|
روزنامه صبح نو: ترانه علیدوستی بازیگری را از ۱۷سالگی و با بازی در «من ترانه ۱۵ سال دارم» آغاز کرد. یک آغاز قدرتمند که بهخاطر آن توانست برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در جشنواره فجر شود. او بازیگر کمکاری است و سالی یکی، دو فیلم بیشتر بازی نمیکند و انتخابهای سختگیرانهای که داشته باعث شده در همین آثار محدود تواناییهایش را اثبات کند. او را با حضورش در فیلمهای آقایان فرهادی و حقیقی بهیاد میآوریم و بعدتر با سریال «شهرزاد» که توانست او را بیش از پیش بر سر زبانها بیندازد. علیدوستی با فیلم فروشنده فرهادی در کن حاضر شد، اما نتوانست جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خودش کند. او در سالهای اخیر در شبکههای اجتماعی حضوری فعال داشته و عمده پستها و توییتهایش هم در حوزههای زنان، مسائل اجتماعی و سیاسی بوده است. حضور جدی در فضای مجازی و پیگیری و اظهارنظر درباره مسائل مختلف نه تنها بد نیست که اگر عالمانه و متعهدانه باشد مفید هم هست. البته نه برای سلبریتیها که برای تمام کاربران فضای مجازی و فعالان اجتماعی اصولی عرفی وجود دارد که به یک استاندارد جهانی تبدیل شده است.
نمونههایفرنگی!
در بین سلبریتیهای آن طرف آب کم نداریم بازیگرانی که هم طرفدار حقوق زناناند و هم درباره دیگر مسائل
اظهار
نظر میکنند. اما یک تفاوت مهم که در مقایسه آنها با بیشتر نمونههای
وطنی از جمله ترانه علیدوستی دیده میشود، این است که فعالیت آنها صرفاً
به توییت و انتشار پست محدود نمیشود. آنها برای کارهای خیریه وسط میدان
هستند. آنجلینا جولی سرپرستی سه کودک را علاوهبر سه فرزند خودش
برعهدهگرفته، بعد از آن بود که به بیش از ۳۰ کشور سفر کرد و فعالیتهای
بسیاری برای بهبود وضعیت آنها انجام داد. آنجلینا جولی با این پیشینه حالا
الهامبخش بسیاری از افراد مشهور برای انجام کارهای خیرخواهانه و
فعالیتهای بشردوستانه و البته قبول مسوولیتهای اجتماعی یک ستاره است.
این ستاره مشهور در آخرین فعالیتهای بشردوستانه اجتماعیاش با
بازگشایی یک مدرسه دخترانه در افغانستان، سطح کارهای خیرخواهانهاش را
بالاتر برده است. این مدرسه دخترانه در روستایی تأسیس شده که درحالحاضر
طالبان آزادانه توسط تعداد زیادی از مهاجران در آنجا سکونت داده شده است.
سلنا گومز یکی از کم سن و سالترین ستارههای مشهور جهان است که
اتفاقاً در خانوادهای فقیر به دنیا آمده، اما طعم میلیونر شدن را در
نوجوانی چشید و اتفاقاً یکی از آگاهترین ستارهها در انجام مسوولیتهای
اجتماعی است. سلنا که از سال ۲۰۰۸ سفیر یونیسف شد و درحالحاضر جوانترین
سفیر یونیسف است در نخستین اقدام خیرخواهانهاش به غنا سفر کرد تا به
کودکان این کشور کمک کند. برگزاری تورها و کنسرتهای خیریه در کشورهایی
مثل نپال و اختصاص عواید آن به کارهای عامالمنفعه از جمله فعالیتهای
خیریه این بازیگر و خواننده مشهور آمریکایی است.
البته این موارد محدود به جولی و گومز نیست و دهها نفر دیگر از
مشاهیر سینما و موسیقی غربی نسبت به مسائل پیرامون خود اهمیت قائل میشوند و
به دور از شعار، سیاستزدگی و غر زدن به انجام کارهای مفید اجتماعی
میپردازند.
قضاوتمیکنم، قضاوتنکنید!
