|
گفتگوی روزنامه آرمان با سپنتا نیکنام:
از اینکه پرونده شما به یک پرونده تاریخی برای تغییر قانون کشور در راستای هم افزایی و وحدت بیشتر جامعه تبدیل شد چه احساسی دارید؟
قاعدتا
بابت این مساله خوشحال نیستم. مسالهای که میشد از آن در جهت اتحاد عمومی
در راستای منافع ملی بهره برد و با تبلیغ آن که یک ایرانی غیرمسلمان در
شوراهای شهر عضویت دارد پیام نوعدوستی به دنیا مخابره کرد، تبدیل به بحران
شد. گاهی فکر میکنم این روند تبدیل تهدید به فرصت در کشور ما برعکس اتفاق
میافتد و ما عواقب برخی از تصمیمها را نمیدانیم.
استقبال اعضای شورای شهر از بازگشت شما به شورا چگونه بوده است؟
بینظیر بود. ورود من به شورا یک حس دوگانه اشکها و لبخندها با خود به همراه داشت.
خانم عامری همکار ما در شورا از این نمود دموکراسی در تصمیمگیری اشک میریختند. عدهای از مردم یزد هم که همیشه به من لطف داشتند کیکی با میزان رأی من در انتخابات به صحن آوردند و چند گل برای هدیه، که من را شرمنده کردند. در کل لحظاتی را تجربه کردم که برایم قابل باور نیست.
تصمیم تاریخی مجمع تشخیص مصلحت نظام
درباره شما چه تأثیری در انگیزه اقلیتهای قومی و مذهبی برای حضور
پررنگتر در مراکز تصمیمگیری جامعه دارد؟
به نظرم واژه
اقلیت را باید از ادبیات کنار بگذاریم. به جای اقلیت دینی میتوانیم از
واژه ایرانی غیرمسلمان استفاده کرد. با این تعبیر مشکلات ما به میزان زیادی
حل خواهد شد.
چرا در حالی که شما در گذشته نیز عضو شورا بودید در دور جدید با این چالش مواجه شدید؟
به
نظرم با میزانی از بیتدبیری روبهرو بودیم. در دوره قبل نیز من مدتی
برای ورود به شورا با مشکل مواجه شدم اما بعد از آن مشکل حل شد و پس از
اینکه نتیجه انتخابات در یزد تأیید شد من به شورای شهر راه یافتم. اما در
این دور ماجرا وارد فاز دیگری شد.
آیا تصمیمگیری درباره
بازگشت شما به شورا میتواند سرآغاز تغییر برخی قانونهای قدیمی کشور که
کاربرد خود را از دست دادهاند در آینده شود؟
ما نیازمند
پویایی در قانون هستیم. این به این معنی نیست که قانون فعلی کشور پویا
نیست. صحبتم این است که میتوان از این تجربه برای پیگیری سایر ماده و
تبصرههای قانونی برای بهروزرسانی و هرچه پویاتر کردن آن استفاده کرد.
تأثیر
رسانهها و افکار عمومی در پیگیری پرونده شما به چه میزان بود؟آیا این
مسأله را میپذیرید که با پیگیری رسانهها در نهایت این اتفاق مبارک رخ
داد؟
تاثیر رسانهها خیلی زیاد بود. میتوان گفت که
رسانهها بال محرک این ماجرا در کنار مردم و مسئولان بود. رسانهها در گرم
نگه داشتن این موضوع نقش مهمی داشتند. منظور من از رسانه، رسانههای رسمی و
غیررسمی با یکدیگر است..