تاجایی که نجفی برای حل این معضل دست به دامان مردم شد و مردم اعتمادشان در قبال شهرداری و شهردارشان کمرنگ و کم رنگ‌تر شد که این چگونه دستگاه متولی است که از عهده یک برف ساده هم بر نمی‌آید! این بی کفایتی صدای خیلی از یاران نجفی را هم در آورد.
بی اعتمادی و بدبینی در جامعه آنجایی بیشتر شد که وی برای سرپوش گذارن بر کم کاریهایش عملکرد شهرداری قبلی را زیر سوال برد و با ارائه گزارشی سیاه سعی کرد افکار عمومی را از کم کاری هایش پرت کند.
از میراث نجفی در شهر و شهرداری تهران که بگذریم عملکرد شورای پنجم در انتخاب و پافشاری بر ابقای وی با وجود دو بار استعفایش دیدنی بود و این سوال را به اذهان عمومی متبادر می‌سازد که چه حقیقتی پشت ماجرا است که شورایی‌ها قصد نداشتند نجفی از بهشت برود؟ مگر یک کارنامه خالی از فعالیت‌های موثر چقدر ارزش داشت که اصلاح طلبان توپ ضعف مدیریتی شهردارشان را در میدان دیگران انداخته و به پای فشار‌های سیاسی بگذارند و در حالیکه نجفی خود ادعا می‌کند انتخاب مجددش خیانت به شهر و شهروندان است باز هم کوتاه نیامدند تا صدای اعتراض دادستانی هم در آمد.
اما و اگر‌ها و توپ اندازی و سیاسی بازی‌ها برای ابقای شهردار منتخب جریان کارگزاران و اصلاحات فروکش کرد و مکارم تا انتخاب شهردار جدید بر سکان بهشت تکیه زد. حال این نکته قابل تامل است که شورای پنجم چقدر زمان می‌خواهد تا شهردار جدید را معرفی کند؟ شهرداری که بتواند کم کاری‌های شهردار قبلی را جبران کند و کار‌های نکرده را به سرانجام برساند؟
۷ ماه و نیم شهر تعطیل شد در حالیکه می‌شد کار‌های بسیاری انجام شود تا پایتخت ایران شاهد شکوفایی بیشتر و بیشتر باشند، اما نشد! حال شهر منتظر مدیری قوی و با کفایت است تا طرح‌های زمین مانده و حرف‌های عمل نشده را به انجام برساند و لذا این بار شورا باید سیاسی بازی هایش را کنار بگذارد و فارغ از جناح بازی‌های و گارد گیری‌های بی حاصل شهرداری صالح برای تهران برگزیند.
