خبرگزاری
میزان: فیلم "تو هرگز اینجا نبودی" در ابتدا ما را به یاد فیلم "لئون" با
بازی "ژان رنو" و "ناتالی پورتمن" میاندازد، اما این شباهت در کلیت روایت
نهفته و در فیلمنامه شاهد اثری درخشان در سینمای جهان میشویم.
فیلم سینمایی "تو هرگز اینجا نبودی" به کارگردانی "لین
رمزی" توانست در جشنواره فیلم کن سال گذشته نخل طلای بهترین بازیگر نقش اول
مرد و همچنین بهترین فیلمنامه را از آن خود کند.
"خوآکین فونیکس" بازیگر نقش اول مرد این فیلم به عنوان بهترین بازیگر کن نقدهای بسیار مثبتی را از آن خود کرد و توانست جان تازهای به کارنامه کاری خود ببخشد. به بهانه اکران این فیلم در جشنواره جهانی فیلم فجر خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به روند موفقیتهای این فیلم نگاهی انداخته است.
"خوآکین فونیکس" بازیگر نقش اول مرد این فیلم به عنوان بهترین بازیگر کن نقدهای بسیار مثبتی را از آن خود کرد و توانست جان تازهای به کارنامه کاری خود ببخشد. به بهانه اکران این فیلم در جشنواره جهانی فیلم فجر خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به روند موفقیتهای این فیلم نگاهی انداخته است.
داستان فیلم در مورد قاتلی مزدور است که در ازای دریافت پول هر کاری میکند. البته فعالیت او به عنوان یک انتقام گیرنده و قاتل خارج عقلانیت نیست و او هر فردی را نمیکشد. این قاتل مزدور شیوهای دارد که در آن مشخص میشود او برای انتقام گرفتن از افراد بد جامعه اقدام میکند.
از نگاهی دیگر به وضوح میتوان گذشته تاریک و بد شخصیت اول داستان را در روایت اثر دید. وی کودکی سختی داشته و تا آنجا که مشخص است توسط پدرش شکنجه میشده است. وسیله شکنجه او یک چکش است و این چکش حال برای او به آلت قتاله تبدیل شده است.
خوآکین فونیکس برای ایفای این نقش به شدت دورنی عمل کرده، اما در ظاهر بیرونی هم فراموشکار نبوده و از خود نوعی از حرکات فیزیکی را آفریده که مخصوص شخصیت است. خمیدگی در شانهها که نشان از تنهایی مفرط این قاتل دارد همواره با او همراه است و از او انسانی منزوی میسازد.
علاقه شدید وی به مادرش در سرتاسر فیلم به وضوح روشن است، اما وی از نگه داری مادرش خسته شده، اما در عین حال نمیخواهد او را بکشد. مادر نمودی از گذشته او بوده و یادآوری تلخ روزهای بد کودکی است. تا جایی که وقتی مادر توسط دیگر قاتلان کشته میشود او چندان ناراحت نمیشود.
نقطه اوج تلفیق بازی استثنایی فونیکس و اثر را باید در فیلمنامه جستجو کرد. فیلمنامه به تماشاگر میفهماند که چرا کار این شخصیت به اینجا رسیده است. او ناخواسته قدم به این راه گذاشته و اتفاقاً بر خلاف ظاهر سخت خود از دورن بسیار ضعیف است.
این ضعف در آخرین پلانهای فیلم و وقتی که وی از کشتن مردی که میخواهد او را بکشد نمایان میشود. وقتی که دختر بچه قبل از او مرد را کشته و قاتل اصلی پای تخت مرد مقتول از ضعف خود ناله کرده و به خود میپیچد.
فونیکس کارنامه درخشانی دارد. بازی بی نقص در فیلم "گلادیاتور" از او یک شخصیت منفی خوب در ذهنها به یادگار گذاشته است، اما بازی اش در فیلم "تو هرگز اینجا نبودی" نقطه اوج بازیگری او است.
فیلم "تو هرگز اینجا نبودی" در ابتدا ما را به یاد فیلم "لئون" با بازی "ژان رنو" و "ناتالی پورتمن" میاندازد، اما این شباهت در کلیت روایت نهفته و در فیلمنامه شاهد اثری درخشان در سینمای جهان میشویم.