ترانه علیدوستی در فیلم
«فروشنده» اصغرفرهادی بازی کرده است. عصاره فیلم فرهادی درباره عدم قضاوت
دیگران است. حال با بررسی رفتار علیدوستی در فضای مجازی به راحتی میتوان
فهمید که گویا بازیگر فروشنده به مضمون فیلم خودش اعتقاد ندارد و هر که را
بخواهد قضاوت میکند، بدون اینکه ثابت کند. متاسفانه تعداد موارد اتهامات
غلط این بازیگر (که ارتباط خوبی با رسانه اصلاحطلب روزآروز دارد و مدتی
است سعی در معرفی آن به مخاطبانش دارد) به حدی زیاد شده که گویا این موارد
نه یک اشتباه سهوی که یک رویه عامدانه است. اگر از توییت و ریتوییتهای
متعدد سیاسی وی بگذریم، به برخی از اتهامات (نگوییم دروغ) نسبت به آدمها و
نهادها میرسیم که نه تنها اثبات نشده، بلکه تکذیب هم شده و خانم بازیگر
نه تنها آنها را اصلاح نکرده که حتی آن اتهامات را پاک هم نکرده است! در
برخی از موارد بسیار ضعیفتر، شخصی که چنین رویهای داشته باشد حتماً توسط
نهاد مخاطب مورد شکایت قرار میگیرد و باید پاسخگوی حرفهایش باشد، اما
گویا ترانه علیدوستی از حصاری آهنین برخوردار است که نیروی انتظامی، قوه
قضاییه و... را به دروغ متهم میکند، ولی کسی به او نمیگوید بالای چشمش
ابرو است!
آیا این وضعیت بهدلیل روابط خوب این بازیگر با برخی از زنان دولت
تدبیروامید است؟ حتماً که برخورد قضایی و بازخواست هر انسانی از جمله یک
بازیگر مورد خوشایندی نیست و هدف این گزارش چنین اتفاقی نیست، اما لااقل
لازم است که اگر درچنین شرایطی برای برخورد با آدمهای مختلف استانداردهای
متفاوتی وجود دارد، بازیگر مورد نظر هم قدردان باشد و اشتباهاتش را اصلاح و
با صدای بلند عذرخواهی کند که این کار باعث کوچک شدنش نخواهد شد.
توییتهای خانم علیدوستی در این موضوع آنقدر زیاد است که از فرصت این گزارش
خارج است، اما سه مورد از این توییتها قابل توجه است.
نخستین توییت مربوط به ادعای یکی از بازیکنان سابق تیم فوتسال
بانوان بود که ادعایی درباره عدم اجازه حضورش در مسابقات خارجی را منتشر
کرده بود. موضوعی که مشخص شد از پایه بیاساس است.
توییت بعدی معروف در رابطه با فیلمی بود که از برخورد ماموران راهور
منتشر شد. «پلیس (نیروی انتظامی) مسلحه. باید فنون مهار وضعیتهای پرتنش
رو داشته باشه. نه که هرچی شد مشت و لگد رها کنه. برخورد با تبهکار در حوزه
وظایف عزیزان راهنمایی و رانندگی نیست. هست؟ خب دستگیر میکردید. ولی
دشمنتون هم وقتی اسیر شماست و روی زمین افتاده، ۴نفری کتک زدنش غیرقانونیه؛
و توحش.» جملات فوق مربوط به خانم علیدوستی است، آن هم درباره موردی که
شخص دستگیر شده با قمه و افشانه اشکآور با ماموران پلیس یک کشور درگیر شده
است. فیلمی که طبق احساسات و جوگیری مرسوم در فضای اجتماعی به سرعت منتشر
شد و این بازیگر هم از زاویه خودش فیلم را تفسیر و پلیس را «متوحش» نامید!
خانم بازیگر نگفت که اگر در هرجای دیگری از دنیا، با قمه و گاز اشکآور به
پلیس حمله کنند، او را دستبند میزنند یا با شاتگان جانش را میگیرند.
البته بعد از مشخص شدن اصل ماجرا، علیدوستی آنقدری تعهد و صداقت نداشت که
از اشتباهش عذرخواهی کند.
اما توییت سوم درباره قصاص قاتل معروف ماموران پلیس در ماجرای
دراویش بود. در حادثه اغتشاشات دراویش، فردی در یک حرکتی تروریستی که شبیه
اقدامات داعش بود، سوار بر اتوبوس ماموران پلیس را زیر گرفت و سه نفر از
آنها را به شهادت رساند. فیلم این اتفاق منتشر شد و روح بسیاری از مردم از
سلایق مختلف را جریحهدار کرد. اما در روزهای اخیر اکانتی مشکوک با عنوان
یکی از وکلای دادگستری بدون ارائه دلیل محکمهپسند، توییتهایی را در
بیگناهی قاتل منتشر کرد.
طبق معمول تعداد زیادی از اکانتهای فیک، برانداز، سلطنتطلب و
البته برخی از خبرنگاران اصلاحطلب نیز بدون آن که از صحتش مطمئن شوند با
آن همراهی کردند. متاسفانه ترانه علیدوستی هم -که انگار هرجا و هرکس مطلبی
علیه جمهوری اسلامی منتشر کند سر صف همراهکنندگان است- اقدام به انتشار
گسترده مطالب فوق کرد و این داستان همچنان ادامه دارد.