|
روزنامه اعتماد در گزارشی به بررسی نقش ویژه دکتر محمود احمدینژاد در کاهش اعتماد عمومی به مسوولان پرداخته است.
این روزنامه در ادامه نوشت: «معجزه هزاره سوم»، «مردی از جنس مردم»، «پول نفت بر سر سفره مردم»، «مرد بهاری» و. همه القابی است که در دهه گذشته هر ایرانی را به یاد محمود احمدینژاد میاندازد. کسی که این روزها بیش از گذشته مواضع اپوزیسیونی اتخاذ کرده و از هر فرصتی برای حمله به ساختار حاکمیت و افزایش بیاعتمادی مردم نسبت به نظام استفاده میکند. شامگاه پنجشنبه محمود احمدینژاد با انتشار ویدیویی در کنال تلگرامی خود در کمال تعجب از حسن روحانی خواست از سمت ریاستجمهوری کنارهگیری کند.
او در ادامه افزود: «دولت فعلی بر یک سلسله مبانی نادرست و طراحی شده شکل گرفت. من به احترام رای مردم سکوت کردم و اعتقاد داشتم کشور مهمتر از ما است.» رییس دولتهای نهم و دهم در ادامه این پیام تصویری مدعی شد: «اعتماد عمومی به کل سیستم به صفر نزدیک شده است.»
هرچند اثبات این ادعا کار بسیار دشواری است، اما سوال این است که آیا منظور احمدینژاد از اعتماد عمومی، اعتماد اطرافیان و انصار او است که این روزها در زندان بسر میبرند یا عموم جامعه؟ اگر منظور عموم جامعه است، او بهتر از هر کسی میداند که خودش گام بلندی در راستای کاهش ضریب اعتماد عمومی به مسوولان برداشته است. احمدینژاد در حالی از کاهش اعتماد عمومی به نظام سخن میگوید که گویی فسادهای رخ داده در زمان ریاستجمهوری خود را فراموش کرده است.
حال و هوای اقدامات امروز احمدینژاد و دوستانش، حال و هوای غریبی است. اتهام زنی به رییس قوه قضاییه، آتش زدن حکم دادگاه در مقابل سفارت انگلیس و درخواست تجمع برای ٢٨ مرداد ٩٧ که قرین با کودتای ننگین امریکایی ١٣٣٢ است، بخشی از اقدامات محمود و یاران است. او میخواهد شخصیت سیاسی خود را احیا کند و متصور است اگر در نقش اپوزیسیون وارد شود، در این مهم موفق خواهد بود.
احمدینژاد از رییسجمهور قانونی کشور خواست استعفا داده و امور را به متخصصین و دلسوزان کشور واگذار کند. با توجه به شرایط حساسی که کشور در آن قرار دارد و همچنین توجه به کارنامه ٨ ساله او و همین طور کنشهای او در دوران پساریاستجمهوری به قطعیت نمیتوان او را دلسوز نظام خواند زیرا احمدینژاد درصدد است تا با سوءاستفاده از شرایط فعلی که بخش عمده آن ناشی از عملکرد ٨ ساله او است، از آب گل آلود ماهی گرفته و خود را احیا کند.
رییس دولتهای نهم و دهم خود را صدای مردم میداند این در حالی است که او هیچگاه تعریف دقیقی از مردم مورد نظر خود ارایه نکرده و همچنان در اوهام منحصر به فرد خویش قرار دارد.
آخرین کنش او درخواست تجمع اعتراضی برای ٢٨ مرداد است. احمدینژاد در ٢٠ سال گذشته هزینههای زیادی به نظام تحمیل کرده است. حال باید منتظر ماند و به نظاره نشست که آیا او برای ٢٨ مرداد ٩٧ برنامهای ویژه برای تخریب دولت و تحمیل هزینه نظام دارد یا خیر. به راستی اگر یکی از این اقدامات توسط یک چهره اعتدالی یا اصلاحطلب رخ میداد، جریان مقابل سکوت میکرد؟