طبیعی است نحوه وصل شدن دستگاههای مورد استفاده ما به اینترنت بی اهمیت نباشد. اغلب ما به منظور وصل شدن به شبکه جهانی اینترنت دو راه داریم، اولین آنها ارتباط بی سیم از طریق فناوری Wi-Fi است. ارتباط کابلی نیز که عموماً به عنوان «اترنت» (Ethernet) شناخته میشود، دومین راه موجود برای وصل شدن به اینترنت است. اما به راستی کدام یک از این دو سریعتر است؟
بدیهی است فناوری ارتباط بی سیم از اقبال بیشتری برخوردار است، چراکه دیگر خبری از کابلهای دست و پا گیر نیست. اما هنگامی که بحث سرعت به تنهایی مطرح میشود، دست یابی به یک اتفاق نظر بسیار دشوار است. علی رغم اینکه Wi-Fi یک پروتکل ارتباطی جدیدتر و به روزتر است و پهنای باند اسمی آن میتواند بیشتر از ارتباط کابلی 100 مگابیتی رایج باشد، اما در حقیقت عوامل متعددی بر سرعت نهایی آن تأثیر میگذارند که باعث میشوند همیشه سریعتر نباشد.
مشکل اصلی شبکههای بی سیم که باعث میشود سرعت آنها از ارتباط کابلی پایینتر باشد، اشباع کانالها و تعداد بسیار بالای کانکشنهای پیشفرض است که باعث میشود سرعت ارتباط بی سیم ناپایدار و معمولاً پایینتر باشد.
در کنار آنچه که گفته شد، تأثیر ساختار محیط را هم اضافه کنید، برای نمونه دیوارهای بتنی باعث افت چشمگیر قدرت سیگنالها و در نتیجه آن کارایی میشوند که خود از حداکثر سرعت قابل دست یابی با ارتباط Wi-Fi میکاهد. میتوان گفت: هرچه که فرکانس شبکه بی سیم مورد استفاده شما بالاتر باشد، شدت جذب سیگنالها توسط اجسام و موانع بیشتر است.
تداخل سیگنال یکی از مشکلات اساسی شبکههای Wi-Fi است.
بدیهی است آنچه که گفته شد در استفادههای معمول، چون وبگردی چندان محسوس نیست، اما هنگامی که فعالیتهای سنگینتر و وابسته به سرعت ارتباطی؛ نظیر پخش ویدئو، بازی آنلاین، به اشتراک گذاری فایل یا استریم محتواهای با کیفیت بالا میپردازید، بیشتر نمایان میشود. یکی دیگر از مزایای ارتباط کابلی، تاخیر پایینتر است که در استفاده هایی، چون گیمینگ آنلاین به خوبی خود را نشان میدهد.
اگر گیمر آنلاین هستید، ارتباط کابلی بهترین انتخاب برای شما است.
هرچند ممکن است برخی از شما روترهایی با پشتیبانی از استانداردهای ارتباطی پرسرعت، چون 802.11ac داشته باشید، اما اگر ساده بخواهیم بگوییم شانس اینکه در عمل از ارتباط کابلی کُندتر باشد بسیار بالا است. به طور خلاصه میتوان گفت: اغلب مواقع در عمل سرعت ارتباط کابلی بیشتر از Wi-Fi است، به ویژه اگر از مودمها و روترهای معمولی یا لپ تاپهای معمولی استفاده میکنید که از استانداردهای ارتباطی قدیمیتر بهره میگیرند. حتی اگر شبکه بی سیم شما در هر دو سمت منطبق بر استاندارد 802.11ac هم باشد، هنوز میتواند از ارتباط کابلی مبتنی بر استاندارد Ethernet 2.5 کُندتر باشد. در حقیقت ارتباط کابلی بسیار پایدار از ارتباط بی سیم است و بسیار کمتر از عوامل بیرونی تأثیر میپذیرد.
امنیت بالاتر از مزایای ارتباط کابلی نسبت به Wi-Fi است.
اما اگر خواهان Wi-Fi سریعتر از ارتباط کابلی هستید، لازمه آن داشتن یک مودم یا روتر با پشتیبانی از استاندارد 802.11ac است. همچنین باید لپ تاپ یا کارت شبکه سیستم نیز از این استاندارد پشتیبانی کند، در این غیر این صورت شانس اینکه سرعت واقعی ارتباط شما کمتر از ارتباط کابلی باشد، بسیار بالا است.
همچنین برای دست یابی به بالاترین سرعت، استاندارد ارتباطی را بر روی بالاترین آنها قرار دهید، برای نمونه اگر روتر یا مودم شما از تمامی استانداردهای IEEE 802.11 a/b/g/n پشتیبانی میکند، به صورتی دستی آن را بر روی 802.11 n. و باند سریعتر تنظیم کنید، البته قبل از آن نسبت به حداکثر سرعت پشتیبانی شده توسط دستگاه مورد استفادهتان اطمینان حاصل کنید.
آخرین کاری که میتوانید انجام دهید، اطمینان از اشغال نبودن کانال مورداستفاده مودم یا روتر شما در همان محدوده است. برای این کار میتوانید شبکههای بی سیم پیرامون خود را اسکن کرده و یک کانال آزاد را انتخاب کنید. البته برخی از مودمها و روترها دارای توانایی انتخاب خودکار کانالهای آزاد هستند.
سخن پایانی
بدون شک شبکههای Wi-Fi به واسطه بی نیاز بودن از کابل کشی و همچنین امکان جابجایی، از محبوبیت بالاتری نسبت به ارتباط کابلی برخوردار هستند. همچنین بسیاری از وسایل مورد استفاده ما، چون گوشی موبایل، ساعت هوشمند و تبلتها فاقد درگاه شبکه کابلی هستند؛ بنابراین میبایست هر کاربر بسته به شرایط خود از میان ارتباط بی سیم یا کابلی انتخاب کند. لازم به ذکر است آنچه که گفته شد لزوماً بر پهنای باند ارتباط اینترنت شما تأثیر نمیگذارد. اما برای دستگاههایی، چون کامپیوتر رومیزی، تلویزیون، گیرنده دیجیتال و هر چیز ثابت دیگری که دارای درگاه LAN است، ارتباط کابلی انتخاب بهتری است.